ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 855

ณ ศาลาร้อยบุปผา

งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มแล้ว

เซียวหลินเทียนนั่งกับองค์ชายสามรุ่ย องค์ชายห้าเย่ เขาเงยหน้าขึ้นมองฝั่งตรงข้าม แต่กลับมิเห็นหลิงอวี๋

เซียวหลินเทียนเห็นว่าไทเฮากับคนอื่น ๆ อยู่กันหมด แต่หลิงอวี๋หายตัวไปเพียงคนเดียว ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋อยู่กับไทเฮามิใช่หรือ? เหตุใดจึงหายไปแล้ว?

ในตอนแรกเซียวหลินเทียนไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าหลิงอวี๋อาจจะไปห้องน้ำ

แต่เมื่อเห็นว่าอาหารยกมาจนครบแล้ว เหลือแค่รอจักรพรรดิอู่อันมาประกาศเริ่มงานเลี้ยง แต่หลิงอวี๋ยังคงไม่มา

หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เซียวหลินเทียนรู้สึกมิสบายใจ จึงแสร้งว่าจะไปห้องน้ำแล้วลุกออกไป

เมื่อมาถึงหน้าประตูก็พบกับขันทีน้อยเซี่ย เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยเบา ๆ “ขันทีน้อยเซี่ย เจ้าช่วยนำข้อความของข้าไปบอกหลิงซวนให้เร่งพระชายาอ๋องอี้ไปที่งานเลี้ยงทีได้หรือไม่?”

“ไม่มีปัญหาพ่ะย่ะค่ะ บ่าวจะไปบอกให้เลย!”

ขณะที่ขันทีน้อยเซี่ยกำลังจะไป ขันทีเซี่ยก็มาพร้อมกับองค์จักรพรรดิและท่านอ๋องเฉิงแล้ว

“เสด็จพ่อ!” เซียวหลินเทียนเอ่ยทักทายด้วยความเคารพ แล้วก้าวไปด้านข้าง อยากจะรอให้องค์จักรพรรดิกับท่านอ๋องเฉิงเข้าไปก่อนแล้วค่อยตามเข้าไป

ทันใดนั้น นางกำนัลของฮองเฮาเว่ยก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาไกล ๆ พลางตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

“แย่แล้วเพคะ… มะ… มีคน… มีคนตายเพคะ!”

ขันทีเซี่ยเดินตามหลังองค์จักรพรรดิอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้นก็หันกลับมาเอ่ยด้วยความโกรธ “เจ้าทาสไม่มีตา มิเห็นหรือว่าองค์จักรพรรดิกำลังทักทายแขกอยู่?”

“มาตะโกนโวยวาย มิรู้จักกฎเกณฑ์เลยหรือไร?”

นางกำนัลวิ่งเข้ามาใกล้แล้วขาอ่อนแรงคุกเข่าลงกับพื้นทันที จากนั้นก็เอ่ยเสียงสั่นตะกุกตะกัก “ท่านหญิง… ท่านหญิงจ่างหนิงถูกฆ่าตายเพคะ...”

หา!