ตอนที่276 สวนสมุนไพร
เมื่อใดที่นักพรตซวนจื่อซือปรากฏตัว ดูเหมือนจะต้องนำบางสิ่งบางอย่างมาให้กับฉีเล่ยทุกครั้งไป
แต่ถึงแม้ว่าช่วงเวลานี้ นักพรตซวนจื่อซือจะคอยอยู่ข้างกายเขาเสมอ เขากลับไม่รู้สึกกังวลว่า การปรากฏตัวของนักพรตชราผู้นี้จะส่งกระทบต่อการชีวิตของเขาแต่อย่างใด
สำหรับฉีเล่ยแล้ว เขามีความประทับใจในตัวนักพรตชราผู้นี้มาก เขารู้สึกว่านักพรตชราผู้นี้เป็นผู้บำเพ็ญเพียรที่ได้ก้าวข้ามโลกมนุษย์ไปแล้ว และเหตุผลที่นักพรตซวนจื่อซือคอยอยู่เคียงข้างกายเขานั้น ก็เป็นเพราะทั้งคู่ต่างมีวาสนาต่อกันเท่านั้นเอง
หลังจากทบทวนคำพูดของนักพรตชราอยู่ครู่หนึ่ง ฉีเล่ยก็เอื้อมออกไปหยิบลูกแก้วสีม่วงนั้นขึ้นมาไว้ในมือ
เดิมทีฉีเล่ยไม่มั่นใจว่า ตนเองจะเป็นผู้ที่เหมาะสมได้รับพลังหยินและหยางที่แข็งแกร่งนี้หรือไม่ แต่หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของนักพรตชราแล้ว เขาก็ไม่กล้าที่จะเพิกเฉยต่อลูกแก้วลูกนี้อีกเลย คงจะเป็นความประสงค์ของใครบางคนที่มีเจตนาอยากให้เขาได้พบกับลูกแก้วนี้ เขาเองก็ไม่แน่ใจว่า หลังจากได้รับพลังหยินและหยางที่แข็งแกร่งนี้เข้าไปแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง?
มีไม่กี่คนที่ล่วงรู้ถึงเหตุการณ์ภายในถ้ำบนยอดเขาหงหยาซาน และถ้ำแห่งนั้นก็อยู่ในป่าลึกเก่าแก่ที่ยากจะมีผู้คนพบเห็นได้ง่ายๆ จึงไม่มีชาวบ้านหรือคนต่างถิ่นเข้าไปที่นั่นบ่อยนัก กระทั่งเกิดการระเบิดขึ้นภายในถ้ำ ข่าวคราวก็ยังเงียบกริบ ไม่มีแพร่สะพรัดออกไปให้ผู้คนภายนอกได้ล่วงรู้เลยแม้แต่น้อย
หลังจากสัมผัสกับลูกแก้วอยู่นาน นอกเหนือจากความเย็นแล้ว ฉีเล่ยก็ไม่ได้รู้สึกว่า ตนเองจะสามารถเชื่อมต่อกับลูกแก้วได้เหมือนที่นักพรตชราบอกไว้เลย แต่ถึงอย่างนั้น เขาเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก
……….
ในวันนี้ สภาแพทย์แผนจีนได้มีแพทย์มาสมัครเป็นสมาชิกเพิ่มมากขึ้นอีกสองสามคน สมาชิกส่วนใหญ่ขององค์กร ล้วนแล้วแต่เป็นแพทย์แผนจีนที่อยู่ตามโรงพยาบาลแถบชานเมืองของปักกิ่งทั้งสิ้น
ฉีเล่ยอนุญาตให้แพทย์แผนจีนที่มาสมัครเป็นสมาชิกขององค์กรนั้น สามารถเลือกได้ว่าจะทำเป็นงานพาร์ทไทม์ หรือจะทำงานเต็มเวลาก็ได้ แต่เพราะสภาแพทย์แผนจีนยังเป็นองค์กรใหม่อยู่ และไม่รู้ว่าจะสามารถหาเงินจ้างคนไปได้ยืนยาวหรือไม่ แน่นอนว่า ย่อมไม่มีใครยอมละทิ้งงานที่มั่นคงของตัวเอง เพื่อมมาทุ่มให้กับสภาแพทย์แผนจีนอย่างเต็มตัวแน่
ที่ผ่านมานั้น แพทย์แผนจีนที่อยู่ตามโรงพยาบาลในแถบชานเมือง ต่างก็ไม่ลังเลใจที่จะมาสมัครก็เพราะความสนอกสนใจในตัวฉีเล่ย นอกเหนือจากนั้นแล้ว พวกเขาก็ยังจะได้มีโอกาสทำงานวิจัยค้นคว้า และพัฒนายาจีนควบคู่ไปด้วย โดยไม่จำเป็นต้องละทิ้งงานที่ตนเองทำอยู่
“สวัสดีครับทุกท่าน”
