ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 233

ตอนที่ 233 ช้าก่อน!

เถ้าแก่โจวอยากจะลุกขึ้นมาด่าคน อะไรคือยมทูตไร้ความปรานี ที่นี่เป็นบ้านของฉัน ฉันนั่งอยู่ในบ้านของตัวเองไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้พูดอะไร แต่ก็นับรวมฉันด้วยเหรอ

แน่นอนว่าเถ้าแก่โจวก็ไม่ได้หุนหันพลันแล่นกระโดดออกมาฉีกหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายแรกของเขาคือหลิวฉูอวี่ยมทูตคนใหม่แห่งฉางโจวคนนี้ และผู้ชายที่เก็กทำเป็นเท่คนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับผู้หญิงคนนั้นอย่างเห็นได้ชัด

สำหรับการฝึกจิตที่มีอยู่จริงแบบนี้ โจวเจ๋อยังไม่ชินและไม่ค่อยเข้าใจมากเท่าไร พระขี้เรื้อนมาพร้อมกับความบ้าและปัญญาอ่อน นักพรตเฒ่ากับแม่นางสวี่ก็ไม่ได้สืบเชื้อสายด้านนี้โดยตรง

เมื่อมีหลิวฉู่อวี่เป็นผู้เบิกทางให้ตัวเอง โจวเจ๋อรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

‘ปัง!’ ผีผู้หญิงกระเด็นออกจากหลิวฉู่อวี่ในที่สุด ขณะเดียวกันกระจกของเขาก็หมุนกะทันหัน หมุนลงไปข้างล่าง แนบติดกับใบหน้าของผีผู้หญิงโดยตรง

นี่คือคิดจะทำให้ผีผู้หญิงดวงวิญญาณแตกสลาย บังคับให้เธอ ‘หลุดพ้น’

‘ตึก!’ ไม้ไผ่ของผู้ชายตัวผอมสูงยื่นเข้ามาจิ้มกระจกทันที จากนั้นกระจกได้ลอยออกไปร่วงลงบนเคาน์เตอร์

‘กึกๆๆ…’ หลังจากกระจกหมุนวนบนเคาน์เตอร์หนึ่งรอบ จึงร่วงบนพื้นตรงหน้านักพรตเฒ่ากับเจ้าลิง

ก่อนที่หลิวฉู่อวี่จะเคลื่อนไหว นักพรตเฒ่าใช้มือข้างหนึ่งจับเป้ากางเกง มืออีกข้างหนึ่งจับเคาน์เตอร์แล้วนั่งยองๆ อยู่ข้างหลัง เหมือนทหารที่กำลังหลบอยู่ในสนามเพาะ แต่ทหารรบคนนี้กลับตัวสั่นหงึกๆ ไปทั้งตัว

แต่ทันใดนั้น บุญได้หล่นทับ! นักพรตเฒ่าเห็นกระจกอยู่ตรงหน้า เบิกตาด้วยความดีใจ แน่นอนว่าเขาไม่โง่ถึงขั้นเก็บวัตถุนี้ขึ้นมาแล้วคืนให้ยมทูตที่มาจากฉางโจว แต่กลับยื่นมือไปตามสัญชาตญาณคิดจะเก็บแล้วซ่อนไว้ในอ้อมอกของตัวเอง

อย่างไรก็ตามเถ้าแก่ทั้งสองสมัยของเขาก็ฆ่ายมทูตไปไม่น้อย ทำให้ลูกน้องอย่างนักพรตเฒ่าที่ทำแค่ตะโกนบอกว่า ‘เยี่ยม’ อยู่ข้างๆ คนนี้ไม่ค่อยเคารพยำเกรงยมทูตพวกนี้เท่าไร

ทว่าตอนที่มือของนักพรตเฒ่ากำลังจะแตะกระจก ฝ่ามือกลับกลายเป็นสีแดง นักพรตเฒ่าแค่นเสียงฮึ่มเบาๆ รีบชักมือกลับทันที

‘ฟู่ๆๆๆ…’ เขาเป่าฝ่ามือที่โดนลวกจนร้อนไม่หยุด นักพรตเฒ่าแอบสบถด่าอยู่ในใจ

อันที่จริงนักพรตเฒ่าคิดง่ายเกินไป อาวุธวิเศษที่ยมทูตนำมาใช้งาน และเป็นอาวุธวิเศษที่เพิ่งใช้โจมตี ใช่ว่าคนทั่วไปจะแตะต้องได้อย่างง่ายดาย

เจ้าลิงที่อยู่ข้างๆ พุ่งไปข้างหน้าสองก้าว ยื่นกรงเล็บของตัวเองออกไปจับ

“เฮ้ย อย่า…” นักพรตเฒ่าตะโกนเมื่อรู้ตัว

“เจี๊ยกๆๆ!” แต่เจ้าลิงกลับหยิบกระจกขึ้นมาแล้วเล่นมัน

เขามองกรงเล็บของเจ้าลิงที่ยังอยู่ครบสมบูรณ์ แล้วมองอุ้งมือของตัวเองที่โดนลวกในเวลานี้ นักพรตเฒ่าพลันรู้สึกว่าตัวเองยังสู้สัตว์เดรัจฉานไม่ได้!

