ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 696

ตอนที่ 696 เซี่ยจื้อออกโรง

เหล่าจางอาจจะไม่ใช่สามีที่ดี ไม่อย่างนั้นชาติที่แล้วคงไม่หย่ากับภรรยาของตัวเอง แน่นอนว่า การหยิบยก ‘เรื่องหย่าร้าง’ มากำหนดนิยามความดีชั่วของคน เป็นเรื่องที่ค่อนข้างอคติอย่างหนึ่ง หย่าแล้ว จึงเป็นคนเลว จึงเป็นผู้หญิงเลวเหรอ

แต่มีอย่างหนึ่งที่แน่นอนไม่ต้องสงสัย นั่นก็คือเหล่าจางเป็นตำรวจที่ดี ขณะที่ทุกคนกำลังยอมรับความเฉยเมยของสังคมอย่างช้าๆ คุ้นชินกับโลกที่ปนเปื้อนไปด้วยฝุ่นธุลี วันนี้สามารถป่าวประกาศกฎที่ไม่ได้พูดถึงได้อย่างเปิดเผย เหล่าจางคือดวงดาวที่สุกสกาวที่สุดบนท้องฟ้า เขาเคยแวบไปทำลายดวงตาของเถ้าแก่โจว ปล่อยให้กร็องเดต์ที่ ‘เห็นแก่ตัว’ ‘ขี้เกียจ’ ‘หลบหลีกงาน’ คนหนึ่งยอมเสี่ยงเพื่อเขา พยายามช่วยเขากลับมายังโลกมนุษย์ ตอนนี้เขาอยู่ภายใต้การปกป้องของ ‘เซี่ยจื้อ’ คนดีควรได้กรรมดีตอบแทน

ตำรวจเฉินถอดหมวกของตัวเองออก ถอดผ้าพันคอสีเทาบนคอของตัวเอง นัยน์ตาลุ่มลึกที่เงียบสงบ มีประกายสีแดงกำลังหมุนวนอยู่ ตอนที่เงาร่างของเหล่าจางหายเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของโรงพยาบาล ตำรวจเฉินค่อยๆ ก้าวเท้าออกเช่นกัน เธอเป็นตำรวจ เธอเป็นเซี่ยจื้อ เธอเป็นสัตว์วิเศษที่ทรงความยุติธรรม!

บางทีก่อนหน้านี้ เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นคนที่มีความพิเศษเฉพาะตัว เธอไม่อยากยื่นมือเข้าไปแทรก และไม่สะดวกที่จะยื่นมือเข้าไป แต่ตอนที่เธอพบว่าตัวเองถอยหลังทีละก้าว ยอมให้ทีละก้าว สิ่งที่แลกกลับมาคือการบีบคั้นของอีกฝ่าย สิ่งที่แลกกลับมาคือการท้าทายยั่วยุของอีกฝ่าย กระทั่งมองข้ามอย่างสิ้นเชิง เธอโกรธแล้ว!

ในสมัยพระเจ้าเหยา มันกลายร่างเป็น ‘ตัวกฎหมาย’ กฎหมายไม่เกรงกลัวอะไร กฎหมายไร้ความรู้สึก กฎหมายไม่กลัวสิ่งใด!

“คิดว่าฉัน…กลัวคุณจริงๆ ใช่ไหม” ตรงเงาหลังของตำรวจเฉิน มีสัตว์เขาเดียวตัวหนึ่งกำลังคำราม!

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มันเคยเสียเปรียบอยู่ในมือของคนผู้หนึ่งเท่านั้น แต่คุณก็ไม่ได้สำคัญอะไร คู่ควรที่จะไปเปรียบเทียบกับเขารึ

เหล่าจางไม่ได้ใช้ลิฟต์ แต่เริ่มวิ่งตะบึงไปตามบันได ร่างกายนี้มีความหนุ่มแน่นกว่าร่างเดิมของเขาหลังจากกลับมายังโลกมนุษย์แล้ว เขายังไปออกกำลังกายบ่อยๆ สมรรถภาพของร่างกายจึงดีมาก

เมื่อเทียบกับร่างอายุสี่สิบกว่าปีในตอนนั้นที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้อ้วน เขาในตอนนี้ มีเหตุผลที่ต้องรักและทะนุถนอมยิ่งกว่าเดิม

เพียงแต่เหล่าจางไม่รู้ว่า ข้างบนมีตัวอะไรกันแน่ที่กำลังรอเขาอยู่ ขณะเดียวกัน เหล่าจางก็ไม่รู้ว่า ข้างล่างมีตัวอะไรกันแน่กำลังเตรียมปกป้องเขา

เขาไม่ว่าอย่างไรก็เป็นคนทึ่ม เขาไม่ว่าอย่างก็เป็นคนมึนๆ เขาแค่แยกแยะความผิดถูกชัดเจนรวมถึงสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำ ที่เหลือช่างมัน แค่รับผิดชอบให้ดีก็พอ!

