ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 333

ตอนที่ 333 ไฟลุกท่วม

นักข่าวยังคงนำเสนอในสิ่งที่เป็นประโยชน์และไร้ประโยชน์ในโทรทัศน์อย่างต่อเนื่อง ก่อนที่ข่าวล่าสุดจะเผยแพร่ออกมา เธอเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระต่างๆ นานาต่อหน้ากล้องอยู่หลายรูปแบบด้วยกัน

นักพรตเฒ่าเหลือบมองโจวเจ๋อด้วยความประหลาดใจพลางพูดว่า “เมื่อกี้เจ้าหน้าที่ตำรวจจางโทรมาทำไมเหรอ”

“ตั้งเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่จนไม่อาจจะใหญ่ได้อีกแล้ว”

“เอ่อ…” นักพรตเฒ่า

โจวเจ๋อส่ายหน้า เอือมระอาเล็กน้อย

“เขาไม่น่าจะเป็นอะไรละมั้ง ตำรวจน้ำดีอย่างนี้ น่าจะปลอดภัย” นักพรตเฒ่าพึมพำกับตัวเอง

โจวเจ๋อนั่งลงบนเก้าอี้หลังเคาน์เตอร์และจุดบุหรี่

เหล่าจางโทรหาโจวเจ๋อ เพราะเขาน่าจะมีความกลัวอยู่บ้าง กลัวตายน่ะ เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ แม้ว่าจะเป็นตำรวจก็ตาม หากเขาจะมีความรักตัวกลัวตาย คุณก็อย่าไปหัวเราะเยาะเขาล่ะ

แต่เขาก็ยังไปอยู่ดี ชูมือสองข้างเดินเข้าไปในโรงเรียนอนุบาล

…

โจวเจ๋อเดาไม่ผิด

ตอนนี้เหงื่อเย็นๆ ของเจ้าหน้าที่ตำรวจจางไหลผุดออกมาอย่างต่อเนื่อง นี่ก็เป็นเหตุผลเดียวกันกับรูปถ่ายเซลฟี่ที่สาวๆ โพสต์ในโมเมนต์วีแชตกับรูปลักษณ์ในความเป็นจริงช่างแตกต่างกันอย่างมาก ไม่ว่าจะได้รับคำพูดสรรเสริญเยินยอประกาศเกียรติคุณกึกก้องบนเวทีมอบรางวัลแค่ไหน ถึงตอนที่คุณเจอเรื่องเข้าจริงๆ ก็ยังคงกังวลและหวาดกลัวอยู่ดี

มีเพียงเด็กชั้นเรียนเดียวในโรงเรียนอนุบาลที่ถูกคนร้ายควบคุมตัวไว้ในห้องเรียน เด็กและเจ้าหน้าที่ครูคนอื่นๆ ล้วนหนีออกมาหมดแล้ว แต่เด็กหนึ่งห้องก็เกินพอแล้ว

คาดว่าได้รับอิทธิพลมาจากผลงานภาพยนตร์และโทรทัศน์บางส่วน คนร้ายดูเหมือนจะมีประสบการณ์มากในบางเรื่อง เขาถึงกับพ่นสีสเปรย์ตรงหน้าต่างในห้องเรียนทั้งสองด้านและละเลงซ้ำอีกรอบเพื่อป้องกันการซุ่มยิง

ในความเป็นจริงนั้นเขาทำสำเร็จแล้ว การสั่งให้พลซุ่มยิงสังหารคนร้ายในเวลานี้ถือเป็นเรื่องที่ต้อง ‘เดิมพัน’ เรื่องหนึ่ง นอกเสียจากว่าจะอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่เป็นทางเลือกสุดท้าย ไม่อย่างนั้นผู้บังคับบัญชา ณ ที่เกิดเหตุคงไม่กล้าออกคำสั่งนี้

ในสถานการณ์ตรงหน้านี้ ดูเหมือนอีกฝ่ายเป็นเต่าหัวหดกบดานอยู่แต่ในห้องเรียน ไม่แม้แต่จะโผล่หัวออกมา พลซุ่มยิงจึงไม่สามารถล็อกเป้าเขาเอาไว้ได้

“แก หยุดเดี๋ยวนี้!” เสียงตะโกนของชายคนหนึ่งดังออกมาจากหลังประตูห้องเรียน

เมื่อจางเยี่ยนเฟิงได้ยิน ก็รีบหยุดลงและสองยกมือขึ้นสูงทันที

“ผมไม่ได้พกอาวุธมา คุณตรวจสอบได้”

ขณะที่พูด จางเยี่ยนเฟิงพลางหมุนตัวอยู่ที่เดิมเพื่อให้อีกฝ่ายได้เห็นเต็มตา

“เปลี่ยนเอาตำรวจหญิงเข้ามา!” คนร้ายตะโกน

“เหอะ คุณอยากจะเจรจาไม่ใช่เหรอครับ ผมเป็นหัวหน้าของสำนักงานตำรวจประจำเมืองนี้ มีเพียงผมเท่านั้นที่มีสิทธิ์และฐานะพอจะเจรจาต่อรองกับคุณ ถ้าคุณอยากจะเปลี่ยนเป็นตำรวจหญิงละก็ ผมช่วยคุณหาได้ จะให้หาสาวคนไหนเข้ามาก็ได้ แต่ไม่ว่าคุณจะคุยอะไรกับเธอล้วนไม่มีประโยชน์” ขณะที่พูด จางเยี่ยนเฟิงยังยักไหล่อีกด้วย

