ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 747

เซียวหลินเทียนก็ไม่ไว้หน้าใด ๆ พลางเอ่ยอย่างเย็นชา “ข้าหลวงหยาง ตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว เจ้าควรไปหาที่พักผ่อนก่อน! รุ่งสางแล้วค่อยว่ากัน!”

“ข้ายังต้องจัดการกับคนเกเรเหล่านี้อีก!”

“หยางต้าหู่ องครักษ์กับเจ้าหน้าที่ของข้าถูกคนของเจ้าสังหาร เจ้าต้องมีคำอธิบายให้ข้าด้วย!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเย็นชา “มิเช่นนั้นข้าจะทูลรายงานต่อองค์จักรพรรดิ และถามผู้ตรวจอวิ๋นโจวว่าบ้านเขามีผู้คุ้มกันกี่คนที่สามารถต่อสู้ได้!”

สีหน้าของหยางต้าหู่ชะงักไป นี่เขากำลังเอาอนาคตของบุตรชายตนมาขู่ตนหรือ?

เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างไม่แสดงสีหน้าใด ๆ “ตระกูลหยางทำการค้าเครื่องยาสมุนไพรมิใช่หรือ? คนของข้าได้รับบาดเจ็บต้องการเครื่องยาสมุนไพรมารักษา หยางต้าหู่ควรเอาเครื่องยาสมุนไพรมาชดเชยพวกเขา!"

“ต้องส่งมาตอนรุ่งสาง มิเช่นนั้นพวกเขาจะไม่มียารักษา เช่นนั้นหยางต้าหู่กับข้าหลวงหยางเจ้าก็ตามข้าไปที่เมืองหลวงเพื่ออธิบายให้องค์จักรพรรดิฟังด้วย!”

พูดจบ เซียวหลินเทียนก็หันหลังเดินไปและยังกำชับหยวนเจี้ยนด้วย

“จัดนักธนูไว้ตรงรั้วกั้น หากอันธพาลคนใดกล้าถือมีดเข้ามาใกล้ ไม่จำเป็นต้องรายงานข้า ฆ่าได้หมดเลย!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

หยวนเจี้ยนโบกมือ แล้วองครักษ์กลุ่มหนึ่งก็หยิบคันธนูกับลูกธนูออกมายืนเรียงห่างจากรั้วกั้นไม่กี่เมตร

หยางต้าหู่โกรธแต่มิกล้าพูดอะไร เขาเหลือบมองข้าหลวงหยางแล้วหันหลังเดินไปด้วยความโกรธ

เซียวหลินเทียนยืนอยู่ไม่ไกล เห็นคนของหลี่ว์จงเจ๋อแบกร่างขององครักษ์หลายคนลงไป

หลิงอวี๋ห้ามเลือดและพันบาดแผลให้ท่านจินต้า แล้วช่วยกันกับเถาจื่อทำแผลให้องครักษ์คนอื่น ๆ ที่ได้รับบาดเจ็บ

“กลับไปก่อนดีกว่า!”

เซียวหลินเทียนเห็นว่าหลิงอวี๋ทำไปมากแล้ว จึงพาพวกเขากลับ

ทันทีที่เข้าไปในห้อง ท่านจินต้าก็จับร่างกายที่บาดเจ็บแล้วรีบเอ่ยถาม “ท่านอ๋อง พบหลักฐานใดบ้างหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”