ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 44

ตอนที่ 44 หมอโจวเจ๋อ!

“ไม่ได้ คุณต้องนอกใจต่อไป!”

“…” หมอหลิน

ริมฝีปากแดงระเรื่อของหมอหลินยิ้มเล็กน้อย เธอทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง ไม่ค่อยเข้าใจพอสมควร

นี่หมายถึง ‘สามี’ ของเธอให้อภัยเธอแล้วใช่ไหม

หรือว่า ‘สามี’ ของตัวเอง เดิมทีก็คิดที่จะนอกใจสวมเขาเธออยู่แล้ว

ภายใต้ความละอายใจและแรงกดดัน หมอหลินเลือกที่จะประนีประนอม อันที่จริงข้อเสนอสองข้อที่เธอพูด ขอเพียงฝ่ายที่เป็นคนเลือกไม่โง่หรือไม่ไร้เดียงสาปานนั้น ก็จะเลือกข้อสองแน่นอน

ข้อแรกเป็นเงินหนึ่งล้านหยวนบวกกับร้านหนังสือที่ขาดทุน

ข้อสองคือได้ทั้งตัวเธอและก็เงินของเธอไปพร้อมกัน มีคนอย่างเธอ คิดว่าจะขาดเงินล้านเหรอ

หนำซ้ำเธอก็ไม่ใช่เศรษฐีที่หน้าตาน่าเกลียด

ทว่าสำหรับโจวเจ๋อแล้ว สถานการณ์ที่เขาต้องเผชิญหน้ากลับลำบากยิ่งกว่า

‘ฉันอุตส่าห์ยุ่งมานานครึ่งค่อนวัน ผลสรุปคือคุณบอกว่าคุณจะลืมผม แล้วก็เตรียมยอมรับโชคชะตาอยากจะใช้ชีวิตที่สงบสุขกับไอ้เลวสวีเล่อเนี่ยนะ’

โจวเจ๋อไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด

เดิมทีเป็นเขาที่สวมเขาให้คนอื่น ก็รู้สึกมีความสุขแล้ว

ความรู้สึกสำเร็จพวยพุ่งขึ้นมา เยี่ยมจริงๆ

ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าตัวเองถูกสวมเขาแทน จึงไม่สวยงามขนาดนั้นแล้ว

โจวเจ๋อยื่นมือออกมา ชี้ไปที่ใบหน้าของตัวเอง แล้วพูดอย่างจริงจังว่า

“ผมไม่ใช่สวีเล่อ ผมคือโจวเจ๋อ”

หมอหลินตกตะลึงนิ่งอึ้ง

แล้วทั้งสองคนก็เงียบอยู่นาน

สุดท้าย หมอหลินจึงถอนหายใจก่อนเอ่ยว่า

“ไม่ว่าคุณจะเลือกข้อไหน ฉันยอมที่จะขอโทษคุณ แต่คุณไม่ควรแกล้งฉันแบบนี้ หรือว่าในใจของคุณยังโกรธแค้นฉันอยู่เหรอคะ”

โจวเจ๋อยักไหล่ “ผมเป็นโจวเจ๋อจริงๆ ผมโดนรถชนตาย แต่หลังจากที่ฟื้นขึ้นมาอย่างงงๆ ก็ดันเข้ามาอยู่ในร่างของไอ้หมอนี่ ผมไม่รู้ว่าปกติแล้วคุณอ่านนิยายหรือดูละครบ้างหรือเปล่า แต่ไม่ว่ายังไงฉากพวกนี้น่าจะได้เห็นอยู่ไม่น้อยถึงจะถูก”

“คุณพูดยังไง…ก็เป็นแบบนั้น” หมอหลินเออออตามไปด้วย

แต่โจวเจ๋อรู้ดี ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคงจะติดต่อจิตแพทย์ให้ตัวเองแน่ ถ้าหากเป็นหนักอีกหน่อย ก็อาจส่งตัวเองเข้าไปในโรงพยาบาลจิตเวชก็เป็นได้

ทว่าจากที่ไม่ไกลมาก มีเสียงรถฉุกเฉิน 120 ดังมา ทางตึกใหญ่ของโรงพยาบาลก็เริ่มเดือดพล่านกันแล้ว

“ฉันจะไปดู” หมอหลินลุกขึ้นยืน เตรียมจะหยุดการสนทนากับ ‘สามี’ กับตัวเองไว้ชั่วคราว ในมุมมองของเธอจิตใจของ ‘สามี’ ของตัวเองถูกกระตุ้นอยู่ไม่น้อย

แต่ยิ่งเป็นเพราะแบบนี้ เธอจึงยิ่งละอายใจต่อสวีเล่อมากขึ้น

ศพผีสาวที่แอบฟังการสนทนาอยู่ตลอดเวลา หลังจากเห็นหลินหวั่นชิวเดินออกไปแล้ว นางจึงเดินมาอยู่ข้างหลังโจวเจ๋อแล้วเอ่ยว่า

“เถ้าแก่ ทำไมไม่ปล่อยให้นางดูเล็บของท่านละเจ้าคะ”

“หรือไม่ก็ให้เธอดูว่าคุณตัวเย็นหรือไม่เย็น” โจวเจ๋อย้อนถาม

ศพผีสาวเบ้ปากแล้วเอ่ยว่า “ดูเหมือนจะได้นะเจ้าคะ นางยื่นมือเข้ามาแตะนิดหน่อย ก็น่าจะเข้าใจแล้ว”

