ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 981

เมื่อเห็นว่าผู้คนตีตัวออกห่างจากเซียวทงไป ไทเฮาก็จ้องมองนางอย่างดุร้าย

“การแข่งขันเตะลูกกลมนั้นเป็นการแข่งขันแบบกลุ่ม การแพ้ชนะก็เป็นเรื่องของทั้งกลุ่ม! พี่สะใภ้สี่ของเจ้าพูดถูก เจ้าจะตีใครเพียงเพราะพ่ายแพ้ได้เยี่ยงไร!”

“เซียวทง การแพ้ชนะในการแข่งขันเป็นเรื่องปกตินัก หากแพ้ก็ต้องค้นหาเหตุผลของตน มิใช่ไปโทษผู้อื่น!”

“เจ้าขอโทษคุณหนูหลี่เสีย! อย่าให้ใครมาเห็นแล้วหัวเราะ! เที่ยวไปบอกว่าเราแพ้มิเป็นเลย!”

เมื่อเห็นว่าไทเฮาโกรธ เซียวทงจึงทำได้เพียงเอ่ยกับหลี่อวี้เจินอย่างฝืนใจ “หลี่อวี้เจิน ข้าขอโทษ ข้าหุนหันพลันแล่นไปเอง! ข้าจะชดใช้ให้เจ้า!”

พี่น้องตระกูลหลี่ที่เข้ามาเห็นว่าไทเฮาบังคับให้องค์หญิงหกขอโทษแล้วจึงมิพูดอะไรอีก แล้วทั้งสองคนก็ช่วยพยุงหลี่อวี้เจินไป

แม้ว่าภายนอกพวกเขาจะทั้งคู่จะมิได้แสดงออกถึงความมิพอใจ แต่ในใจพวกเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อองค์หญิงผู้วางอำนาจผู้นี้!

“อาอวี๋ เจ้าเป็นหัวหน้าเถิด!”

ไทเฮาเองก็เล่นเตะลูกกลมเป็นเช่นกัน นางมองเห็นความต่างในความแข็งแกร่งของทั้งสามฝ่ายแล้ว นางมิได้มีข้อเรียกร้องสูงส่งอะไรต่อสตรีฉินตะวันตก ขอเพียงมิอยู่จุดต่ำสุดก็พอแล้ว!

“เสด็จย่า ไฉนให้นางเป็นหัวหน้าเล่าเพคะ?”

เซียวทงมิยอมพลางตะโกน “หากมิใช่เพราะลูกสุดท้ายนั่น กลุ่มที่หม่อมฉันเป็นผู้นำก็คงจะชนะแล้ว! หลิงอวี๋มีหรือจะเก่งเท่าหม่อมฉัน!”

ไทเฮายิ้มเย็นชา “พี่สะใภ้สี่ของเจ้าเก่งกว่าเจ้าเสียอีก อย่างน้อยนางก็มีทัศนคติต่อภาพรวมที่ดีกว่าเจ้า! หยุดพูดได้แล้ว ในรอบนี้ให้พี่สะใภ้สี่ของเจ้าเป็นหัวหน้า!”

เซียวทงเอ่ยอย่างกังวล “เสด็จย่า หม่อมฉันมิยอมรับเพคะ… หากมิให้หม่อมฉันเป็นหัวหน้า เช่นนั้นหม่อมฉันก็จะมิเข้าร่วมการแข่งขันแล้ว!”

“พวกของตู้ตงหงก็จะมิเข้าร่วมเช่นกัน!”

พวกของตู้ตงหงมีเพียงองค์หญิงหกเป็นผู้นำเท่านั้น พวกนางทั้งหมดจึงพยักหน้า “พวกเราอยากให้องค์หญิงหกเป็นหัวหน้าเท่านั้นเพคะ!”

ทางด้านจ้าวเจินเจินกับพระชายาเส้าเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้น จึงเดินเข้าไป

เมื่อได้ยินว่าเป็นการต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งหัวหน้า จ้าวเจินเจินกับพระชายาเส้าก็มองหน้ากัน

จากนั้นจ้าวเจินเจินก็ยิ้มพลางเอ่ย “ไทเฮาเพคะ เจินเจินคิดว่าองค์หญิงหกก็ตรัสถูกเช่นกันนะเพคะ หากไม่มีการลงโทษ ทุกคนก็จะมิพยายามอย่างเต็มที่!”

“หม่อมฉันดูการแข่งขันเมื่อครู่แล้วก็รู้สึกว่าทุกคนมิได้พยายามอย่างเต็มที่เพคะ! เอาเช่นนี้เถิดเพคะ หม่อมฉันจะใช้ห้าหมื่นเป็นเงินอัดฉีด ขอเพียงชนะการแข่งขันนี้ หม่อมฉันก็จะแบ่งปันให้ทุกคนเท่า ๆ กันเป็นรางวัล!”

พระชายาเส้าก็ยิ้มพลางเอ่ยเช่นกัน “ภายใต้รางวัลใหญ่นี้จะต้องมีผู้กล้า ดังนั้นข้าจะให้ห้าหมื่นด้วย พวกเจ้าเล่นกันให้เต็มที่ เงินเหล่านี้รวมกันแล้วเป็นเงินจำนวนมากทีเดียว หากแบ่งในหมู่พวกเจ้าทุกคนก็สามารถเตรียมเป็นสินสอดของตัวเองได้เลย!”

เมื่อไทเฮาได้ยินสิ่งนี้ เพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจของทุกคน จึงเอ่ยขึ้นมาด้วย “เช่นนั้นข้าก็จะมอบรางวัลห้าหมื่นด้วย!”

สตรีในกลุ่มเหล่านั้นดวงตาเป็นประกายเมื่อได้ยินรางวัลมากมายเช่นนี้...