ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 972

“หากพูดเช่นนี้เสียแต่แรก จะได้รับโทษเช่นนั้นหรือ!”

อิงเหนียงยิ้มเยาะแล้วเอ่ย “เจ้ากลับไปรอก่อน อีกมิกี่วันข้าจะทำให้เจ้าแต่งงานเข้าตำหนักอ๋องอี้!”

“ต่อไปหากข้าต้องการให้เจ้าทำสิ่งใด ข้าจะหาคนส่งข้อความถึงเจ้า! หากเจ้ากล้ามิเชื่อฟังข้า ข้าก็จะทำให้เจ้าตาย!”

อิงเหนียงเอ่ยอย่างโหดร้าย “เจ้าเองก็อย่าแม้แต่จะคิดขอให้ใครช่วยเอาหนอนกู่ออกให้เจ้า หนอนกู่ที่ข้าเลี้ยงไว้ หากมีการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติข้าก็จะรู้ทันที!”

“หากเจ้ายังมิได้เอาหนอนกู่ออกไป ข้าก็สามารถทำให้เจ้าตายได้! ดังนั้น... เจ้าควรทำตัวดี ๆ!”

หลังจากที่อิงเหนียงไปแล้ว ฉินรั่วซือก็ไม่มีกะจิตกะใจที่จะไหว้พระแล้ว นางรีบพานางรับใช้กลับบ้านทันที

มิถึงสองวัน นางก็ได้ยินข่าวว่า ฮองเฮาเว่ยเสนอให้ตนแต่งงานกับเซียวหลินเทียนในฐานะชายารองจริง ๆ!

ตอนนั้นที่ฉินรั่วซือได้ยินข่าวก็รู้สึกประหลาดใจและมีความสุขมาก อิงเหนียงทำได้จริง ๆ หรือ?

แต่ต่อมา หลังจากฉินซานกลับมา เขาถามฉินรั่วซือด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “รั่วซือ เหตุใดฮองเฮาถึงให้เจ้าไปเป็นชายารองท่านอ๋องอี้? เจ้าไปทำสิ่งใดลับหลังข้า?”

ฉินรั่วซือมีหรือจะกล้าบอกความจริง จึงเอ่ยไปอย่างรู้สึกผิด “ข้ามิได้ทำสิ่งใด! ท่านพี่ ฮองเฮาสงสารท่านพี่ สงสารตระกูลฉินของเรา จึงให้ข้าแต่งงานกับท่านอ๋องอี้ในฐานะชายารอง! ท่านพี่อย่าคิดมากเลย!”

ฉินซานมองฉินรั่วซืออย่างสงสัยแล้วเอ่ยอย่างเย็นชา “ท่านอ๋องอี้ไม่มีทางแต่งงานพาเจ้าเข้าตำหนักเป็นแน่! สิ่งที่เจ้าทำในเว่ยโจวครั้งที่แล้ว เป็นเพราะท่านอ๋องอี้กับพระชายาเห็นแก่หน้าข้าถึงได้มิเอาความกับเจ้า!”

“หากมิใช่เพราะความมีน้ำใจของพระชายา เจ้าคิดว่าเจ้าจะรอดพ้นจากการลงโทษได้รึ? เป็นคนหากรู้จักพอและมีความสุขกับมันก็จะดีที่สุด สิ่งที่มิใช่ของตนก็อย่าไปมีใจปรารถนา!”

ฉินรั่วซือหน้าแดงเมื่อฉินซานเอ่ยเช่นนี้ เมื่อนึกถึงหนอนกู่ที่อิงเหนียงป้อนตนนางก็ยิ่งรู้สึกเสียใจและโกรธ

“ท่านพี่ ข้าเป็นน้องสาวท่านพี่! ท่านพี่มิอยากให้ข้าได้แต่งงานดี ๆ หรือ?”