ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 988

ฮ่า ๆๆ…

กลุ่มคนจากฉีตะวันออกนำโดยเซี่ยโฮ่วตานรั่วระเบิดเสียงหัวเราะออกมา หัวเราะกันเสียตัวโยน

เสียงหัวเราะดังไปถึงหูของพวกของหลิงอวี๋ พวกนางรู้สึกอับอายมาก

“หลิงอวี๋ เจ้าเป็นผู้นำกลุ่มเยี่ยงไรกัน? เหตุใดเจ้าจึงจัดให้คนเยี่ยงสวี่เหยียนไปเล่นเป็นกองหลัง หากมิใช่เพราะคำสั่งที่ไร้ความสามารถของเจ้า เราก็ไม่มีทางแพ้การแข่งขันนี้ครั้งนี้หรอก!”

เซียวทงแอบภูมิใจแล้วตะโกนใส่หลิงอวี๋

“เมื่อครู่ ข้าก็บอกแล้วว่าเจ้ามิสามารถเป็นหัวหน้าได้ แต่เจ้าก็จะแย่งทำให้ได้ ตอนนี้เราทุกคนแพ้แล้ว! เจ้าควรเป็นคนเดียวที่จะห้อยเหรียญเหล็กขยะนั้น!”

“องค์หญิงหก ท่านพูดเช่นนี้มันมิยุติธรรมกระมัง?”

อันซินทนมิไหวตะโกนขึ้นมา “ทุกคนล้วนเห็นว่าสวี่เหยียนเตะลูกกลมเข้าประตูของคนอื่น หากนางมิโง่เช่นนั้น เราก็คงมิแพ้!”

“ใช่ คำสั่งของพระชายาอ๋องอี้มิผิดเลย มันเป็นความผิดของสวี่เหยียน!” เจียงอวี้กับคนอื่น ๆ ก็ช่วยหลิงอวี๋พูดเช่นกัน

เว่ยอวิ๋นก็ตะโกนใส่สวี่เหยียนด้วยความโกรธเช่นกัน “เจ้าแค่ต้องเตะลูกกลมนั้นไปด้านข้างแล้วเราก็จะเสมอกัน แต่เจ้ากลับเตะมันเข้าประตูของพวกเขา!”

“เจ้าทำเช่นนี้มันต่างอะไรกับการทำงานให้ผู้อื่นเล่า?”

“เว่ยอวิ๋นพูดถูก เห็น ๆ กันอยู่ว่ามิน่าจะแพ้ แต่เจ้ากลับทำความผิดเช่นนี้... ข้าเห็นว่าเจ้าจงใจทำเช่นนั้น!”

เถาลี่ก็เอ่ยด้วยความโกรธเช่นกัน “ทุกคนต่างก็ทำเต็มที่ ลูกเตะของเจ้าลูกเดียวก็ทำให้ความพยายามทั้งหมดของเราสูญเปล่า เจ้าคู่ควรกับทุกคนหรือ?”

“ข้า… ข้ามิได้ตั้งใจ...”

สวี่เหยียนถูกทุกคนดุนางก็หน้าแดง พลางเอ่ยตะกุกตะกัก

“ข้ามิอยากเตะมันเข้าไป… จริง ๆ นะ พวกเจ้าเชื่อข้าเถิด เจิงจื่ออวี้มาชนข้า…”

ยังมิทันที่สวี่เหยียนจะพูดจบ เจิงจื่ออวี้ก็ตะโกน “สวี่เหยียน เจ้าพูดไร้สาระอะไรกัน? เห็นได้ชัดว่าข้าอยากจะเตะลูกกลมไปด้านข้าง แต่เจ้าเองต่างหากที่รีบเร่งขึ้นมา ข้าถึงได้ชนเจ้า!”

“หากอยู่ในสนามรบ ใครจะกล้าหันหลังให้เจ้า! ใครจะรู้ว่าพวกเจ้าจะแทงมีดไปทางศัตรูหรือแทงมาที่คนของเจ้าเอง!”

พูดจบ หลิงอวี๋ก็หันหลังเดินไป

พวกของเซี่ยโฮ่วตานรั่วยังคงหัวเราะเสียงดังอยู่ หลิงอวี๋มิต้องการรวมตัวกันโต้เถียงและตำหนิกันเรื่องที่แพ้ สิ่งนี้จะทำให้คนในฉีตะวันออกกับเยวี่ยใต้ดูตนเป็นเยี่ยงไรเล่า!

คำพูดของหลิงอวี๋ ทำให้พวกของอันซินที่อยากจะซักไซ้เอาความต่างก็มิพูดแล้ว

พวกนางทั้งหมดมองพวกของสวี่เหยียนกับองค์หญิงหกอย่างดูถูก แล้วเดินตามหลิงอวี๋ออกไป

เถาลี่กับเว่ยอวิ๋นก็มองสวี่เหยียนอย่างดูถูกเช่นกัน จากนั้นก็ยิ้มเยาะพลางเอ่ย

“พระชายาอ๋องอี้พูดถูก ต่อไปใครจะกล้าผูกมิตรกับคนเช่นเจ้าอีก? หากวันนี้ท่านสามารถช่วยให้ศัตรูชนะได้ ในภายภาคหน้าเจ้าคงจะทรยศพวกเราเมื่อมีผลประโยชน์กองอยู่ตรงหน้าอย่างแน่นอน!”

“ภายภาคหน้า หากตระกูลของเจ้าจัดงานกวีหรืองานเลี้ยงก็อย่าได้เชิญพวกเราเลย พวกเราร่วมสนุกด้วยมิไหวหรอก!”