ยอดคุณหมอสกุลเฉิน นิยาย บท 300
ตอนที่300 หลิงตัน
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
ฮวาโหล่วมองภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความตกอกตกใจ และแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง แต่จะถามฉีเล่ยก็คงไม่ได้คำตอบอะไร แต่หากให้เดาจากท่าทีของเจ้าลิงน้อยแล้ว มันคงจะเรียกให้มาช่วยลิงตัวใหญ่นี้อย่างแน่นอน
“นี่แกไปเรียกฉันให้มาช่วยลิงตัวใหญ่นี้สินะ?”
ฉีเล่ยพึมพำออกมา ในขณะที่ลิงตัวใหญ่นี้ก็กำลังแสดงท่าทีโกรธเกรี้ยว และส่งเสียงดังกึกก้องไปทั่วทั้งถ้ำ ดูแล้วน่าสะพรึงกลัวไม่น้อยทีเดียว
ฮวาโหล่วเกาะแขนฉีเล่ยไว้แน่น เพราะกลัวว่าลิงใหญ่ตรงหน้านี้จะพุ่งเข้ามาทำร้ายตนเอง และด้วยขนาดของมัน หากเธอถูกมันจู่โจมเข้า ก็คงยากจะรับมือได้อย่างแน่นอน
เจ้าลิงน้อยดูเหมือนจะเข้าใจในคำพูดของฉีเล่ย มันพยักหน้าหงึกๆ พร้อมกับยกมือขึ้นชี้ไปทางลิงใหญ่ จากนั้น จึงได้เดินเข้ามาหาฉีเล่ยพร้อมกับดึงกางเกงของเขา คล้ายอยากจะบอกให้เขาเดินเข้าไปใกล้ๆ
“ฉันรู้แล้วๆ ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวฉันจะพยายามหาทางช่วยเอง!”
แม้ว่าฉีเล่ยจะมีทักษะทางการแพทย์สูงส่ง แต่เขาเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์ในการรักษาสัตว์มาก่อนเลยในชีวิต
“นี่! แล้วนายจะทำได้มั้ย?”
ฮวาโหล่วกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไปว่า “ถ้านายทำไม่ได้ ฉันทำให้เองก็ได้นะ!”
ความจริงแล้ว ฮวาโหล่วก็รู้สึกกลัวไม่น้อย แต่เมื่อเห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนใจของฉีเล่ย เธอก็เกิดความกล้าขึ้นมาทันที และยินดีที่จะช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่ แม้สีหน้าจะดูหวาดกลัวมากก็ตาม และนั่นทำให้ฉีเล่ยถึงกับต้องหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไร ผมทำได้!”
ฉีเล่ยถอนหายใจยาว ก่อนจะค่อยๆก้าวเดินเข้าไปหาลิงตัวใหญ่ ที่กำลังร้องคำรามออกมาด้วยความโกรธ
สิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ ต่างก็มีหนึ่งชีวิตเหมือนกันทั้งนั้น!
แม้ว่ามันจะเป็นแค่ลิงตัวหนึ่ง แต่มันก็รักชีวิตของมันไม่น้อยไปกว่ามนุษย์เลย!
ฉีเล่ยค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปใกล้ลิงใหญ่อย่างช้าๆ ในขณะเดียวกันก็แอบควบคุมพลังหยิน และหยางที่ฟื้นฟูกลับคืนมาบ้างแล้วไว้ที่ฝ่ามือทั้งสองข้าง เพราะหากเกิดอันตรายอะไรขึ้นมาจริงๆ อย่างน้อยเขาก็ยังสามารถป้องกันตนเองได้
ฮวาโหล่วเองก็จ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความหวาดวิตก และกลัวว่าลิงใหญ่นั้นจะพุ่งเข้าจู่โจมฉีเล่ย แต่ดูเหมือนโชคจะเข้าข้าง เพราะมันกลับนั่งลงบนพื้นด้วยสีหน้าท่าทางเหน็ดเหนื่อย
“ไม่ต้องตกใจไปนะ ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยแก!”
ฉีเล่ยเอ่ยบอกเจ้าลิงตัวใหญ่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะฟังที่เขาพูดเข้าใจหรือไม่?
เจ้าลิงตัวใหญ่นั้นนั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหว และค่อยๆหลับตาลง ฉีเล่ยเห็นว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะสามารถเข้าใกล้ และควบคุมมันไว้ได้
แต่ดูเหมือนแผนการจะไม่เป็นไปตามที่คิด เพราะในขณะที่ฉีเล่ยกำลังจะเข้าใกล้เจ้าลิงตัวใหญ่นั้น มันก็ลืมตาขึ้นมาพอดี และเมื่อมันเห็นฉีเล่ยเข้ามาใกล้ มันก็ร้องคำรามออกมาข่มขู่ทันที
ตอนแรกฉีเล่ยก็ตกใจกลัวจนถึงกับกระโดดถอยหลังหนีไปหนึ่งก้าว แต่ต้องขอบคุณที่มันไม่ได้คิดที่จะจู่โจม เขาจึงรีบตั้งสติ และบอกกับมันไปว่า
“ไม่ต้องกลัวนะ ฉันเป็นหมอ ฉันจะช่วยแกเอง!”