“คุณดูพุงผมนี่ พุงพลุ้ยขนาดนี้ คุณจะกลัวไปทำไม”

พุงน่ะมีจริงๆ ผู้ชายมันถึงวัยนี้แล้ว จะไม่ให้มีพุงมันเป็นเรื่องยากมากจริงๆ

ดูเหมือนว่าคนร้ายกำลังลังเล

“ดูสิ นี่ก็ปาไปตั้งบ่ายแล้ว คุณคงไม่คิดจะรอจนฟ้ามืดแล้วค่อยเจรจากันใช่ไหม ผมบอกคุณได้เลยว่า พลซุ่มยิงมีแว่นอินฟราเรด ในตอนกลางคืนคุณจะมองไม่เห็นพวกเขา แต่พวกเขาน่ะมองเห็นคุณได้อย่างชัดเจนเลยละ ดังนั้น ถ้าจะเจรจาละก็ต้องรีบหน่อยนะ”

“หมอล่ะ!” คนร้ายตะโกน

“ให้ผมเอาโทรศัพท์โทรถามดีไหมครับ” ในมือทั้งสองข้างที่จางเยี่ยนเฟิงชูขึ้น มีมือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์มือถืออยู่

“แกถามสิ!”

จางเยี่ยนเฟิงพยักหน้าและกดโทรออก ปลายสายคือสหายตำรวจที่อยู่ด้านนอก

“มีใครมาถึงหรือยัง”

“หัวหน้าครับ ยังไม่มา คนที่ส่งไปเชิญพวกเขาบอกว่าพวกหมอไม่ยอมมาเลยครับ”

“อ้อ ใกล้ถึงแล้วเหรอ อยู่ระหว่างทางแล้วสินะ”

“หมอที่โรงพยาบาลบอกว่าพวกเขาไม่รับผิดชอบและก็ไม่มีปัญหาอะไร ก่อนหน้านี้ตอนที่หญิงมีครรภ์มาตรวจ พวกเขาก็เคยบอกแล้วว่าหญิงมีครรภ์เพียงเพื่อให้กำเนิดเด็กผู้ชายได้ผ่านการทำแท้งมาแล้วหลายครั้ง เยื่อบุโพรงมดลูกถูกทำลายอย่างรุนแรง

ก่อนหน้านี้ก็เคยเตือนสามีของหญิงมีครรภ์ว่า ภรรยาของเขาไม่สมควรตั้งครรภ์อีก เป็นพวกเขาที่ยืนกรานจะตั้งครรภ์และเตรียมจะคลอดลูกให้ได้

แถมหลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่เคยไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลอีกเลย ตลอดจนกระทั่งแท้งบุตรถึงได้นำส่งโรงพยาบาล แต่ได้ล่าช้าไปนานมากแล้ว พวกหมอบอกว่าพวกเขาทำเต็มที่แล้ว ทั้งผู้ใหญ่และเด็กต่างก็ช่วยชีวิตเอาไว้ไม่ได้ นอกจากความเสียใจแล้วก็ไม่รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบอะไร”

“อ้อ อีกสิบห้านาทีจะถึงแล้ว โอเค ได้ โอเคครับ ผมทราบแล้ว”

จางเยี่ยนเฟิงวางสาย ก่อนจะมองประตูทางฝั่งนั้นและพูดขึ้น

“หมอใกล้มาแล้ว พวกเขาจะคุกเข่าขอโทษคุณที่หน้าประตู”

“ฉันอยากให้พวกมันชดใช้ด้วยชีวิต!”

คนร้ายตะโกนผ่านประตู

“คุณก็รู้ มันเป็นไปไม่ได้ และผมก็จะไม่โกหกคุณด้วย พวกเราเป็นตำรวจ เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยคุณฆ่าคน บางทีเราควรจะคุยสิ่งที่เป็นไปได้มากกว่านะ

ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณอยากได้เงินสดสักสองล้าน ได้นะ พวกเราส่งคนไปถอนเงินที่ธนาคารมาแล้ว ยังมีรถที่คุณต้องการ พวกเราได้เตรียมเอาไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

ขอแค่คุณรับประกันความปลอดภัยของพวกเด็กๆ พวกเราสามารถตอบรับคำขอพวกนี้ของคุณได้จนพอใจเลย”

“ทำไมฉันต้องเชื่อพวกแกด้วย”

“งานของเราคือการปกป้องเด็ก เด็กไม่สามารถประเมินค่าได้ สองล้านแลกกับความปลอดภัยของเด็กๆ เหล่านี้ มันคุ้มค่าแล้ว! นอกจากนี้ ผมยังอยากรู้ว่า หลังจากคุณรับเงินไปแล้วจะไปที่ไหนครับ”

“แกถามเรื่องนี้ไปทำไม”