ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 245

ตอนที่ 245 กระโดดดึ๋งๆ!

รอยยิ้มของหญิงชราเริ่มหยุดนิ่งอย่างช้าๆ แทนที่ด้วยความเย็นสะท้านที่พลุ่งพล่านขึ้นมาไม่หยุดในส่วนลึกของนัยน์ตา โดยเฉพาะตอนที่ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านตะโกนคำว่า ‘แม่’ ดูเหมือนจะกระตุ้นความรักของแม่ที่อยู่ก้นบึ้งหัวใจของเธอขึ้นมา เธอบิดคอเหมือนกำลัง ‘เพลิดเพลิน’ กับคำเรียกนี้ ร่างกายเริ่มสั่นเหมือนคนติดยาที่ดูดยาหอมๆ หลังจากที่ขาดสินค้ามานาน

จากนั้นเธอจึงคลานเหมือนจิ้งจกตัวหนึ่ง พุ่งไปตรงหน้าผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้าน สองมือเหมือนกับ ‘พลั่ว’ สองเล่มค้ำยันกับโซฟา แล้วกระโจนเข้าไปเหมือนเสือที่ดุร้าย

‘พลั่ก!’ โซฟาถูกชนล้ม ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านพลิกตัวกลิ้งไปนอนกับพื้น เป็นการกระแทกด้วยแรงที่เยอะมาก ไม่รู้ว่าโครงกระดูกหักไปกี่ซี่ ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ทันที

“แม่ๆ อย่าเข้ามา แม่อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา!!!” ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านคุกเข่าร้องไห้เรียกอยู่บนพื้น เหมือนกำลังเล่นเกมซ่อนหากับแม่ตอนเป็นเด็ก แต่ลูกชายคนนี้ตัวโตไปหน่อย และแม่ก็มีประสาทรับความรู้สึกไว ความรักของแม่ดั่งขุนเขาจนเกือบจะทับลูกตายแล้ว!

หญิงชรากระโดด พลางอ้าปากของเธอ เผยให้เห็นเขี้ยวคมอันน่ากลัวของเธอ ระหว่างเขี้ยวกับฟันยังมีเลือดที่ยังไม่แข็งตัวไหลหยดลงมา นั่นคือเลือดของลูกสะใภ้กับเลือดของหลานชายของเธอ!

สำหรับลูกชายของเธอ ดูเหมือนเธอจะบ้าคลั่งยิ่งกว่า และแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว เหมือนกับงานเลี้ยงงานหนึ่งให้ชิมกับข้าวที่อยู่ตรงหน้าทีละอย่าง จนกระทั่งอาหารหลักเข้ามาเสิร์ฟ ถึงจะเป็นไฮไลต์…สำคัญของงานเลี้ยงอย่างแท้จริง!

“อ๊าๆๆๆๆ!!!!” ควันสีดำกลุ่มหนึ่งลอยขึ้นมาในทันใดแล้วกวาดไปโดนหญิงชรา หญิงชราจึงส่งเสียงร้องเหมือนแมวที่โดนเหยียบหาง ถอยตัวไปข้างหลัง และที่ดูเกินจริงยิ่งกว่านั้นก็คือ เธอสามารถคลานบนกำแพงได้จริงๆ แถมยังหันหน้ามาตรวจสอบสถานการณ์ อีกทั้งดูจากร่างกายแล้วมีความมั่นคงมาก

โจวเจ๋อเดินเข้าไปในห้องรับแขก มองหญิงชราที่อยู่บนกำแพง ใบหน้าดุดัน ความรวดเร็วของหญิงชราคนนี้เร็วมากกว่าที่เขาจินตนาการไว้

“ช่วยผม…ช่วยผมด้วย…” ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านล้มอยู่บนพื้น ยื่นมือขอร้องโจวเจ๋อ

“เธอเป็นแม่ของคุณเหรอ” โจวเจ๋อถาม

“ใช่แม่ของผม” ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านพยักหน้าพูด

“อ้อ” โจวเจ๋อมองหญิงชราที่อยู่บนกำแพงอีกครั้ง อย่างนั้นก็คือการแก้แค้นของคนในครอบครัวเหรอ

โดยทั่วไป ถ้าหากศพบรรพบุรุษที่ซ่อนอยู่ใต้ดินเกิดการเปลี่ยนแปลง หลังจากออกมาแล้วสิ่งที่มันสัมผัสได้อย่างแรก น่าจะเป็นคนที่มีสายเลือดโดยตรงกับตัวเอง สำหรับพวกมันที่เพิ่งกลายเป็นผีดิบ ก็เหมือนกับแสงสว่างในความมืดคอยนำทางพวกมันให้เดินไปข้างหน้า แล้วฆ่าทิ้งเสีย อันที่จริงสามารถเข้าใจว่าเป็นการตัดสัมพันธ์เก่าของสิ่งมีชีวิตใหม่

“แม่ของผมตายแล้ว ตายไปหลายปีแล้ว” ผู้ชายเจ้าของบ้านร้องไห้พูดเสียงดังกับโจวเจ๋อ ทัศนคติในการมองโลกโลกของเขาได้พังทลายไปแล้ว