แต่ดูเหมือนเจ้าลิงตัวใหญ่จะไม่เข้าใจคำพูดของฉีเล่ย ไม่เพียงมันจะร้องคำรามข่มขู่ แต่ดูเหมือนจะพยายามดิ้นรนลุกขึ้นทำร้ายเขาอีกด้วย
และในตอนนั้นเองที่ฉีเล่ยได้สังเกตเห็นความผิดปกติของเจ้าลิงใหญ่ตัวนี้!
แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีเลือดไหลพุ่งออกมาอีกแล้ว แต่จากบาดแผลที่มีรอยเลือดแห้งกรังอยู่ในเวลานี้ ดูเหมือนว่ามันจะได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่น้อยเลย
“ใจเย็นๆนะ ใจเย็นๆ ฉันจะช่วยรักษาบาดแผลให้แกเอง!”
ฉีเล่ยค่อยๆเดินเข้าไปใกล้เจ้าลิงตัวใหญ่ ปากก็คอยร้องปลอบประโลมไปไม่หยุด ส่วนมือก็ล้วงเอายาสมุนไพรที่นำติดตัวออกมา และเมื่อเข้าไปใกล้ในระยะที่พอจะเอื้อมถึง ฉีเล่ยก็ค่อยๆใช้ยาสมุนไพรทาที่บาดแผลของมัน
ร่างของเจ้าลิงใหญ่ค่อยๆสงบนิ่ง และหลับตาลงด้วยความรู้สึกที่สบายเนื้อสบายตัวมากขึ้น
ฉีเล่ยถึงกับยกมือขึ้นปาดเหงื่อที่หน้าผาก เขาไม่รู้ว่าบาดแผลของมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่นับว่ายังโชคดีที่เลือดหยุดไหลแล้ว ไม่อย่างนั้น ระหว่างทายาสมุนไพรมันคงจะต้องเจ็บปวดอย่างมากทีเดียว
หลังจากทายาที่รูขนาดใหญ่บนขาของมันแล้ว ฉีเล่ยก็เดินข้ามไปอีกฝั่ง เพื่อสำรวจดูตามร่างกายของเจ้าลิงตัวใหญ่ว่ายังมีบาดแผลที่ไหนอีกบ้าง
เมื่อเห็นว่าตามร่างกายไม่มีบาดแผลแล้ว ฉีเล่ยก็แนบฝ่ามือข้างหนึ่งไว้บนร่างของมัน และค่อยๆถ่ายเทพลังหยินและหยางลงไปให้กระจายทั่วร่าง ในที่สุดเขาก็พบเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติ
ภายในร่างของเจ้าลิงใหญ่เวลานี้ มีพลังงานสีดำไหลเวียนอยู่เหมือนกับผู้เฒ่าจินไม่มีผิด และดูเหมือนพลังงานสีดำนี้ กำลังพยายามที่จะทำลายระบบการทำงานภายในร่างกายของมันด้วย
ฉีเล่ยหันไปมองรูขนาดใหญ่ที่ขาของมันอีกครั้ง แล้วความตกใจก็พลันปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเขาทันที
‘เป็นไปได้ว่า อาจมีคนทำร้ายเจ้าลิงตัวนี้ แล้วก็ปล่อยพลังงานสีดำนี้เข้าไปในร่างของมัน ผ่านรูใหญ่ที่ขา’
เมื่อครั้งที่อยู่คฤหาสน์ตระกูลจิน ฉีเล่ยก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องปกติธรรมดา แต่กลับคิดไม่ถึงว่า จะต้องมาพบเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันนี้บนเทือกเขาจิ่วเหลียนด้วย
‘คนพวกนี้เป็นใครกันนะ?’
ฉีเล่ยไม่ต้องการที่จะครุ่นคิดอะไรมากในตอนนี้ เขาเริ่มลงมือรักษาเจ้าลิงใหญ่นี้ด้วยวิธีการเดียวกันกับที่ใช้รักษาผู้เฒ่าจิน เขาค่อยๆ ถ่ายเทพลังหยินและหยางเข้าไปในร่างของมัน และใช้พลังทั้งสองห่อหุ้มพลังงานสีดำที่อยู่ภายในไว้ จากนั้นจึงต้อนมันไปไว้ที่มุมหนึ่งของร่างกาย แล้วจึงทำลายมันทิ้งเสีย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอสกุลเฉิน