ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 761

บทที่ 761 โลงศพใต้สุสานหลวงแห่งประเทศเฟิง

เมื่อออกมาอันหลิงหยุนรู้สึกเหนื่อยล้านัก พอหันหลังกลับไปก็ยังได้ยินเสียงกรอบแกรบมาจากในป่า งูเหล่านั้นไม่ทำร้ายคนและไม่ยินดีหากจะต้องทำเช่นนั้น พวกมันกลัวอันหลิงหยุนแต่ไม่ได้กลัวกงชิงวี่ ดังนั้นงูส่วนใหญ่จึงต้องการฆ่ากงชิงวี่

“ หรือว่าพวกเราจะเดินพลาดแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกมันจะมาได้อย่างไร?ทั้งปลากินคนทั้งงูพิษเป็นไม่ได้ที่พวกมันจะข้ามมาฝั่งนี้ ”

กงชิงวี่ไม่ตอบแต่มองไปข้างหน้า ด้านหน้าของเขาคือพื้นที่ว่างเปล่านั่นทำให้อันหลิงหยุนแปลกใจ “ ที่นี่คือ? ”

“ สุสานหลวงราชวงศ์เฟิง ”

กงชิงวี่คิดไม่ถึงว่าจะมาถึงสุสานหลวงของราชวงศ์เฟิงแล้ว อันหลิงหยุนทอดมองออกไปสุดสายตา ด้านหน้าคือพื้นที่ว่างขนาดใหญ่หลายกิโลเมตรหลังจากตรงนั้นไปก็จะเป็นสุสาน

กงชิงวี่ดึงมือของอันหลิงหยุนออกเดินไปข้างหน้า ทันใดนั้นสัตว์ผู้พิทักษ์สุสานที่แกะสลักมาจากหินก็ปรากฏตัวขึ้นทั้งสองฝั่ง สัตว์เหล่านั้นถูกแบ่งออกเป็นสองแถว

อันหลิงหยุนจึงรู้ว่านี่คือสัตว์ผู้พิทักษ์พระศพ

พวกมันมีประมาณยี่สิบสี่ตัว พวกเขาออกเดินต่อไปข้างหน้าและได้พบกับมนุษย์แต่ทั้งหมดนั้นคือรูปปั้นหินของเหล่านางข้าหลวง ภายใต้แสงจันทร์เสมือนว่าดวงตาของเหล่ารูปปั้นนั้นมองมาที่นางและกงชิงวี่ด้วยความรู้สึกที่ต่างกัน

ตลอดทางไปสุสานมีทั้งหมดยี่สิบสี่คน

ด้านในมีตำหนักโถงและไฟก็ถูกเปิดไว้ก่อนแล้วแสดงว่ามีคนมาที่นี่

อันหลิงหยุนกับกงชิงวี่เดินไปถึงหน้าประตูตำหนัก ภายในมีลำดับและภาพเหมือนของจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์เฟิง ทั้งยังมีคู่ชายหญิงสองคนยืนอยู่ก่อนหน้าแล้ว ไม่ต้องถามก็รู้ว่านั้นคือเฟิงไป๋ซูและซูอู๋ซิน

เมื่อทั้งสองหันมา อันหลิงหยุนและกงชิงวี่ก็เดินเข้าไป

“ เสด็จแม่ เสด็จพ่อ ” อันหลิงหยุนร้องเรียก ทั้งสองทอดมองมาที่อันหลิงหยุนอย่างพอใจและหันไปมองกงชิงวี่ก่อนที่ซูอู๋ซินจะพูดขึ้น

“ เมื่อครั้งที่จักรพรรดินีสถาปนาอาณาจักรเฟิงได้มีวีรบุรุษผู้ร่วมก่อตั้งอยู่เคียงข้าง เขามีดาบคดอยู่หนึ่งเล่มมันเป็นสมบัติหายาก เมื่อฝังพระศพจักรพรรดินีชายผู้นั้นก็ได้ปลิดชีพตามเพื่อบูชาความรักและดาบก็อยู่ที่นั่น แต่นั่นเป็นสุสานต้องห้ามซึ่งพวกเราไม่ควรที่จะเข้าไป แต่ในเมื่อพวกเจ้าได้เข้ามาที่นี่แล้ว พวกเจ้าก็จงไปต่อเถิด ”

ซูอู๋ซินมองไปยังมุมอื่น อันหลิงหยุนก็เหลือบมองตาม ทางนั้นน่าจะเป็นทางเข้าไป คิดแล้วช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งแม้แต่สถานที่แห่งบรรพชนก็ยังต้องเปิดทางให้กับลูกสาวของเขา และในฐานะของลูกสาวทำให้นางไม่สามารถนิ่งเฉยได้

“ ของพระทัยเพคะเสด็จแม่ เสด็จพ่อ พวกเราไปกันเถอะ ” อันหลิงหยุนกล่าวขอบคุณด้วยคำพูดและท่าทางสง่างามและพากงชิงวี่ไปอีกด้านหนึ่ง ซึ่งมีประตูสำหรับเข้าสู่เส้นทางลับของสุสานหลวง

ทั้งสองหยิบคบไฟจากประตูทางเข้าแล้วเดินเข้าไปข้างใน

ทางเดินของสุสานกว้างสองเมตร สูงสองเมตรทั้งสองเดินเข้าไปโดยหาได้มีความรู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด

อันหลิงหยุนสังเกตรอบๆอย่างระมัดระวังทำให้พบว่าบนฝาผนังมีจิตรกรรมภาพสีบันทึกประวัติการสถาปนาอาณาจักรเฟิงของจักรพรรดินีไว้บางส่วน

เมื่อมองเข้าไปด้านในก็แสดงให้เห็นว่าเดิมทีจักรพรรดินีเป็นองค์หญิงของอาณาจักรแห่งหนึ่ง พระนางและพระเชษฐาทรงไม่ได้รักใคร่ปรองมาตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อพระนางทรงเจริญวัยขึ้นพระเชษฐาก็จับพระนางอภิเษกกับชายชราที่แสนอ่อนแอ โดยที่พระนางมิได้เต็มใจและคัดค้าน ต่อมาพระเชษฐาได้ก่อกบฏทั้งยังทำการสังหารพระบิดาเพื่อชิงราชบัลลังก์

เพื่อล้างให้กับพระบิดาพระนางจึงได้สังหารพระเชษฐา แต่ว่าผู้คนรอบข้างได้ทำการโจมตี นั้นทำให้พระนางเริ่มต้นทำสงครามปราบปรามไปทั่วสารทิศ ท้ายที่สุดพระนางก็เข้าบุกยึดครองบ้านเกิดเมืองนอนของตนเอง พระนางได้ก้าวขึ้นสู่ราชบัลลังก์และทำการราชาภิเษกตนเองขึ้นเป็นจักรพรรดินีพร้อมเปลี่ยนชื่ออาณาจักรเป็นอาณาจักรเฟิง ตั้งแต่นั้นพระนางก็กุมอำนาจเรื่อยมา

เหนือทางเดินของสุสานมีแผนที่ดาว เห็นได้ว่าเป็นเรื่องของการทำนายและเสี่ยงทายอะไรบางอย่าง

ทางเดินลงไปของสุสานมีความยาวกว่าหนึ่งร้อยเมตร ทั้งเดินลงไปตามขั้นบันไดและด้านล่างนั่นก็คือห้องเก็บพระศพ

ห้องเก็บพระศพมีขนาดใหญ่มาก อีกทั้งด้านในยังมีโลงศพมากกว่าสิบโลง อันหลิงหยุนหันมองไปรอบๆอย่างรู้สึกอึดอัดในใจ เป็นไปอย่างที่นางคิดว่ายังมีทางที่ทะลุถึงกัน

กงชิงวี่ถามนางอย่างสงสัย “ เจ้าเป็นอะไรไป? ”

“ พวกเราไปดูทางนั้นกันก่อนเถอะเพคะ ”

อันหลิงหยุนลากกงชิงวี่เข้าไปด้านใน นั่นทำให้พบกล่องที่กองสุมไว้อยู่มากมาย

เมื่อเห็นกล่องอันหลิงหยุนก็ยิ้มออกมา “ ท่านอ๋องเพคะ ทั้งหมดนี้คือสมบัติอันล้ำค่าท่านคิดว่าพวกเรานำมันออกไปด้วยดีหรือไม่? ”

“ หยุนหยุนเจ้าทำตามที่ใจเจ้าคิดเถิด ท้ายที่สุดแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็คือของประเทศเฟิ่ง ” กงชิงวี่ไม่ได้ละโมบเห็นแก่ได้ หากแต่การมาที่นี่ไม่ง่ายเหมือนคราวสุสานหลวงของราชวงศ์หนานอี้ นับประสาอะไรกับการนำสมบัติเหล่านี้ออกไป

แต่อันหลิงหยุนไม่เห็นด้วย นางจึงเปิดกล่องขึ้นมาด้านในเต็มไปด้วยไข่มุกและอัญมณีล้ำค่ามากมาย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอยาของอ๋องเสียน