หลังจากเจ้าลิงลองเล่นสักพักหนึ่ง ก็ทำท่าเหมือนจะโยนให้นักพรตเฒ่า นักพรตเฒ่าโบกมือเป็นพัลวันด้วยความตกใจ เพื่อบอกมันว่าอย่าผลีผลาม

เจ้าลิง เจ้ามีใจกตัญญูข้ารู้ แต่ข้าจับไม่ได้ เจ้าลิงเกาหัวด้วยความฉงน จากนั้นจึงเอากระจกส่องตัวเอง ภายในกระจก ไม่ได้ปรากฏใบหน้าที่น่ารักของเจ้าลิง แต่เป็นใบหน้าที่ดุร้ายของวานรที่โตเต็มที่แล้ว ความดุดันบนใบหน้ายังเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาของพลังแห่งหยินที่อยู่ตรงกลางระหว่างคิ้วของมัน!

“เจี๊ยกๆๆ!!!!!” เจ้าลิงทุบกระจกลงบนพื้นด้วยความตกใจ แล้วทรุดนั่งอยู่บนพื้น นี่คืออะไร ข้าตกใจหมดเลย!

ส่วนผู้ชายตัวผอมสูงที่เก็กหล่อคนนั้นหลังจากใช้ไม้ไผ่พลิกอาวุธที่อยู่ในมือของยมทูตแล้ว ก็เก็กหล่อไม่ได้นาน อันที่จริง การต่อสู้กันแบบตาต่อตาฟันต่อฟันที่โจวเจ๋อคาดเดาก่อนหน้านั้น กระทั่งเรื่องที่จะเกิดขึ้นกับคนที่มาทีหลังกลับไม่เกิดขึ้นเลย

หากดูจากการแต่งตัวของอีกฝ่ายรวมทั้งการใส่แว่นกันแดดตอนกลางคืน และโจวเจ๋อที่นั่งดูอยู่เงียบๆ ก็ถูกนับรวมเข้าไปอยู่ในลำดับของ ‘การเยาะหยัน’ ด้วย ก็สามารถมองออกว่า สติปัญญาของอีกฝ่ายขาดการพัฒนาจริงๆ และเรื่องจริงก็เป็นเช่นนี้

สถานการณ์ในตอนนี้คือ หลิวฉู่อวี่ที่กระจกโดนปัดตกไปไม่ได้รู้สึกถึงความอัปยศในฐานะยมทูต สูญเสียอาวุธไปหนึ่งชิ้นก็ไม่ได้ทำให้เขากลายเป็นไก่อ่อนเหมือนนักพรตเฒ่า แต่เขากลับใช้วิธีอื่นของตัวเองอย่างรวดเร็ว กดผู้ชายตัวผอมสูงคนนี้ลงไปบนพื้นอย่างแรงแล้วถูไถไปมา

ผู้ชายตัวผอมสูงคนนี้หน้าบวมแดง ตอนแรกกล้าพูดอวดดี แต่หลังจากนั้นกลับทำได้แค่กำหมัดหดตัวอยู่ตรงนั้นถูกซัดจนน่วมร้องโอดโอย

เหล่าผู้ชมที่คอยติดตามความเคลื่อนไหวรู้สึกว่าเกมนี้หมดหวังแล้ว เถ้าแก่โจวกระทั่งเริ่มคำนวณว่าโต๊ะเสียหายไปกี่ตัว เก้าอี้มีตรงไหนสกปรกบ้าง หลังจากก่อเรื่องแล้วจะต้องชดใช้เงินจำนวนเท่าไร ทางที่ดีที่สุดควรคิดเป็นเงินกระดาษ

ส่วนผีผู้หญิงตนนั้นอาศัยจังหวะตอนที่หลิวฉู่อวี่กำลังซ้อมผู้ชายตัวผอมสูง ลากนักร้องผู้ชายเดินมาข้างๆ โจวเจ๋อ แล้วคุกเข่าลงต่อหน้าโจวเจ๋อ “ขอให้ท่านช่วยพวกเราให้สมปรารถนาด้วยค่ะ ส่งพวกเราสองคนลงไปนรกพร้อมกัน”

โจวเจ๋อยักไหล่ ไม่มีการตอบสนองใดๆ ผีร้ายส่งลงนรกไม่ได้อยู่แล้ว ต้องทำลายให้แตกดับ หากไม่กลัวความยุ่งยากละก็ สามารถ ‘พูดเกลี้ยกล่อม’ ให้เธอแตกดับด้วยตนเอง