ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 969

หลิงอวี๋ฟังแล้วก็รู้สึกปวดหัว เรื่องเช่นนี้มีหรือนางจะกล้าทำ!

ในบรรดาสตรีตระกูลผู้มีอำนาจในเมืองหลวงเหล่านี้ มีใครบ้างที่มิถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจ ใครจะยอมแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไปอยู่เยวี่ยใต้เล่า!

พวกสตรีที่ยังอยู่ข้างกายหลิงอวี๋พอได้ยินสิ่งนี้ นอกจากหลิงหว่านแล้วพวกนางทั้งหมดก็เดินจากไปทันที

เมื่อมู่หรงชิ่งเห็นดังนั้นนางก็หัวเราะเบา ๆ กับแลบลิ้นออกมาอย่างสนุกสนาน “พี่หญิงหลิงอวี๋ ข้าทำให้พวกนางกลัวหรือ?”

“ไฉนพอได้ยินว่าแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไปเยวี่ยใต้ ถึงทำราวกับได้ยินเรื่องภัยพิบัติใหญ่หลวงเล่า! จริง ๆ แล้วเยวี่ยใต้ของเรามิได้แย่อย่างที่พวกเจ้าคิดหนา!”

หลิงอวี๋ย่อมรู้ดีว่าเยวี่ยใต้มิได้ด้อยไปกว่าฉินตะวันตก นางจึงยิ้มแล้วเอ่ย “เรื่องนี้เจ้าจะไปตำหนิพวกนางมิได้ ใช่ว่าพวกนางจะทนความยากลำบากมิได้ เพียงแต่พวกนางมิอยากอยู่ห่างจากพ่อแม่มากนัก!”

“แต่งงานไปอยู่เยวี่ยใต้ หากต้องการกลับบ้านมาเยี่ยมพ่อแม่ ในชีวิตนี้อาจจะไม่มีโอกาสเลยก็ได้! หากเป็นเจ้า แม้ว่าจะให้อาภรณ์เครื่องประดับความเป็นอยู่ที่ดี และความรุ่งเรืองมั่งคั่งแต่เจ้าจะมีความสุขหรือ?”

มู่หรงชิ่งหยุดหัวเราะแล้วพยักหน้าพลางเอ่ย “พี่หญิงหลิงอวี๋พูดถูก ข้าเพิ่งออกจากเยวี่ยใต้มาช่วงระยะหนึ่ง ข้าก็คิดถึงเสด็จแม่มากแล้ว!”

“หากชีวิตนี้จะมิได้เจอกันอีก เช่นนั้นข้าก็คงจะเสียใจเช่นกัน!”

หลิงหว่านกำลังฟังทั้งสองคุยกันอยู่ข้าง ๆ เมื่อเห็นว่าองค์หญิงชิ่งมิได้ถือตัวเลย นางก็รู้สึกประทับใจเช่นกัน

ขณะที่ทั้งสามคนกำลังพูดคุยกันอยู่ ทางด้านเซี่ยโฮ่วตานรั่วเมื่อเห็นว่าแขกทุกคนมาถึงแล้ว ก็ยิ้มแล้วไปหาไทเฮากับพระชายาเส้า

“ไทเฮา ตานรั่วขอบพระทัยที่ท่านทั้งหลายให้เกียรติที่มาร่วมงานที่หม่อมฉันจัดขึ้นเพคะ แม้ว่าในวันนี้จะเป็นการฉลองวันเกิดของหม่อมฉัน ทว่าที่จริงแล้วก็เป็นการเชื่อมสัมพันธ์ของทั้งสามแคว้น ฉีตะวันออก เยวี่ยใต้และฉินตะวันตกด้วยเพคะ!”

“ตานรั่วได้เตรียมรายการไว้สำหรับพี่ ๆ น้อง ๆ มากมายเลยเพคะ ซึ่งบางรายการจะเป็นการแข่งขัน มิตรภาพของเราเป็นอันดับหนึ่ง การแข่งขันกิจกรรมเป็นอันดับสอง ไทเฮาเห็นว่าดีหรือไม่เพคะ?”

ไทเฮายิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้าพลางเอ่ย “องค์หญิงตานรั่วมีความตั้งใจมากทีเดียว! วันนี้เจ้าเป็นเจ้าภาพ พวกเราเป็นแขกก็ว่าตามเจ้าภาพจะดีกว่า!”

คำพูดนี้คือสิ่งที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วต้องการ เมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มพลางเอ่ย “ก่อนหน้าที่ตานรั่วจะจัดการเลี้ยงขึ้นมาก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับประเพณีของฉินตะวันตกก่อนแล้วเพคะ พูดตามตรง หม่อมฉันมิชอบการแข่งขันดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์ และการวาดภาพเลย!”