ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 834

เซียวหลินเทียนมิรู้เรื่องนี้ หลิงอวี๋กังวลเรื่องการเห็นคุณค่าในตัวเองของหลิงเยวี่ยจึงมิได้พูดอะไรอีก

นางอุ้มหลิงเยวี่ยเพื่อมิให้เด็กน้อยต้องวุ่นกับเรื่องนี้ นางกัดหูของหลิงเยวี่ยพลางกระซิบ “แม้ว่าใบหน้าของท่านอ๋องจะเป็นสีแทน แต่ก้นของเขาก็ขาวเหมือนกัน!”

“หา! ท่านแม่รู้ได้อย่างไรขอรับ? เคยเห็นหรือ?”

หลิงเยวี่ยเอ่ยถามอย่างมิเชื่อ ตามความคิดแบบเด็ก ๆ ของเขา หากใบหน้าเป็นสีแทนได้ ร่างกายของเขาก็ต้องเป็นสีแทนได้

เอ่อ… หลิงอวี๋หน้าแดงกับคำพูดของหลิงเยวี่ย

นางจะไปเคยเห็นก้นของเซียวหลินเทียนได้อย่างไรเล่า!

“ท่านแม่โกหกข้าจริงด้วย!”

หลิงเยวี่ยกลอกตาใส่นางแล้วเบะปากไม่มีความสุข

“จริง ๆ หนา ตรงส่วนนั้นมีกางเกงปิดไว้อย่างไรเล่า แสงแดดส่องมิได้ ต้องขาวแน่นอน!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างมั่นใจ

เซียวหลินเทียนมองคนสองคนกระซิบกันไปมา หูของเขาพอจะจับคำพูดได้แค่สองสามคำ แต่ก็มิเข้าใจว่าพวกเขากำลังเอ่ยถึงอะไร

เซียวหลินเทียนรู้สึกอิจฉาและเศร้าเล็กน้อย ในรถม้ามีเพียงพวกเขาสามคนเท่านั้น พวกเขาสองคนจะพูดดังหน่อยมิได้เลยหรือ?

หากมีเรื่องสนุกน่าสนใจก็แบ่งปันให้เขารู้ด้วยสิ!

ความรู้สึกเช่นนี้เหมือนตนเป็นคนนอกเลย!

ตอนหลังหลิงเยวี่ยมิได้พูดถึงเรื่องนี้แล้ว หลิงอวี๋คิดว่าตนได้แก้ไขปัญหาของหลิงเยวี่ยแล้วจึงมิครุ่นคิดเรื่องนี้อีก

นางมิคาดคิดเลยว่า หลังจากหลิงเยวี่ยลงจากรถม้าแล้วจะเอาแต่จ้องมองก้นของเซียวหลินเทียน ทั้งยังฉวยโอกาสตอนเซียวหลินเทียนอุ้มเขาเข้าไปในจวน กัดหูของเซียวหลินเทียนแล้วเอ่ยถามเบา ๆ อย่างอดมิได้

“ท่านอ๋อง ก้นของท่านเป็นสีดำหรือสีขาว?”

เซียวหลินเทียนตกตะลึง นี่มันคำถามอะไรกัน? จะให้เขาตอบอย่างไร...

หลิงเยวี่ยใบหน้าดูสับสนพลางเอ่ย “กระหม่อมตากแดดมาหลายวันก็มิได้ผิวสีแทน หากท่านอ๋องผิวสีแทนก็โปรดสอนกระหม่อมว่าทำอย่างไรด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”