ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 35

ตอนที่ 35 ท่านกลับมาแล้ว

ชั้นสอง

ข้างตู้แช่

โจวเจ๋อยืนอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง

แม่นางไป๋ยังคงนอนอยู่ข้างใน ท่าทางเหมือนกับตอนที่โจวเจ๋อลุกขึ้นออกไปข้างนอกตอนเช้า ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ แต่ภาพที่บันทึกอยู่ในกล้องเป็นไปไม่ได้ที่จะผิดพลาด

โดยเฉพาะที่แก้วน้ำใบนั้น

ตัวเองเพิ่งจะเริ่มดื่มก็รู้สึกว่ามีรสหวานเล็กน้อย

นี่ไม่ใช่เรื่องของจิตวิทยา เพราะน้ำที่ดื่มก่อนหน้านั้นเขาไม่ได้ดูวิดีโอนั่น

และในความเป็นจริง โจวเจ๋อดื่มน้ำที่อีกฝ่ายดื่มแล้ว ไม่ได้รู้สึกสะอิดสะเอียนมากเกินไป อย่างไรก็ตามเมื่อคืนได้เห็นสวี่ชิงหล่างกิน ‘อาหารอันโอชะ’ ไปตั้งมากมาย

เมื่อเทียบกับสวี่ชิงหล่าง ครั้งนี้ของตัวเอง เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

แน่นอนว่า ไม่ได้รู้สึก ‘สวยงาม’ อะไรมาก

แม่นางที่อยู่ตรงหน้า ต่อให้สวยแค่ไหน ก็เป็นแค่ศพร่างหนึ่ง ที่นอนอยู่ใต้พื้นดิน และเป็นศพที่มีอายุสองร้อยปีแล้ว

พอนึกว่านางไม่ได้แปรงฟันมาสองร้อยปีแล้ว กับโจวเจ๋อที่เป็นคนรักอนามัยเล็กน้อยรู้สึกยากที่จะยอมรับได้

เธอสามารถขยับตัวได้ มิหนำซ้ำยังเดินลงไปดื่มน้ำข้างล่าง แล้วขึ้นมาข้างบนอีก

แม่นางไป๋ ไม่ได้บอกความจริงกับตัวเองหรือ

หรืออาจจะมีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากเมื่อคืนเป็นเพราะเล็บของตัวเอง จึงทำให้ร่างศพนี้ เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

ตอนนี้ ดวงจิตของแม่นางไป๋ลงไปรายงานตัวที่นรกแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่นางจงใจทิ้งระเบิดอะไรไว้ที่โลกมนุษย์

เด็กสาวตัวน้อยเคยกล่าวว่า ผีในโลกมนุษย์ต้อง ‘รู้จักวางตัว’ ใครอยากก่อเรื่องวุ่นวาย นั่นก็เท่ากับวอนอยากตาย เบื่อที่ตัวเองใช้ชีวิตสบายเกินไป

แต่ทว่า ศพร่างหนึ่งวางไว้ที่ชั้นสองของร้านตัวเอง กับศพอีกร่างหนึ่งที่เดินได้ ทำให้โจวเจ๋อรู้สึกว่าแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ใครก็ไม่อยากให้ที่พักตัวเอง มีสิ่งอันตรายเหมือนหอกข้างแคร่

“นี่ พี่สาว คุณตื่นมาก่อนดีไหม พวกเรามาคุยกันเถอะ”

โจวเจ๋อพิงข้างตู้แช่แล้วเอ่ย

เขาหวังว่าศพผีสาวร่างนี้จะลืมตาขึ้นมาตอนนี้ และถ้าไม่เป็นภัยกับตนเอง งั้นก็ต้องมาพูดกัน ทุกคนต่างแสวงหาจุดร่วมเพื่อนสงวนจุดต่าง ไม่ต้องเล่นอะไรลึกลับอีก

เพียงแต่ศพผีสาวยังคงไม่ขยับ และนอนอยู่ตรงนั้น

โจวเจ๋อสูดลมหายใจลึกๆ จากนั้นจึงยื่นมือเข้าไป แล้วเริ่มเคลื่อนไหวอยู่บนร่างศพผีสาว

และหวังว่าศพผีสาวจะอดทนการ ‘ลวนลาม’ แบบนี้ไม่ได้ แล้วลืมตาขึ้นมาด้วยความโกรธ

แต่เสียดาย

ศพผีสาวยังคงนอนนิ่งเย็นเฉียบอยู่ตรงนั้น

ไม่ขยับแม้แต่น้อย

โจวเจ๋อคิดว่า ต่อให้ตัวเองถอดกางเกงแล้วขึ้นไปทับจริงๆ ศพผีสาวก็ยังรักษาสภาพนิ่งเหมือนเดิม

