ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 103

บทที่ 103 บังคับให้ขอความเมตตา

เมื่อถึงหน้าลานอันหลิงหยุนเพิ่งนั่งลง ยังไม่ทันได้ยกน้ำชาขึ้นดื่ม อาหยู่ก็ถามขึ้น: “พระชายา สงสัยว่าเป็นอาซิวใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

อันหลิงหยุนยกถ้วยน้ำชาขึ้นเป่าใบชาที่อยู่ในถ้วยน้ำชา ใบชาหมุนวน ดูเหมือนว่ามันจะยังคงปฏิเสธที่จะจมลงข้างล่างอย่างแน่นิ่ง

ความจริงแล้ว ในถ้วยชาไม่ได้มีใบชาใบเดียว แต่ใบชาใบอื่นๆ ก็จมลงไปแล้ว เหลือเพียงแค่มันที่ยังไม่ลงไป หากไม่ใช่ว่าน้ำไม่ดี ก็คงเป็นชาไม่ดี

สำหรับนางเป็นน้ำนี้แน่นอน งั้นสิ่งที่ไม่ดีก็คืออาซิว

ดื่มชาไปคำหนึ่งอันหลิงหยุนวางถ้วยชาลง จึงตอบกลับอาหยู่: “หากข้าบอกว่า คนที่ลอบสังหารที่จวนแม่ทัพในคืนนั้นคืออาซิว เจ้าจะทำอย่างไร?”

อาหยู่ถอยหลังก้าวหนึ่ง เป็นอย่างที่เขาคาดไว้

“พระชายา ท่านปล่อยอาซิวไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ” อาหยู่รู้ว่าเมื่อเรื่องนี้ไปถึงหูท่านอ๋อง อาซิวไม่รอดแน่

ตัวตนของพระชายาตอนนี้แตกต่างจากอดีต ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพระชายาในตอนแรก ท่านอ๋องจะไม่สนไม่ถาม แต่ตอนนี้ท่านอ๋องยกให้นางเป็นที่รัก อาซิวทำเรื่องเช่นนี้ ท่านอ๋องไม่มีวันเพิกเฉยแน่นอน

อันหลิงหยุนไม่ได้โต้ตอบทันที อาหยู่หันกลับไปปิดประตู แล้วกลับมาคุกเข่า

“พระชายา อาหยู่ขอรับผิดแทนทุกอย่างพ่ะย่ะค่ะ”

อาหยู่คุกเข่าไม่ยอมลุกขึ้น

อันหลิงหยุนจัดระเบียบเสื้อผ้าบนร่างกาย มองอาหยู่: “ไม่ใช่ว่าข้าไม่ยอมปล่อยอาซิวไป แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม แม้ว่าข้าจะปล่อยอาซิวในครั้งนี้ก็ตาม เขาก็จะไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะฆ่าข้า ยังคงจะฆ่าข้า แต่วันหลังเรื่องนี้กระทบถึงท่านอ๋อง ท่านอ๋องไม่ปล่อยไว้แน่ ที่สำคัญ เรื่องนี้ไม่แน่ท่านอ๋องอาจจะไม่รู้”

เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับแม่นมเมื่อวานนี้กงชิงวี่มาถามทันทีที่เขากลับมา หมายความว่ากงชิงวี่รู้ตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว

เรื่องในจวนอ๋องเสียนไม่สามารถปิดบังได้

อาหยู่งุนงงอยู่ครู่หนึ่ง ถามอันหลิงหยุน: “พระชายา ข้าน้อยเป็นคนบอกเรื่องแม่นมกับท่านอ๋อง พระชายา หากข้าน้อยไม่พูด ก็สามารถปิดบังไปได้พ่ะย่ะค่ะ”

“อาหยู่ จวนอ๋องเสียหลายร้อยคน คนคนหนึ่งไม่พูด คนอื่นก็ต้องพูด ข้าสัญญาได้ว่าจะไม่บอกท่านอ๋องเรื่องนี้ แต่ไม่หมายความว่าเขาจะไม่รู้”

“อาซิวกับน้องสาวข้าน้อยมีใจให้กัน ตั้งแต่เด็กอาซิวก็บอกจะแต่งกับน้องสาวข้าน้อย หลังจากที่น้องสาวตาย อาซิวเคยอยากตาย กว่าจะทำเพื่อให้เขาอยู่รอด หากเขาไม่สำนึกผิดจะไม่จบลงด้วยดีแน่นอน พระชายา ข้าน้อยไปหาเขา เกลี้ยกล่อมไม่ให้เขาแก้แค้นพระชายาอีก เรื่องนี้พระชายาช่วยขอความเห็นใจจากท่านอ๋อง ท่านอ๋องฟังพระชายาแน่พ่ะย่ะค่ะ” อาหยู่คุกเข่าคำนับต่ออันหลิงหยุน

อันหลิงหยุนกลับหัวเราะ ทุกคนเป็นคนดี ยกเว้นนางที่เป็นคนเลว!

อันหลิงหยุนก็ยังคิดไม่ตก เรื่องนี้จะช่วยหรือไม่ หากพูดตรงไปตรงมา ก็คือเอาชีวิตของตัวเองไปทำสิ่งดีๆ

แต่เธอไม่ใช่พระแม่มารี จะเป็นกระไรรึ?

อันหลิงหยุนไม่ได้ตอบตกลงเร็วขนาดนั้น ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง อาหยู่พูดทันที: “พระชายา ข้าน้อยรับผิดเอง บอกว่าคนในคืนนั้นคือข้าน้อย”

“อาหยู่ เจ้าน่าจะยังไม่รู้ คืนที่ข้าออกจากจวนอ๋อง นอกจากคนในจวนอ๋อง ไม่มีผู้ใดรู้ ก็เท่ากับว่า อาซิวน่าสงสัยมาก เรื่องนี้ข้าคาดเดาได้ ท่านอ๋องก็คาดเดาได้แน่นอน ไม่ใช่เรื่องที่ข้าปิดบังแล้วก็จะไม่เป็นไร

ยิ่งไปกว่านั้น คนในยุทธภพรู้ได้อย่างไรว่าเลือดของข้าสามารถช่วยคนได้? คนในจวนที่รู้ก็มีไม่กี่คน ข่าวที่รั่วออกมาก็ต้องมาจากคนในจวน

แต่ถ้าคนในยุทธภพรวมตัวกัน พูดง่ายๆ ก็คือ อาซิวแพร่ข่าวออกไป ต้องการให้คนในยุทธภพฆ่าข้า

แต่ตอนนี้ คนในยุทธภพมาเป็นระลอกไม่บ่อยนัก และไม่มีข่าวลือเกี่ยวกับข้าในยุทธภพ ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับจวนอ๋องเสียน

หมายความว่า คนที่ปล่อยข่าวลือออกไป ไม่ได้ปล่อยข่าวลือไปถึงยุทธภพ แต่ปล่อยให้ลือไปทั่วยุทธภพ และวิธีการของเขาคือ บอกทีละคน นี่เรียกว่าสมรู้ร่วมคิด

สมรู้ร่วมคิดกับคนในยุทธภพ ในประเทศต้าเหลียง เป็นความผิดฐานประหารเก้าชั่วโคตร