ภายในสำนักงานแพทย์แผนจีนที่เพิ่งจะทำการตกแต่งและรีโนเวทเสร็จนั้น ฉีเล่ยยืนอยู่บนเวที พร้อมกับจ้องมองไปทางผู้คนหลายสิบคนที่อยู่ด้านล่าง พร้อมกับเอ่ยทักทายทุกคนด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“วันนี้ เป็นวันที่พวกเราชาวแพทย์แผนจีนต่างก็ได้มารวมตัวกัน จุดประสงค์ที่ผมก่อตั้งสภาแพทย์แผนจีนแห่งนี้ขึ้นมานั้น ก็เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของแพทย์แผนจีน ในขณะเดียวกันก็ร่วมกันทำบางสิ่งบางอย่างอันเป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติ และประชาชนในชาติด้วย”
ฉีเล่ยหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวต่อว่า
“ภายในสภาแพทย์แผนจีนแห่งนี้ ผมจะสร้างศูนย์วิจัยค้นคว้าและพัฒนายาจีนขึ้นมาด้วย หากท่านใดคิดว่าตนเองมีความสามารถ และสนอกสนใจในเรื่องนี้ ก็สามารถสมัครเข้ามาทำงานในแผนกนี้ได้เลย ส่วนผมจะทำหน้าที่จัดหาสมุนไพรต่างๆให้ตามความจำเป็นอย่างพอเพียง เว้นเพียงแต่สมุนไพรที่หาได้ยากมากๆเท่านั้น”
หลังจากได้ฟังคำพูดของเฉีเล่ย เสียงอื้ออึงก็ดังขึ้นที่ด้านล่างเวทีทันที
“ทำไม? ทุกท่านไม่เชื่อที่ผมพูดงั้นเหรอครับ?”
ฉีเล่ยเอ่ยถามพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ
“ประธานฉี พวกเราไม่ปฏิเสธและยังยอมรับว่า คุณเป็นแพทย์แผนจีนที่มีทักษะทางการแพทย์ที่ล้ำเลิศมาก แต่ในการวิจัยค้นคว้าและพัฒนายาจีนนั้น จำเป็นจะต้องมีการทดลองซ้ำๆหลายๆครั้ง แต่ละครั้งก็ต้องใช้สมุนไพรและวัตถุดิบจำนวนไม่ใช่น้อย คุณจะมีกำลังเงินมากพอที่จะจัดหาสมุนไพรมาให้พวกเราได้งั้นเหรอครับ? เรื่องพวกนี้คุณเองก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว”
แพทย์คนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านล่างเวทีเป็นผู้ร้องตะโกนถามขึ้นมา
ฉีเล่ยจ้องมองสำรวจคนผู้นั้นอย่างละเอียด และพบว่าเขายังเป็นเพียงแค่ชายหนุ่มอายุน้อย ด้วยอายุเพียงแค่นี้ แต่กลับสามารถมาเป็นแพทย์แผนจีนได้นั้น ฉีเล่ยจึงอดที่จะประหลาดใจไม่ได้
“คุณวิเคราะห์ได้ถูกต้องมาก และเรื่องนั้นก็เป็นเรื่องที่ผมตระหนักดีเช่นกัน เพราะฉะนั้น จึงมีอีกภารกิจหนึ่ง และนับเป็นภารกิจสำคัญสำหรับทุกๆท่าน”
การที่ฉีเล่ยจะก่อตั้งสภาแพทย์แผนจีนขึ้นมาด้วยความมั่นอกมั่นใจได้นั้น ย่อมหมายความว่า เขาได้จัดวางโครงสร้างที่สำคัญขององค์กรไว้ทั้งหมดแล้วนั่นเอง
“ทุกท่านครับ นอกจากสำนักงานสภาแพทย์แผนจีน และศูนย์วิจัยค้นคว้ายาแล้ว ผมยังได้จัดสรรพื้นที่ไว้สำหรับปลูกสมุนไพร และได้ให้ชื่อสวนแห่งนี้ว่าสวนสมุนไพร“
“สวนสมุนไพร?!”
ทุกคนต่างก็ร้องอุทานออกมาพร้อมๆกัน
“ตอนนี้ ตัวผมเองมีเมล็ดพันธุ์สมุนไพรอยู่หลายพันชนิด หากท่านใดสนใจที่จะทำงานในสวมสมุนไพรแห่งนี้ ก็ขอให้สมัครมาได้ สำหรับผู้ที่สมัครเข้ามาทำงานในสวนสมุนไพรแห่งนี้นั้น งานหลักและงานเดียวที่จะต้องรับผิดชอบก็คือ การดูและทำนุบำรุงสมุนไพรเหล่านั้นให้ดี”
“ผมจะเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับสมุนไพรแต่ละชนิดไว้ให้ว่า แต่ละชนิดชอบสิ่งแวดล้อมแบบไหนบ้าง และมีข้อห้ามข้อกำหนดที่จำเป็นสำหรับสมุนไพรนั้นๆอย่างไรบ้าง เพียงแต่พวกคุณจะต้องท่องจำสิ่งที่ผมเขียนให้ขึ้นใจเท่านั้นเอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอสกุลเฉิน