สีหน้าของชีเจิ้นมืดมนลงอย่างฉับพลัน
นางหวังตวาดในทันที “เจ้าพูดจาเหลวไหลอันใดกัน?!”
แม่นมจางร่ำไห้พลางคลานอยู่บนพื้น “ฮูหยิน เป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ คุญชายใหญ่เป็นคนสั่งให้บ่าวทำ! ทั้งหมดนี้คุณชายใหญ่เป็นคนสั่งให้บ่าวทำเจ้าค่ะ!”
ชีหยวนค่อย ๆ ยิ้มให้กับชีเจิ้น “ท่านพ่อ ดูเหมือนว่าท่านคงต้องสืบสวนคนข้างกายของท่านพี่ให้ดีเสียหน่อยแล้วนะเจ้าคะ”
ในขณะนั้นนางหวังจิตใจสับสนเป็นอย่างมาก
หมายความว่ากระไร?
หมายความว่า อาการป่วยของชีอวิ๋นถิงทั้งหมด เป็นการเสแสร้งอย่างนั้นหรือ?
เป็นเพราะจงใจจะใส่ความชีหยวนอย่างนั้นหรือ?!
เขา เขาเสียสติไปแล้วหรือไร!
ชีเจิ้นรีบสั่งการหลิวจงโดยไม่รอช้า “เอาตัวแม่นมจางไปมัดไว้ แล้วพาตัวไปที่อุทยานฉางชิง!”
หลิวจงเหลือบมองไปที่ชีหยวนอย่างไม่รู้ตัว ตัดสินใจแล้วว่า ในภายภาคหน้าจะต้องไม่ทำให้คุณหนูใหญ่ต้องอึดอัดใจเป็นอันขาด!
คนผู้นี้มิอาจล่วงเกินได้
เมื่อกำชับหลิวจงเสร็จ ชีเจิ้นก็กล่าวกับชีหยวนว่า “ข้าจะให้คำอธิบายแก่เจ้า!”
หลังพูดจบ ก็มุ่งตรงไปที่อุทยานฉางชิงในทันที
นางหวังอยากจะตำหนิชีหยวนอีกหลายประโยค แต่เมื่อเห็นท่าทางของสามีเป็นเช่นนี้แล้ว ก็กลัวว่าสามีจะควบคุมตนเองไม่อยู่ แล้วก่อเรื่องอันใดขึ้นมา จึงตามหลังชีเจิ้นไปอย่างเร่งรีบ
ภายในอุทยานชิงหยวน ชีอวิ๋นถิงกำลังเอนกายบนหมอนพลางกินกล้วย
ชีจิ่นถามเขาด้วยเสียงแผ่วเบา “ท่านพี่ ท่านดีขึ้นหรือยังเจ้าคะ?”
ชีอวิ๋นถิงนอนหงายพลางไขว้ขา หัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ “วางใจเถิด ข้าสบายดีมากเลยละ! เจ้าดูสิ ครั้งนี้ข้าจะช่วยเจ้าแก้แค้น ทำให้นังอัปลักษณ์ผู้นั้นไสหัวออกไปให้ได้! ”
ชีจิ่นกำลังจะเอ่ยปากพูด ก็ได้ยินเสียงที่บึ้งตึงดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงในเงามาร