กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1551

ในขณะที่เอเดรียนกำลังปล่อยใจไปกับความคิดที่เชื่อว่าจะเกิดขึ้นจริง ประตูห้องประชุมก็ถูกผลักเปิดออกอย่างแรง

ทันใดนั้นยูลก็เดินก้าวเท้ายาว ๆ เข้ามาในห้องประชุม เขาดูเปล่งปลั่งแบบคนมีสุขภาพดี ส่วนแก้มก็ดูแดงระเรื่อแบบคนมีเลือดฝาด เขามีออร่าที่ดูน่าเกรงขามเปล่งประกายอยู่รอบตัว

ชาร์ลีเดินตามหลังมาอย่างใกล้ชิด ในขณะที่เดินเข้าห้องประชุมไปพร้อมกับยูล

ทุกคนในห้องประชุมรวมทั้งเอเดรียนและโรแกนต่างก็ตกตะลึงและนิ่งอึ้ง เมื่อเห็นยูลผู้มีท่าทีฮึกเหิมและดูมีสุขภาพดี

เอเดรียนสบตากับโรแกนทันที ถึงแม้ว่าโดยปกติพี่น้องสองคนนี้จะไม่ค่อยได้สื่อสารอะไรกันมากนัก แต่ในเวลานี้คนทั้งสองกำลังคิดในเรื่องเดียวกัน ‘เมื่อวานนี้พี่ชายคนโตของเราป่วยหนักมาก แล้วทำไมวันนี้เขาถึงได้ดูเปล่งปลั่งและมีสุขภาพดีถึงขนาดนี้? แค่คืนเดียวเองนะ ทำไมถึงเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ล่ะ?’

นอกจากนี้สมาชิกคณะกรรมการคนอื่น ๆ ไม่ได้เห็นยูลมาเป็นเวลานาน หลังจากดูรายงานข่าวในวันนี้แล้ว พวกเขาต่างคิดว่ายูลคงอยู่ในสภาพป่วยหนักและใกล้จะตายแล้ว

พวกเขาถึงขั้นเตรียมใจเอาไว้แล้ว เพราะรู้สึกว่ามีโอกาสสูงมากที่ยูลจะถูกเข็นเข้ามาในห้องประชุมโดยนั่งอยู่บนรถเข็นที่มีถังออกซิเจนติดมาด้วย

ดังนั้นทุกคนจึงอดตกใจไม่ได้เมื่อเห็นยูลมีผิวหน้าที่ดูเปล่งปลั่งมีเลือดฝาดและสุขภาพดี

นี่คือประธานบริษัทที่เป็นข่าวในหนังสือพิมพ์ว่ากำลังป่วยหนักจริง ๆ เหรอ?

สภาพปัจจุบันของประธานบริษัทดูเหมือนจะดีขึ้นมาก เมื่อเทียบกับสภาพร่างกายและสุขภาพในช่วงก่อนที่เขาจะล้มป่วย

นี่คือสิ่งที่ผู้คนเรียกว่าความใสกระจ่างหรือความเปล่งปลั่งของคนในช่วงก่อนที่จะเสียชีวิตใช่ไหม?

แต่ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย ยูลดูเหมือนชายวัยกลางคนที่มีสุขภาพดีสุด ๆ !