ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 723

ตอนที่ 723 ทวงชีวิต ทวงหนี้หรือ

โจวเจ๋อเงยหน้าขึ้นมองบนตึกหอพัก เป็นไปตามคาด มีเด็กสาวคนหนึ่งสวมชุดกระโปรงแดงยืนกางแขนอยู่บนขอบตรงนั้น คล้ายกับท่าคลาสสิกในหนังเรื่องไททานิก

เหล่าจางรีบพุ่งปรี่เข้าไปทันที เขาเป็นตำรวจ ชั่วพริบตาก็เข้าสู่สัญชาตญาณของอาชีพตัวเอง

โจวเจ๋อชำเลืองมองทนายอันที่อยู่ข้างกาย ทนายอันพยักหน้าและรีบรุดเข้าไปในตึกหอพักหญิงทันที เวลานี้ เป็นเพราะการปรากฏตัวของนักศึกษาหญิงที่จะกระโดดตึก เป็นผลให้ด้านล่างตึกหอพักวุ่นวายไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย แม้แต่คุณน้าประจำหอพักที่มีสายตาแหลมคม ตอนนี้ยังเอาแต่มองด้านบน ไม่มีกะจิตกะใจแม้แต่จะไปห้ามปรามไม่ให้ผู้ชายหน้าไหนเข้าออกด้วยซ้ำ

“นี่มันบ้าอะไรกัน มีคนจะกระโดดตึกอีกแล้ว!” นักพรตเฒ่าตบหน้าขา และรีบวิ่งตามทนายอันไปทางหอพักตรงนั้น

หลินอี้อุทานด้วยความตกใจ “นี่มันเซวียอวี้อิงไม่ใช่หรือไง!”

ดูเหมือนว่าเด็กผู้หญิงที่จะกระโดดตึกเป็นคนที่หลินอี้รู้จัก

ราวกับว่าจู่ๆ มีหินก้อนหนึ่งตกลงไปในสระน้ำ นักศึกษาในบริเวณใกล้เคียงเริ่มมารวมตัวกันที่นี่ หน้าต่างหอพักที่อยู่ข้างกันทางฝั่งนั้น มีหัวของคนที่ได้ยินข่าวยื่นเบียดเสียดออกมาและมองมาทางฝั่งนี้เต็มไปหมด แต่ทว่า เด็กสาวที่ชื่อเซวียอวี้อิงกระโดดตึกโดยไม่พูดเกริ่นและกล่าวปิดงานช่วงสุดท้ายใดๆ เลย แถมทนายอันยังวิ่งไม่ถึงชั้นล่าง นักพรตเฒ่าเองยังไม่ทันได้วิ่งเข้าไปในประตูหอพัก ส่วนเถ้าแก่โจวเพิ่งจะใช้ไม้ค้ำยันและขยับเท้าได้ไม่กี่ก้าว เด็กสาวคนนั้นก็กระโดดลงมาแล้ว…

เธอไม่ได้มาเพื่อร้องห่มร้องไห้ เธอไม่ขอปลดปล่อยความรู้สึกอะไร และไม่ได้ขอระบายอารมณ์ใดๆ ยิ่งไม่ได้มีข้อพิพาทด้านแรงงานและเงินเดือนอะไร เธออธิบายให้เห็นว่าความเด็ดเดี่ยวหมายถึงอะไร ตีความการกระโดดตึกได้เฉียบขาดและตรงไปตรงมา กระทั่งคนที่โห่ร้องและเป็นห่วงอยู่ด้านล่างยังไม่ทันได้เริ่มทำอะไรเลย

‘ตุ้บ!’

หลายคนคงสงสัยว่าเวลากระโดดตึกลงมากระแทกจะเป็นเสียงอย่างไรกันแน่ ในที่นี้สามารถยกตัวอย่างได้ คุณโยนเนื้อหมูหนักกว่าร้อยจินจากชั้นบนลงมาเป็นเสียงแบบไหนล่ะ จริงๆ แล้วแทบจะเหมือนกันเลย

เลือดสดๆ เริ่มแต่งแต้มสีสันของค่ำคืนนี้ คืนนี้หลายต่อหลายคนในหอพักหญิงแห่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วให้นอนไม่หลับ

โจวเจ๋อไม่ได้เดินเข้าไปข้างในอีก ส่วนหลินอี้กรีดร้องและรีบรุดเข้าไปข้างใน

“เสี่ยวอี้สนิทกับเซวียอวี้อิงมาก อวี้อิงเป็นกัปตันทีมโต้วาทีของมหาวิทยาลัย และเป็นรุ่นพี่ของเสี่ยวอวี้ด้วย” เฉินหย่าไม่ขยับ เธอแค่ยืนอยู่ข้างๆ โจวเจ๋อ