พอชักมือกลับมา โจวเจ๋อจึงเม้มปาก ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

เพราะคุณปลุกคนที่แสร้งนอนหลับไม่ได้

วินาทีต่อมา เล็บปลายนิ้วของโจวเจ๋อเริ่มยาวขึ้น ต่อจากนั้น โจวเจ๋อจึงใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่แขนของศพผีสาว และเริ่มใช้แรงอย่างช้าๆ

“ฉัวะ…”

เล็บเหมือนใบมีดที่แหลมคม ทิ่มทะลุแขนของศพผีสาว ศพผีสาวไม่มีเลือดสดไหลออกมา ตรงกันข้ามกลับมีควันสีดำกลุ่มหนึ่งฟุ้งกระจายออกมา ปกคลุมไปทั่วห้องชั้นสองจนมืดมิด

“โจวเจ๋อ คุณกำลังทำอะไร!”

เสียงของสวี่ชิงหล่างดังมาจากชั้นล่าง

จากนั้นสวี่ชิงหล่างก็วิ่งตรงมาที่ชั้นสองโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น โจวเจ๋อชักมือกลับมาตอนนี้ทันที เล็บมือเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างหนึ่งชั้น มีความแข็งเล็กน้อย และรู้สึกเจ็บนิดๆ

“คุณบ้าไปแล้ว!” สวี่ชิงหล่างเห็นรอยแผลเล็กๆ อยู่บนแขนของศพผีสาวแล้วจึงตวาดโดยตรง “ฮั่นป๋าออกมาจะเกิดภัยแล้งไปทุกหย่อมหญ้าคุณไม่รู้เหรอ!

ศพผีสาวนี้อาจจะเทียบฮั่นป๋าไม่ได้ แต่พลังชี่ที่สะสมอยู่ในร่างของนางหากรั่วไหลออกไป ก็มากพอที่จะทำให้เป็นโรคระบาดรุนแรงในเมืองทงเฉิง!”

โจวเจ๋อไม่สนใจสวี่ชิงหล่างที่กำลังบันดาลโทสะ แต่ยังคงจ้องมองแขนของศพผีสาวต่อไป แผลแต่เดิมที่ถูกตัวเองทิ่มเมื่อครู่กำลังสมานเองอย่างช้าๆ

ร่างศพผีสาวนี้ นอกจากร่างกายที่เย็นเฉียบและไม่มีลมหายใจแล้ว อย่างอื่นก็ไม่ต่างจากคนเป็นทั่วไปจริงๆ กระทั่งมีชีวิตชีวามากกว่าร่างกายของคนเป็นเสียอีก!

“นี่ ศพนี้เป็นผมกับคุณที่ขุดออกมาด้วยกัน ถ้าหากศพนี้ก่อความวุ่นวายอะไร ผมก็พลอยมีส่วนร่วมไปด้วยอายุขัยถูกทำลาย ถึงขนาดสร้างความหายนะไว้ให้แก่ลูกหลานรุ่นหลัง! คุณก็เหมือนกัน ถ้าหากคุณทำเรื่องจนใหญ่โต ต่อให้ตอนนี้คุณเป็นยมทูตก็ตาม ก็รับผิดชอบงานนี้ไม่ไหว”

ศพผีสาวปล่อยพลังงานสีดำออกมาอย่างช้าๆ และเป็นเพราะว่ามีปริมาณค่อนข้างน้อย บวกกับโจวเจ๋อและสวี่ชิงหล่างที่อยู่ที่นี่ พลังต้านทานของพวกเขาแข็งแกร่งพอสมควร ดังนั้นจึงสร้างอันตรายอะไรไม่ได้

แต่สิ่งที่รั่วไหลออกมาเมื่อครู่ เป็นเพียงแค่ยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น

โจวเจ๋อถอนหายใจ “สวี่ชิงหล่าง”

“อะไรนะ”

“เอาภรรยาของคุณไปวางที่ร้านของคุณเถอะ พ่อแม่ของคุณเพิ่งจะจากไป อย่างนั้นก็ให้นางอยู่เป็นเพื่อนคุณไปเลย อย่างไรก็ตามคุณก็เป็นคนที่แต่งงานถูกต้องอย่างเป็นทางการ”

“อะไรนะ คุณหมายความว่ายังไง” สวี่ชิงหล่างงงมาก

“ศพนี้ นางสามารถเดินไปได้ด้วยตัวเอง” โจวเจ๋อพูดสาเหตุออกมา “วันนี้นางเดินลงข้างล่างด้วยตัวเอง แล้วยังดื่มน้ำได้อีก”