เหล่าจางวิ่งขึ้นมาชั้นเก้าในอึดใจเดียว เขาหายใจหอบสองสามที แล้ววิ่งไปยังจุดที่หน้าต่างแตกอย่างเร็วจี๋ เหล่าจางไม่ได้สังเกตว่า ถึงแม้จะเกิดความเคลื่อนไหวกระจกแตกมีคนตกลงไปตาย แต่โรงพยาบาลแห่งนี้ยังคงเงียบสงบเหมือนเดิม

คนที่กำลังต่อแถวรักษาด้วยคลื่นแม่เหล็กระดับเอยังคงต่อแถวรักษาต่อไป หมอและพยาบาลกะดึกยังคงทำงานของตัวเองเหมือนเดิม โดยทั่วไปแล้ว เฉพาะตอนที่ผีหรือปีศาจปรากฏ และต้องเป็นผีหรือปีศาจที่ค่อนข้างแข็งแกร่งปรากฏตัวถึงจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้

อย่างเช่นตอนแรกที่เถ้าแก่โจวทะเลาะกับปีศาจลิงอยู่นอกห้องผ่าตัด อย่างเช่นตอนแรกที่อิ๋งโกวฉีกร่างแยกของเซี่ยจื้อนอกกำแพงของสถานีตำรวจ แต่สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงก็คือสิ่งที่คาดคิดไม่ถึง จริงๆ แล้วต่อให้คิดได้ เหล่าจางก็ยังกัดฟันวิ่งขึ้นไป ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เขาก็เป็นยมทูตเช่นกัน!

‘ผี’ เริ่มฆ่าคนแล้ว เขาจะไม่สนใจได้อย่างไร เหล่าจางวิ่งมาที่หน้าประตูห้องทำงานอย่างไว แล้วผลักประตูออกหน้าต่างยาวจรดพื้นแตกทะลุ เศษกระจกเกลื่อนพื้น แต่กลับไม่มีเงาร่างของคนที่สอง เหล่าจางสูดลมหายใจลึกๆ หนึ่งทีหยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมจะโทรไปที่สถานีตำรวจ แต่โทรศัพท์กลับไม่มีสัญญาณ

“เจอผีเข้าแล้วจริงๆ…” เหล่าจางบ่นแล้วถึงนึกได้ว่า น่าจะเจอผีแล้วจริงๆ!

ในหนังผีโทรศัพท์ใช้ไม่ได้แทบจะกลายเป็นมาตรฐานที่ต้องมีไปแล้ว และเขาก็ไม่ได้เจอเหตุการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรก จึงมีประสบการณ์เหมือนกัน ว่าแต่คนล่ะ อ้อไม่ ผีล่ะ

…

‘ตึกๆๆ…ตึกๆๆ…’ เสียงรองเท้าหนังเหยียบบนบันไดดังชัดเจน ตำรวจเฉินเดินขึ้นไปตามบันไดทีละก้าว เมื่อถึงตรงมุมของตึกชั้นที่ห้า เธอจึงหยุดเดิน ค่อยๆ เงยหน้ามองไปข้างบน สีแดงในนัยน์ตายิ่งเข้มขึ้น

เงาร่างของชายชราคนหนึ่งปรากฏอยู่ด้านบน เขาใส่เสื้อกาวน์สีขาว สองมือวางแนบกับต้นขาของตัวเอง ทำปากยื่น จุดศูนย์ถ่วงของร่างกายสลับไปมาระหว่างปลายเท้าและส้นเท้าไม่หยุด ทั้งตัวของเขาก็เอนหน้าเอนหลังเล็กน้อยไม่หยุดเช่นกัน

“ฉันคิดว่าเธอจะไม่ขึ้นมา แต่เธอก็ยังขึ้นมาจนได้” เสียงของชายชรามาพร้อมกับความตื่นเต้นอยู่บ้าง เขาจำร่างแยกของเซี่ยจื้อได้ เขาไม่กลัวเซี่ยจื้อ

“เดิมทีฉันก็ไม่อยากขึ้นมา แต่มีบางคนที่ทำเกินเหตุเกินไป” ตำรวจเฉินตาต่อตา ฟันต่อฟัน

“เหอะๆๆๆ จริงๆ แล้ว ฉันกับเธอน่าอยู่ข้างเดียวกัน ใช่ไหม ไม่ๆๆ เธอกับฉันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เธอกลัวจะตายอยู่แล้ว ไม่ๆๆ เธอไม่กลัว แต่เธอ เป็นสัตว์วิเศษที่ทรงความยุติธรรมที่มีอยู่นับตั้งแต่โบราณกาล ไม่น่าเชื่อว่าจะเรียนรู้การปิดตาของตัวเองได้ นับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน กฎฟ้าดินเปลี่ยนแปลง ปีศาจเริ่มหดหาย ยมโลกห้ามขึ้นฝั่ง เธอจึงรู้จักการรักษาชีวิตเอาตัวรอด และยังรู้จัก…แสร้งทำเป็นตาบอด!” ชายชราพูดไปเรื่อยๆ ยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธ ร่างกายเริ่มสั่นขึ้นมา

“โอ๊ยๆๆๆ แม้แต่สัตว์วิเศษในตำนานยังทำเป็นตาบอด หมดหนทางเยียวยาแล้ว หมดหนทางเยียวยาแล้วจริงๆ ฉันอยากตายก็ยิ่งยาก ยากมาก!”

ตำรวจเฉินเดินขึ้นต่อไป ชายชรากลับไม่สนใจ พูดบ่นอีก “ฉันจะร้องเพลงให้เธอฟัง เอามือปิดดวงตาของฉัน เอามือปิดดวงตาของเธอ มองไม่เห็นแล้วนะเออ มองไม่เห็นแล้ว…”

ตำรวจเฉินชูมือขึ้น หลังจากที่เข้าใกล้ชายชราแล้วก็ฟาดลงไปหนึ่งที!