“เจ้ารู้หรือไม่ว่าการสูญเสียแขนมีความหมายต่อแม่ทัพฉินเยี่ยงไร?”
“ชีวิตของเขาถูกเจ้าทำลายไปแล้ว!”
เซียวหลินเทียนรู้สึกผิดและเสียใจ อารมณ์ทั้งหมดรวมเข้าด้วยกัน แล้วก็ตะคอกอย่างฉุนเฉียวจนคนทั้งภูเขาด้านหลังได้ยินกันหมด
“เหตุใดตระกูลเซียวของข้าถึงเลี้ยงสัตว์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าสุนัขเยี่ยงเจ้าเอาไว้!”
“เหตุใดเจ้ามิไปตาย! เจ้าต่างหากที่สมควรจะเสียแขน! เจ้าต่างหากคือคนที่สมควรตาย!”
“เจ้ายังมีหน้ามาบอกว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บ อีกทั้งยังกล้าขอให้ข้าส่งเจ้ากลับไปอีก!”
“เจ้าแหกตาสุนัขของเจ้าดูเสียว่าในบรรดาผู้บาดเจ็บที่นี่ มีใครบ้างที่มิได้เจ็บหนักกว่าเจ้า!”
เซียวทงโกรธที่ถูกเซียวหลินเทียนดุ คนจำนวนมากมองมาที่นางด้วยสายตาดูถูก นางรู้สึกอับอายมาก
แต่เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของเซียวหลินเทียน เซียวทงก็มิกล้าโต้แย้งอะไรออกไป
นับว่านางยังฉลาด รู้ว่าตนทำให้เซียวหลินเทียนโกรธมากจริง ๆ
ท่าทีโกรธเกรี้ยวของเซียวหลินเทียนน่ากลัวยิ่งกว่าเสด็จพ่อโกรธหลายสิบเท่า
หากนางกล้าโต้เถียงไปอีก เซียวหลินเทียนอาจจะฆ่านางก็ได้!
ทหารเหล่านั้นก็มีความโกรธแบบเดียวกับเซียวหลินเทียนในสายตาของพวกเขา แม้ว่าเซียวหลินเทียนจะฆ่านาง พวกเขาก็จะมิบอกผู้ใด
“ทะ… ท่านพี่… ขะ… ข้าขอโทษ ข้า ข้ามิได้ตั้งใจ!”
เซียวทงยอมรับความผิดของนาง คนที่เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันคือคนฉลาด นางมิควรยั่วยุเซียวหลินเทียนอีก
รอจนกว่าจะปลอดภัยก่อนแล้วค่อยว่ากัน
“ข้าจะส่งเจ้ากลับ! แต่มิใช่ตอนนี้! ก่อนที่เจ้าจะกลับไปยังเมืองหลวง ข้าขอเตือนเจ้าให้ระวังตัวไว้! หากเจ้ากล้าทำสิ่งใดผิดอีก ข้าจะฆ่าเจ้า!”
เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างดุร้าย
“เจ้าทำเรื่องเลวร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เดือดร้อนข้าจนมิสามารถทำงานที่เสด็จพ่อมอบหมายให้สำเร็จ! เมื่อกลับไปเมืองหลวง เสด็จพ่อก็จะต้องลงโทษเจ้าเช่นกัน!”
“เซียวทง ทำตัวให้ดี ๆ ไว้เสียเถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
คนชั่วก็ชั่วได้ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ...
ไม่อยากให้นางเอกให้อภัยสามีเลย โหดเหี้ยม ทำร้ายนางเอกกับลูกหนักหนาสาหัส ทำเจ้าของร่างเดิมตาย ลูกก็จะตายด้วย ถ้านางเอกไม่ได้มาเข้าร่างนี้ แค่นี้ก็ไม่น่ายกโทษให้แล้ว ไม่ยุติธรรมกับเจ้าของร่าง...
สนุกมากๆๆ รอค่ะ...
ลุ้นจะหนียังไง...
หงุดหงิด กับเด็กนรกก...
อ๋องอี้กับชิวเหวินซวงเหมาะสมกันมาก เหมือนผีเน่ากับโลงผุเลย คนนึงเป็นอ๋องใจบอด อีกคนมักใหญ่ใฝ่สูง เล่เหลี่ยมมากมาย...
ถ้านางเอกกับลูกยอมรับอ๋องอี้ในที่สุดคือไม่เข้าท่าเลยนะ...
จะได้เปิดโรงหมอแล้ว เย่ๆๆๆ...
อ๋องอี้ก็ยังโง่ให้คนอื่นจูงจมูกง่ายๆเหมือนเดิม...
ต่อให้ไม่ใช่ลูกเห็นเด็กเล็กโดนขนาดนั้นก็ต้องรู้สึกอะไรบ้างไหม แต่นี่คือจิตใจอำมหิตมากกกก...