สำหรับคนทั่วไป เมื่อเห็นแม่ของตัวเองที่ตายไปหลายปีจู่ๆ มาโผล่อยู่ตรงหน้าตัวเอง และยังจะฆ่าตัวเองอีกด้วยการจู่โจมทางจิตใจแบบนี้ มากพอที่จะทำให้คนพังทลายได้

โจวเจ๋อไม่สนใจลูกชายที่พูดพึมพำอยู่ข้างๆ ตัวเอง แต่เหยียดนิ้วชี้ไปทางหญิงชราที่อยู่บนกำแพง “คุณอยากฆ่าเขาใช่ไหม” โจวเจ๋อชี้ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้าน “อย่างนั้นก็ลงมาฆ่าสิ”

หญิงชราระวังตัวไม่ยอมไปข้างหน้า นัยน์ตาของเธอกวาดมองเล็บของโจวเจ๋อไม่หยุด เห็นได้ชัดว่าเธอกลัวเจ้าสิ่งนี้เป็นอย่างมาก

“เหอะๆ” โจวเจ๋อรู้สึกกลุ้มใจ เขาไม่เคยเห็นผีดิบที่ความรู้สึกไวแบบนี้มาก่อน ต่อให้เป็นไป๋อิงอิง จุดเด่นของเธอก็มีแค่พลังที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้น แต่ถ้าคุณสั่งให้เธอเดินเหินอยู่บนหลังคาก็ไม่สามารถเป็นจริงได้

ทว่าหญิงชราที่อยู่ตรงหน้ากลับทำได้ เธอมีความคล่องแคล่วอย่างชัดเจน ถ้าไม่ใช่เพราะบนตัวของเธอมีกลิ่นศพที่ฉุนมาก โจวเจ๋อคงเริ่มสงสัยว่าผีดิบตัวนี้ถูกวิญญาณเทพเจ้าลิงเข้าสิงหรือเปล่า

ทรมานจริงๆ หญิงชราอยู่บนกำแพง เถ้าแก่โจวก็ไม่เป็นวิชาตัวเบาลอยขึ้นไปไม่ได้ ขณะเดียวกันโจวเจ๋อก็เข้าใจแล้วว่าทำไมตัวเองไม่เจอหญิงชราคนนี้ก่อนหน้านั้นเลย หญิงชราคนนี้น่าจะเคลื่อนไหวไปมาอยู่บนผนังนอกบ้านก่อน แล้วค่อยหาโอกาสเข้ามาฆ่าคน เธอไม่จำเป็นต้องเดินเข้าทางประตูเหมือนเขาเลย

“นี่ คุณจะฆ่าไม่ฆ่า” โจวเจ๋อยกผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านขึ้นมาแล้วส่ายไปมา “มาฆ่าสิ ฆ่าเลย จริงๆ ผมไม่โกหกคุณ คนดี คุณลงมาเถอะ”

“…” ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้าน

หญิงชรายังไม่ลงมา เธอกลัวและระวังโจวเจ๋อ ความรู้สึกกลัวแบบนี้กระทั่งกดทับเธอให้หยุดความคิดบุ่มบ่ามที่จะฆ่าลูกชายของตัวเอง

“นี่ คุณเรียกแม่อีกสองสามทีสิ เรียกแม่ของคุณเข้ามา” โจวเจ๋อพูดกับผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้าน

ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านร้องไห้หน้าเศร้า เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ถูก “คุณเป็นใคร…” ผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านเอ่ยถามโจวเจ๋อ

“ผมสั่งให้คุณเรียกแม่ คุณถามเยอะแยะทำไม” ขณะที่พูด โจวเจ๋อตบหน้าผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านไปหนึ่งฉาด จากนั้นก็มองหญิงชราที่อยู่บนกำแพงอีกที

“นี่ ถ้าคุณไม่ลงมาผมจะฆ่าลูกชายของคุณแล้วนะ”

หญิงชราหันหน้าเล็กน้อยแล้วคอยสังเกตเหตุการณ์อยู่บนกำแพงต่อไป โจวเจ๋อส่ายหน้า โยนผู้ชายที่เป็นเจ้าของบ้านลงบนพื้น และในเวลานี้หญิงชราก็เคลื่อนไหวกะทันหัน เธอเดิมทีอยู่บนกำแพงด้านข้าง ตอนนี้เริ่มคลานช้าๆ เหมือนจิ้งจก เคลื่อนตัวจากเพดานลงมาแล้วกระโดดลงมาข้างล่างทันที! เป็นความเร็วที่สุดยอดมาก และแล้วแม่ก็ลืมลูกไม่ลงจริงๆ

โจวเจ๋อยืนนิ่งกางแขนทั้งสองข้างขึ้นไปข้างบน เล็บทั้งสิบงอกยาวในชั่วพริบตา กลายเป็นใบมีดที่ยาวมากแล้วแทงขึ้นไปข้างบน!