โจวเจ๋อกลับมานั่งบนม้านั่งอีกครั้ง ใช้มือปิดปากตัวเองกระแอมออกมา จากนั้นก็หยิบบุหรี่ออกมาจุดไฟอย่างเงียบๆ ยัดบุหรี่เข้าปากผ่านช่องว่างหน้ากาก ถึงอย่างไรก็เป็นตอนกลางคืน มีผ้าคลุมพวกนี้ก็เพียงพอแล้วที่คนรอบข้างจะมองไม่ออกว่าตอนนี้หน้าตาของเขาน่าสยองขนาดไหน

เฉินหย่านั่งลงข้างโจวเจ๋อและเอนตัวเข้าใกล้กับโจวเจ๋อ

“อยู่ให้ห่างจากผมหน่อย” โจวเจ๋อเอ่ยพูด ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกๆ อีกอย่างหนึ่งเขาไม่ชอบเข้าใกล้คนที่ไม่รู้จักมักจี่มากเกินไป

“ตอนแรกที่คุณเลิกผ้าห่มฉันออกไม่เห็นจะพูดแบบนี้เลย” เฉินหย่าเมินคำเตือนของโจวเจ๋อ ทั้งยังพูดเรื่องคลุมเครือน่าอายเล็กน้อยระหว่างทั้งสองก่อนหน้านี้ออกมาตรงๆ

“คุณไม่ไปดูเพื่อนนักศึกษาของคุณหน่อยเหรอ”

“อยากนั่งเป็นเพื่อนคุณค่ะ”

“คุณป่วยหรือไง”

“คนที่ป่วยเหมือนจะเป็นคุณมากกว่านะคะ ครั้งก่อนที่คุณมา ไม่ได้ใส่แขนเทียมมาใช่ไหม”

ได้ยินดังนั้น โจวเจ๋อเอื้อมมือไปจับคอเฉินหย่าและกดหน้าเธอลงต่ำเข้าหาสะโพกของตัวเอง ขณะเดียวกันก็แนบปากของตัวเองที่ข้างหูของเฉินหย่า เฉินหย่าไม่ขัดขืน ดังนั้นใบหน้าของเธอจึงจ่ออยู่ตรงท่อนล่าง กระทั่งโจวเจ๋อยังสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร้อนชื้นจากลมหายใจของอีกฝ่าย

เถ้าแก่โจวไม่กลัวความหนาว ดังนั้นแม้ในฤดูหนาวจัด เขาเพียงแค่สวมใส่กางเกงบางๆ ของช่วงหน้าร้อนเท่านั้น ย่อมไม่คุ้นชินกับการใส่ลองจอน

“ฟังนะ ผมเคยเห็นขาของคุณ แต่คุณอย่าได้คิดเรื่องไร้ยางอายต่อหน้าผม คุณคิดว่าตัวเองวิเศษมากหรือไง”

“คุณชอบวิธีหยาบคายอย่างนี้เหรอคะ”

“อะไรนะ”

“แถมยังอยู่ในที่สาธารณะแบบนี้อีก”

“คุณ…”

เฉินหย่ายื่นมือออกไปจับด้านล่าง โจวเจ๋อกระชากผมของเธอและดึงไปข้างหลังอย่างแรง ร่างของเฉินหย่าจึงขยับออกจากร่างของเขา เฉินหย่าสะบัดศีรษะและยื่นมือมาจัดผมจัดเผ้าของตัวเอง เธอไม่ใช่คนผอมบางติดจะอวบนิดหน่อย พูดตามตรงมันเป็นสเปกแบบที่โจวเจ๋อชอบ แต่โจวเจ๋อชอบผู้หญิงที่ค่อนไปทางซื่อบื้อมากกว่า อย่างน้อยก็ปฏิบัติต่อเขาอย่างซื่อบื้องกๆ เงิ่นๆ แต่เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อยู่ในหมวดหมู่นี้

ผู้หญิงคนนี้ชัดเจนเกินไป ถ้าการพบกันครั้งแรกมันชวนให้กระอักกระอ่วนใจแล้ว อย่างนั้นในครั้งนี้ ในเวลานี้ที่เธอรุกเร้าแสดงออกมาทั้งหมด เพียงพอแล้วที่จะทำให้โจวเจ๋อเกิดความระแวดระวัง

“ฉันแค่รู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมกับคุณ ฉันเองก็จนปัญญา จริงๆ แล้ว ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเจ้าชู้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล