ย้อนยุคไปเป็นสปายขันทีผู้เก่งกาจ!(จบ) นิยาย บท 1

“ซูลั่ว มัวเหม่ออะไรอยู่ ยังไม่รีบเข้าไปอีก”

ซูลั่วเหม่อลอยมองขันทีหนุ่มผิวขาวสะอาดสะอ้านที่ผลักตัวเองอยู่

“นี่เราทะลุมิติมาเหรอ”

ขันทีหนุ่มขมวดคิ้ว “ทะลุมิติรึ เจ้าพูดบ้าอะไร! โอกาสนี้ข้าไม่ได้หามาให้เจ้าได้ง่ายๆ นะ ขันทีคนอื่นไม่มีสิทธิ์ได้นวดให้ฮองเฮาแน่ๆ !”

“รีบเข้าไปซะ ชักช้าเดี๋ยวได้โดนตัดหัว! ข้าไปก่อนละ!”

ขันทีหนุ่มหันหลังเดินจากไป

ซูลั่วเงยหน้ามองตัวอักษรขนาดใหญ่สามตัวเหนือหัว

“ตำหนักคุนหนิง”

ทันใดนั้นก็ชะงักไปสองวินาที แล้วสบถด้วยความโกรธ

“ฉันกลายเป็นขันทีไปแล้วจริงๆ เรอะ โธ่เว้ย”

ซูลั่วรู้สึกอยากชกใครสักคน

ในมิติก่อนหน้าเขาเป็นถึงหนุ่มโสดร่ำรวยระดับพันล้าน กำลังจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย กลับต้องมาเป็นขันทีอยู่ที่นี่น่ะหรือ

คิดจะฆ่ากันให้ตายเลยใช่ไหม

เขาลูบที่เป้ากางเกงโดยอัตโนมัติ แล้วถอนหายใจด้วยความโล่งใจ

ค่อยยังชั่ว นกเขายังอยู่

ส่วนที่ว่าทำไมเขาถึงไม่ถูกตอน ซูลั่วเองก็จำได้ไม่ชัดเจนนัก

ตอนนั้นเขาถูกวางยาสลบ คลับคล้ายคลับคลาว่ามีคนมาห้ามไม่ให้เขาถูกตอน

เหมือนกับว่ามีคนจงใจละเว้นเขาไว้แล้วส่งเขาเข้ามาในวัง…

ในตอนนี้เอง ซูลั่วได้ยินเสียงผู้หญิงฟังดูน่าเกรงขามดังมาจากตำหนักคุนหนิง

“อยู่ไหนล่ะ”

ซูลั่วจำใจเข้าไปในตำหนักคุนหนิงอันเป็นที่บรรทมของฮองเฮาอย่างเสียไม่ได้

ก็เขาไม่อยากถูกตัดหัวนี่!

ทั้งตำหนักไม่มีใครอื่นอีก

ซูลั่วค่อยๆ ย่องไปที่ข้างเตียง เลิกม่านที่เตียงออกอย่างแผ่งเบา

แล้วร่างอรชรนิ่มนวลก็ปรากฏอยู่ต่อหน้าเขา

ฮองเฮานอนคว่ำอย่างเฉื่อยชาอยู่บนเตียง ศีรษะหันไปอีกทางหนึ่ง บนศีรษะสวมมงกุฎประดับหยกหงส์และมังกร หลับตาพริ้ม แพขนตายาวกระพือเล็กน้อย ไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์บนตัวแม้แต่ชิ้นเดียว แผ่นหลังเปลือยเปล่าดูบอบบางยิ่งนัก

ฮองเฮาเรือนร่างงดงาม มีส่วนเว้าส่วนโค้งให้เห็นอย่างชัดเจน ถึงมองจากด้านหลังก็ยังเห็นสิ่งยื่นออกมาด้านข้าง

ซูลั่วรู้สึกตาร้อนผ่าว

เรือนร่างของฮองเฮาเป็นเพชรน้ำดีชัดๆ !

ในตอนนี้เอง เสียงตะคอกเย็นยะเยือกก็ดังมาจากฮองเฮา

“มัวยืนบื้ออะไรอยู่ เริ่มซะสิ!”

ลั่วซูรู้สึกโชคดีที่ในภพก่อนหน้านี้เคยนวดมาไม่น้อย ถือว่ามีประสบการณ์

เขาอาศัยความจำจากภพก่อน ใช้สองมือนวดแผ่นหลังของฮองเฮาอย่างเบามือ

ผิวของฮองเฮานุ่มละเอียดราวกับไหม ซูลั่วแทบจะห้ามตัวเองไว้ไม่อยู่…

ในเรื่องแย่ๆ ก็ยังมีเรื่องดีๆ อยู่บ้างละ!

วิธีนวดของซูลั่วเป็นแบบสมัยใหม่ ฮองเฮารู้สึกสบายตัวอย่างน่าประหลาด จนอดครางออกมาไม่ได้

เสียงครางนี้แทบทำให้ซูลั่วเป็นบ้า…

ได้ยินแบบนั้น ซูลั่วก็ยิ่งนวดหนักมือขึ้นไปอีก

ชอบก็ดีแล้ว กลัวแต่ฮองเฮาจะไม่โปรดน่ะสิ!

จากไหล่ไปสันหลัง ไปถึงเอวทั้งสองข้าง ซูลั่วตั้งใจนวดเป็นอย่างดี แต่ในขณะเดียวกันนิ้วมือของเขาก็พาดผ่านตรงนั้นของฮองเฮาอย่างกระมิดกระเมี้ยน…

และทุกครั้ง ลำตัวของฮองเฮาก็จะสั่นสะท้านตามไปด้วย

ซูลั่วหัวเราะเบาๆ

ฮองเฮาความรู้สึกไวเหมือนกันนี่

ยิ่งนวดก็ยิ่งรู้สึกฮึกเหิม

นวดหลังเสร็จแล้ว ก็มานวดต้นขากับก้นต่อ

เขาแอบหัวเราะเล็กน้อย

นวดก้นยังไงก็ถือเป็นกำไรสำหรับเขาใช่ไหมล่ะ

ซูลั่ววางมือลงบนก้นอันโค้งงอนของฮองเฮาอย่างเป็นธรรมชาติ

เตรียมจะลงมือนวด