ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 778

“ยอมจำนนแล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า…”

เสียงตะโกนนับมิถ้วนดังมาจากทุกทิศทุกทาง

เสียงของเซียวหลินเทียนก็ดังมาจากข้างบนที่สูงเช่นกัน “แม่ทัพเซี่ยของพวกเจ้าไม่มีแรงต่อสู้แล้ว! หากยังมิทิ้งอาวุธแล้วยอมจำนน จะบังคับให้ข้าฆ่าพวกเจ้าทั้งหมดจริง ๆ ใช่หรือไม่?”

พวกทหารที่มีสติเห็นม้าศึกเหล่านั้นพุ่งเข้ามาหาพวกเขา ก็หลีกทางพลางตะโกนเสียงดังพร้อมกับขว้างอาวุธทิ้งไป

“ท่านอ๋องโปรดทรงไว้ชีวิตด้วยเถิด… เรายอมแพ้แล้ว...”

เมื่อคนหนึ่งเป็นผู้นำ ก็จะมีคนตามมา ไม่นานนักก็มีแต่เสียงยอมจำนนและร้องขอชีวิตบนเส้นทางภูเขา

“ย่อลงอยู่กับที่ให้หมด ผู้ที่ยืนอยู่จะถือว่ามิยอมจำนน! พลธนู… ฆ่าพวกมันให้หมด!”

พลธนูแถวหนึ่งค่อย ๆ ออกมาจากต้นไม้

แม่ทัพเซี่ยนอนอยู่บนพื้น เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ จึงหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง...

พวกเขาแพ้ราบคาบแล้ว!

......

หลิงอวี๋มองฉินซานถูกผลักเข้ามาทีละก้าวด้วยตาแดง ๆ

นางมิสามารถออกคำสั่งให้ยิงธนูไปที่ฉินซานได้ แต่นางก็มิสามารถปล่อยให้คนของข้าหลวงโจมตีภูเขาด้านหลังได้เช่นกัน

จะทำอย่างไรดี?

จู่ ๆ หลิงอวี๋ก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้ จึงรีบตะโกน “เถาจื่อ ชุยหรง พวกเจ้ารีบเอาหม้อต้มยาออกมา แล้วใส่วัตถุไวไฟลงไป แล้วเทแอลกอฮอล์ลงไป!”

“เราจะโจมตีด้วยไฟ! โยนมันไปด้านหลังรถม้า… พลธนูเตรียมพร้อม เมื่อไฟลุกแล้วก็ยิงใส่คนที่หลบหนีเสีย!”

“ลู่หนาน พาคนสองสามคนไปช่วยพวกเขาตอนเวลาคับขัน!”

คำพูดของหลิงอวี๋ทำให้ดวงตาของทุกคนเป็นประกาย คันธนูกับลูกธนูก็มิสามารถโจมตีคนที่ซ่อนตัวอยู่หลังรถม้าได้

แต่ขวดเหล้าโยนไปได้ ขอเพียงไฟไหม้ ทหารที่ซ่อนอยู่หลังรถม้าก็มิสามารถซ่อนตัวได้อีกแล้ว

“เร็วเข้า ๆๆ…”