“ผมคิดดีกว่านั้นนิดหน่อย” โจวเจ๋อกล่าวว่า “จะพยายามทำให้ราบรื่นที่สุด”

“ดัดจริต” ศพผีสาวตอนนี้พูดแขวะเจ้านายตัวเองอย่างใจกล้า

“ใช่ คือดัดจริตนั่นแหละ ตอนแรกคุณก็เป็นคุณหนู แถมยังแอบนัดเจอกับบัณฑิตจนๆ ไม่ใช่เหรอ แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าดัดจริตเหมือนกันเหรอ” โจวเจ๋อบิดขี้เกียจ “ไป เข้าไปกับผม”

“ไปโรงพยาบาลหรือ”

“เพ้อเจ้อ ตรงนั้นมีการเคลื่อนไหวมาก จะต้องมีอุบัติเหตุใหญ่แน่นอน คนบาดเจ็บต้องมีไม่น้อย หมอประจำห้องฉุกเฉินคงมีคนช่วยไม่พอ หมอฝึกหัดพวกนั้นก็ประสบการณ์น้อยใจกล้าไม่พอ น่าจะรับมือกับสถานการณ์นี้ไม่ไหว”

โจวเจ๋อพูดพร้อมกับพาศพผีสาวเดินเข้าไปในโรงพยาบาล จากนั้นก็เดินเลี้ยวเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของหมอและพยาบาล

“แต่ว่าเถ้าแก่ นี่มันเกี่ยวอะไรกับท่านหรือเจ้าคะ”

โจวเจ๋อเลือกเสื้อกาวน์ของหมอขนาดพอดีกับตัวเอง จากนั้นก็ใส่ผ้าปิดปาก

“ชาติที่แล้วผมเป็นหมอ หมอหลินตอนนั้นเป็นหมอฝึกหัดที่ผมต้องดูแล”

“ฮิๆ ความรักของอาจารย์กับลูกศิษย์” ศพผีสาวก็เปลี่ยนไปใส่เสื้อกาวน์ของหมอเช่นกัน และยังพูดด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น“เถ้าแก่ แล้วข้าต้องทำอะไรเจ้าคะ”

“เลือกเพลงประกอบให้ผม” โจวเจ๋อดึงถุงมือขึ้นขณะพูด

“เพลงประกอบหรือ” ศพผีสาวตกตะลึง

“เพราะว่าผมจะเริ่มทำเท่แล้ว”

โจวเจ๋อสูดลมหายใจลึกๆ แล้วจึงพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรง

ความรู้สึกที่คุ้นเคย ฉันกลับมาแล้ว

…

“หมอยุคนี้กับหมอในยุคนั้นของข้าต่างกันมาก” ศพผีสาวใส่ชุดพยาบาลอย่างไม่ค่อยพอใจนัก

“อืม” โจวเจ๋อไม่ปฏิเสธ

“ทำเอาข้างงไปหมด” ศพผีสาวพูดอย่างทอดถอนใจ “รู้สึกว่าตัวเองกับโลกใบนี้เหมือนแยกออกจากกัน สงสัยจากนี้ไป ข้าคงต้องออกมาเดินเล่นเยอะๆ” ศพผีสาวพูดลองหยั่งเชิง

“อย่าโม้ไปหน่อยเลย คุณแม้แต่ท่าเรือหว่านไจ๋ก็ยังไม่รู้จัก และยังจะกล้าพูดว่าตัวเองเหมือนหลุดออกจากโลกไปแล้วเหรอ” โจวเจ๋อรีบตอกกลับทันที

ศพผีสาวแลบลิ้นออกมา บอกว่า “เถ้าแก่เจ้าคะ เมื่อก่อนท่านเป็นหมออะไรหรือ ข้าได้ยินว่าเป็นหมอทำคลอดดีมากเจ้าค่ะ”

“คุณนอนอยู่ในโลงศพก็อ่านนิยายด้วยเหรอ” โจวเจ๋อย้อนถาม

“อะไรนะเจ้าคะ” ศพผีสาวไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร

“หมอตารายได้ดีอันดับหนึ่ง หมอผ่าตัดทำรายได้อันดับสอง งานหนักงานเหนื่อยคือหมอทำคลอด”

โจวเจ๋อหัวเราะ “มีแต่คนข้างนอกเท่านั้นที่ไม่รู้ หรือไม่ก็มีคนที่ได้รับอิทธิพลจากผลงานวรรณคดีอื่น ถึงรู้สึกว่าหมอทำคลอดดูดีมาก สนุกและสบายมาก”

เวลานี้ ประตูลิฟต์เปิด รถเข็นพยาบาลคันหนึ่งถูกบุรุษพยาบาลสองสามคนเข็นเข้ามา

โจวเจ๋อรีบเดินเข้าไปหาทันที ถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”

หมอฝึกหัดเหมือนตอบ ‘อาจารย์’ ของตัวเองโดยอัตโนมัติ “คนไข้หมดสติครับ”

โจวเจ๋อสายตาหยุดนิ่ง แล้วจึงพลิกตัวกระโดดขึ้นไปนั่งบนรถเข็นพยาบาลทันที จากนั้นทำการปั๊มหัวใจให้คนไข้แล้วตะโกนว่า “เร็ว เข็นไปที่ห้องฉุกเฉิน!”

เวลานี้ บุรุษพยาบาลสองสามคนกับพยาบาลเข้ามาช่วยเข็นรถพยาบาลเข้าไปข้างในด้วยกัน คนไข้และครอบครัวที่อยู่ในทางเดินจำนวนไม่น้อยได้แต่รีบหลบทางให้