ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 799

“หลิงหลิง!”

เซียวหลินเทียนรู้สึกจากตรงมือว่าใบหน้าของหลิงอวี๋เปลี่ยนเป็นความเย็นแล้ว

“เจ้าหนาวหรือ? ข้าจะเพิ่มผ้าห่มให้เจ้านะ!”

เซียวหลินเทียนรีบลุกขึ้น หาผ้าห่มมาห่มตัวของหลิงอวี๋เพิ่ม แต่หลิงอวี๋ก็ยังคงตัวสั่น หนาวจนฟันกระทบกันแล้ว

เซียวหลินเทียนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาไม่มีประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยโรคระบาด จึงรีบไปที่ประตูพร้อมกับตะโกน

“หลิงซวน! เข้ามาหน่อย!”

หลิงซวนกำลังงีบหลับสะลึมสะลืออยู่บนเก้าอี้ เมื่อได้ยินเสียงของเซียวหลินเทียนก็ตื่นขึ้น

นางขยี้ตา มึนงงอยู่ครู่หนึ่ง

“หลิงซวน รีบเข้ามาเร็วเข้า มาดูพระชายาที มีบางอย่างผิดปกติกับนาง!”

เมื่อหลิงซวนได้ยินสิ่งนี้ นางก็สะดุ้งตื่นแล้วรีบลุกไปทันที

“เกิดอะไรขึ้นเพคะ? อาจารย์เป็นอะไรหรือเพคะ?”

“ไม่รู้ จู่ ๆ นางก็ตัวสั่น เจ้ารีบมาดูเร็วเข้า อาการของนางแย่ลงหรือไม่! เถาจื่อ รีบไปตามหมอเฝิงกับหมอหานมา!”

เซียวหลินเทียนตะโกนตามสัญชาตญาณ

เถาจื่อก็รีบวิ่งตามหลิงซวนเข้ามาด้วย พอเห็นหลิงอวี๋ตัวสั่น ก็หันหลังวิ่งออกไปด้วยความตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น? เป็นเช่นนี้คืออาการของโรคแย่ลงใช่หรือไม่?”

เซียวหลินเทียนเอ่ยถาม

หลิงซวนรีบไปที่ข้างเตียงแล้วเอื้อมมือไปแตะหน้าผากของหลิงอวี๋ หน้าผากนั้นเย็นเฉียบ นางจึงเอามือเข้าไปใต้ผ้าห่ม แล้วก็พบว่าร่างกายของหลิงอวี๋ก็เย็นเฉียบเช่นกัน

หลิงซวนก็ตื่นตระหนกเช่นกัน “ท่านอ๋อง… หม่อมฉันดูแลผู้ป่วยโรคระบาดมาหลายรายแล้ว แต่ไม่มีใครเป็นเหมือนอาจารย์เลยเพคะ!”

เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ตัวสั่นรุนแรงขึ้น หลิงซวนก็หาผ้าห่มอีกผืนมาห่มนางไว้ แต่หลิงอวี๋ก็ยังคงตัวสั่นด้วยความหนาวเย็น

หลังจากนั้นไม่นาน หมอเฝิงกับหมอหานก็มาถึง หมอเฝิงแอบมีความสุขเมื่อเห็นอาการของหลิงอวี๋แย่ลง