สวี่ชิงหล่างเผยสีหน้าหวาดผวาออกมาทันที มุมปากกระตุก แล้วเดินถอยหลังไปสองสามก้าว

เมื่อคืนเขาพูดว่า ร่างศพนี้ถ้าหากเกิดเหตุไม่คาดฝัน ก็จะกลายเป็นผีดิบ และไม่ใช่ผีอ่อนแอร้อง ‘อูวาๆ’ สมองทึ่มที่สามารถยิงสมองให้เละได้ตลอดเวลาเหมือนในหนังฝรั่ง แต่เป็น ‘สิ่งมีชีวิตป่าเถื่อน’ ของจริง กระทั่งเป็นผีดิบที่มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์

“ขอบใจ ผมกำลังเคยชินกับการอยู่คนเดียว”

ตลกแล้ว เผือกที่ร้อนลวกมือแบบนี้ ไม่สิ ระเบิดปรมาณูที่รับมือยากแบบนี้ สวี่ชิงหล่างจะรับได้อย่างไร

“คุณมียันต์กันผีไม่ใช่เหรอ ก็แปะให้เธอสักแผ่นสิ” โจวเจ๋อถาม

“ยันต์กระดาษของผมเหมือนดาบสองคม แปะแล้วจะเกิดผลในทางตรงกันข้าม และกระตุ้นนาง” สวี่ชิงหล่างยิ้มพูดอย่างขมขื่น

“อย่างนั้นจะทำยังไง” โจวเจ๋อรู้สึกปวดหัวตุบๆ “เอาไปทิ้งในทะเล ถึงแม้ว่านางจะกลายเป็นผีดิบแต่มากสุดก็ให้นางไปก่อความวุ่นวายกับเทพเจ้าแห่งมหาสมุทรโน่น”

“นางไปจากเมืองทงเฉิงไม่ได้ ตอนที่นางมีชีวิตอยู่ก็เป็นคนเมืองทงเฉิง หลังจากตายไปก็คือผีของเมืองทงเฉิงเช่นกัน ถ้าหากร่างกายอยู่ห่างจากอาณาเขตของเมืองทงเฉิง นางก็จะมีปัญหาเช่นกัน ไม่อย่างนั้นทำไมก่อนที่แม่นางไป๋จะบำเพ็ญเพียรเสร็จแล้วลงไปนรกถึงไม่กำจัดนางทิ้งเล่า”

“ปัง!”

โจวเจ๋อปิดฝาครอบตู้แช่โดยตรง เห็นได้ชัดว่า ปัญหานี้ ไม่อาจแก้ไขได้

เผาทิ้งก็เผาไม่ได้ ขนย้ายก็ไม่ได้

เอาไปทิ้งที่อื่นก็กลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝัน จึงได้แต่วางไว้ในห้องของตัวเองเพื่อให้ตัวเองยอมเสี่ยงคนเดียว

โจวเจ๋อตอนนี้หมือนจะเข้าใจแล้วว่าทำไมสาวน้อยต้องทำเสียง ‘ฟิ้ว’ ลงไปนรก พนักงานองค์กรในโลกมนุษย์ใช่ว่าจะเป็นได้ง่ายๆ

ถึงแม้ว่าจะเข้าระบบแล้ว ทำงานระดับล่างตลอดไปคือสิ่งที่ยากเย็นแสนเข็ญมากที่สุด

เหมือนกับตัวเองในตอนนี้

“ปล่อยวางหน่อย คืนนี้ผมจะทำน้ำบ๊วยให้คุณเยอะหน่อย” สวี่ชิงหล่างพูดปลอบใจ

“จากนั้น”

“จากนั้นผมก็ย้ายบ้าน ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะลงไปเปิดร้านที่อำเภอ ผมกะว่าจะทำตามแผนล่วงหน้า” สวี่ชิงหล่างทำท่าเหมือนต่อให้เพื่อนตายแต่ฉันจะตายไม่ได้

หลังจากล็อกตู้แช่แล้ว โจวเจ๋อกับสวี่ชิงหล่างจึงเดินลงมาข้างล่างพร้อมกัน

สวี่ชิงหล่างได้กำชับอีกรอบว่าอย่าเอะอะ แล้วก็กลับไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว เมื่อครู่เขาน่าจะกำลังยุ่งเรื่องของตัวเอง แต่สัมผัสได้ถึงการรั่วไหลของพลังชี่พิฆาตจึงรีบวิ่งมาหาด้วยความตกใจ

โจวเจ๋อนั่งลงที่หลังเคาน์เตอร์ หยิบแก้วน้ำขึ้นมา แล้วส่ายหน้าตัวเองไปมา

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พอหยิบมาดู กลับเป็นเบอร์แปลกๆ