“อาอวี๋!”
เซียวหลินเทียนดึงหลิงอวี๋ให้นั่งลงแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ข้า... ข้าต้องแต่งชายารอง!”
หา!
หลิงอวี๋สะบัดมือของเซียวหลินเทียนโดยสัญชาตญาณ หัวใจบีบแน่นอย่างประหลาด
“เซี่ยโฮ่วตานรั่วหรือเพคะ? เช่นนั้นก็ยินดีด้วย!”
“มิใช่... เจ้าอย่าโกรธเลย! ข้า... ข้าปฏิเสธไปแล้ว!” เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “เจ้าคงมิคาดคิดเช่นกันว่าฮองเฮาเว่ยมอบใครให้ข้า!”
“ใครหรือเพคะ?”
หลิงอวี๋เอ่ยเยาะเย้ยอย่างเย็นชา “คนที่ฮองเฮาเว่ยเลือกนั้นย่อมงดงาม มีน้ำใจ และเป็นสตรีจากตระกูลที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว ท่านยังมีสิ่งใดมิพอใจอีกหรือ?”
“ฉินรั่วซือ!” เซียวหลินเทียนเอ่ยชื่อออกมาทีละคำอย่างช้า ๆ
“ฮองเฮาเว่ยบอกว่า ฉินซานสูญเสียแขนไปเพราะเซียวทง แม้ว่านี่จะเป็นความรับผิดชอบของเขา แต่ตระกูลฉินก็เต็มไปด้วยความภักดีและทำอะไรเพื่อฉินตะวันตกมามิน้อย!”
“ดังนั้น เพื่อเป็นการชดเชยให้ตระกูลฉินในนามของราชวงศ์ ฉินซานทำงานอยู่ภายใต้ข้า การแต่งงานกับน้องสาวของเขาในฐานะชายารอง จะยิ่งทำให้ฉินซานทำงานเพื่อข้าหนักขึ้นอีก!”
“เสด็จพ่อเองก็เห็นด้วยเช่นกัน ทั้งยังบอกด้วยว่า ในตำหนักอ๋องอี้นั้นมีคนอยู่น้อย ฉินรั่วซือเข้ามาจะได้ช่วยให้ข้ามีผู้สืบเชื้อสายมากขึ้น!”
หลิงอวี๋ยิ่งฟังก็ยิ่งหงุดหงิด นางจ้องมองที่เซียวหลินเทียนอย่างดุร้าย พลางตะคอกอย่างเหลือทน
“เพิ่งจะมีอนุชายาสี่คนเข้ามา ยังจะมอบชายารองให้อีก! เซียวหลินเทียนท่านหลายใจเช่นนี้ ตอนนั้นก็น่าจะตกลงกับองค์จักรพรรดิเรื่องหย่าร้างกับหม่อมฉันไปเสีย!”
“เอาเถิด ท่านแต่งงานเถิด หม่อมฉันยอม...”
ทันใดนั้นหลิงอวี๋ก็พุ่งไปที่ชั้นวางของโบราณ แล้วทุบแจกันดอกไม้ทั้งหมดที่ตนวางไว้บนชั้น
การกระทำยิ่งใหญ่ทำให้หานเหมยกับเฉาอี้เข้ามา พวกเขาตะโกนอย่างประหม่าอยู่ข้างนอก “ท่านอ๋อง พระชายา เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือพ่ะย่ะค่ะ? ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ? ”
เซียวหลินเทียนจ้องมองหลิงอวี๋ที่ยังคงทุบต่อไปอย่างตกตะลึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...