เซียวหลินเทียนจ้องมองเซียวทงด้วยความรังเกียจ พลางตะโกนบอกหลู่ชิ่ง “ค้นต่อไป!”
แต่คราวนี้ หลู่ชิ่งกับพวกองครักษ์ตรวจค้นทุกซอกทุกมุมแล้ว แต่ก็มิพบร่องรอยของยาแก้พิษเลย
เซียวหลินเทียนรู้สึกกลุ้มมากจนอยากจะบีบคอเซียวทงให้ตาย แต่หากหายาแก้พิษมิได้ แล้วหลิงอวี๋จะทำเยี่ยงไรเล่า?
เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ย “เซียวทง ขอเพียงเจ้ามอบยาแก้พิษมาให้ ข้าก็ผ่อนปรนให้เจ้าได้!”
เซียวทงส่งเสียงเย็นชา มิโกรธแล้ว จากนั้นก็ยิ้มทันที
“ต้องการยาแก้พิษ เช่นนั้นก็ได้สิ! เสด็จพี่ก้มหัวให้หม่อมฉันสามครั้ง… ไม่สิ ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ตบหม่อมฉันสามครั้ง ที่เจ่าจวงอีกหนึ่งครั้ง บวกของเสด็จพี่ด้วย…”
“ทั้งหมดห้าครั้ง… เซียวหลินเทียน หากเสด็จพี่ก้มหัวให้หม่อมฉันห้าครั้ง หม่อมฉันจะให้ยาแก้พิษเสด็จพี่!”
“มิฉะนั้น เสด็จพี่ก็ดูหลิงอวี๋ตายไปเถิด!”
เซียวทงคิดว่าตนทำให้พวกของเซียวหลินเทียนทั้งหมดเกลียดตนไปแล้ว นางไม่มีทางที่จะคืนดีกับเซียวหลินเทียนได้แล้ว!
และในฐานะองค์หญิง แม้ว่านางจะทำผิดไป ก็ต้องให้เสด็จพ่อตัดสินลงโทษ เซียวหลินเทียนไม่มีทางกล้าฆ่าตนหรอก!
เช่นนั้นเหตุใดตนจะมิใช้โอกาสนี้เพื่อล้างแค้นที่ตนได้รับการดูถูกเล่า!
ทันทีที่พูดคำนี้ออกมา เซียวหลินเทียนก็โกรธมาก “เซียวทง เจ้ากล้าข่มขู่ข้ารึ?”
“อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเงื่อนไขของหม่อมฉัน หากเสด็จพี่ไม่เห็นด้วย ก็ดูหลิงอวี๋ตายไป…”
เซียวทงเอ่ยอย่างดุร้าย “นางสารเลวนั่นมีดีอะไรกัน? พวกท่านทุกคนจึงได้ปกป้องนาง… นางถูกวางยาพิษทุกคนก็เป็นห่วงนาง! ทีข้าได้รับบาดเจ็บมิเห็นมีใครเป็นห่วงข้าเลย!”
“นางสมควรตาย! ข้าจะปล่อยให้นางตาย…”
มิทันที่เซียวทงจะได้ด่าอีก เซียวหลินเทียนก็ทนมิได้พลันพุ่งไปคว้าคอของเซียวทง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...