ตอนที่ 810 สูญสิ้นแล้ว
จากมุมมองของอิงอิง ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง สัตว์ หรือผู้ชายคนใดก็ตามที่หน้าตาดีโผล่เข้ามาในร้านหนังสือ ล้วนเป็นคู่แข่งของเธอทั้งสิ้น
เพียงเพราะสาเหตุจากพิษจริยธรรมระบบศักดินาที่ฝังลึก เมื่อก่อนอิงอิงไม่มีโอกาสกำจัดสิ่งขวางหูขวางตาประเภทนี้อย่างนี้ ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว แต่เพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอถูกบีบบังคับให้เชื่อฟังคำสั่ง ไม่ใช่การอิจฉาริษยา ดังนั้นก่อนจะทำร้ายจึงต้องตะโกนสโลแกนออกมาก่อน
“น้องจิ้งจอกเอ๋ย เจ้ารีบอ้อนวอนขอความเมตตาจากเถ้าแก่สิ!”
‘ผัวะ!’ อิงอิงต่อยหมัดตรงปากของจิ้งจอกขาว
“…” จิ้งจอกขาว
“น้องจิ้งจอกเอ๋ย เจ้ารีบทักทายเถ้าแก่เร็วเข้า เถ้าแก่เป็นคนแสนดี ไม่ว่าเจ้าทำผิดอะไรก็จะไม่ตำหนิติเตียนเจ้าจริงๆ”
ชั่วพริบตานั้นอิงอิงคว้าแขนทั้งสองข้างของจิ้งจอกขาวกระชากอย่างแรง ‘กึก!’ แขนทั้งสองข้างหักทันที
“น้องจิ้งจอกเอ๋ย เจ้ารีบคุกเข่าขอความเมตตากับเถ้าแก่สิ เจ้าเป็นเช่นนี้ข้าลำบากใจมาก!”
‘ตุ้บ!’ อิงอิงเตะเข่าทั้งสองข้างของจิ้งจอกขาว จนจิ้งจอกขาวล้มลงไปกองกับพื้นทั้งตัว
เด็กชายมองดูฉากนี้อย่างเงียบสงบอยู่อีกด้าน เขายิ้มอย่างเงียบๆ ส่วนในใจกลับคิดว่า โชคดีที่เขาไม่สนใจจะหาแฟนสาวที่เป็นผีดิบเหมือนกันสักคนหนึ่ง
“กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!!”
“อ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!”
ตอนนี้เอง จู่ๆ ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงข้ามทนายอันก็ส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน และข้างในมีเสียงร้องของผู้ชายปะปนอยู่ด้วย
เห็นได้ชัดว่า ทนายอันเล่นงานคู่ต่อสู้ระหว่างการประลองสะกดจิตจนอยู่หมัด
“โฮก!” จิ้งจอกขาวส่งเสียงคำราม เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ผีดิบสาวถึงได้น่ากลัวขนาดนี้
บางทีตัวอิงอิงเองก็ไม่ทันได้ตระหนักว่า หลังจากที่ร่างกายครอบครองมรดกที่ฮั่นป๋าทิ้งไว้ให้ ผลที่มีต่อตัวเธอเองไม่ได้มีเพียงเรื่องง่ายๆ อย่างการละลายน้ำแข็งที่ร่างกายท่อนล่างเท่านั้น
ร่างของจิ้งจอกขาวพองตัวขึ้นจนถึงขีดสุด สูญเสียรูปร่างมนุษย์ไปโดยสิ้นเชิง กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกสีขาวตัวใหญ่ยักษ์ ดวงตาขนาดเท่าโคมไฟเปล่งประกายส่องแสงสีแดงแวววาว มันกระโดดขึ้น ยังอยากจะช่วยน้องสาวของตัวเอง ความรักอันลึกซึ้งระหว่างพี่น้องมีอยู่จริงในเวลานี้
แม้แต่เถ้าแก่โจวที่ยืนเฝ้าดูการต่อสู้อยู่ในความมืดอย่างเงียบๆ ยังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ด้วยนิสัยของจิ้งจอกขาว มีคนไม่กี่คนในโลกนี้ที่เธอเต็มใจที่จะปกป้องถึงขนาดนี้จริงๆ แต่โจวเจ๋อไม่ได้ประทับใจสิ่งนี้แล้วเตรียมแสดงความเมตตา ความจริงแล้วมันกลับทำให้ไม่พอใจยิ่งขึ้น
เมื่ออันปู้ฉี่กับคนอื่นๆ ลงมือและแสดงท่าทีของตัวเองออกมาแล้ว จิ้งจอกขาวตัวนี้กลับยังดื้อรั้นขนาดนี้
ได้ เช่นนั้นก็จะช่วยสงเคราะห์ให้เอง
เด็กชายลงมือพร้อมกับอิงอิง ผีดิบยิ่งใหญ่ทั้งสองจับขาจิ้งจอกขาวคนละข้างแล้วออกแรงพร้อมกัน แม้ว่าตอนนี้จิ้งจอกขาวจะกลายร่างเป็นสัตว์อสูรได้รับพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ระดับนี้ก็ยังดูเหมือนจะจนปัญญาอยู่ดี!
‘ตู้ม!’ จิ้งจอกขาวถูกดึงกลับมา
“เจ้าเบาหน่อยสิ!” อิงอิงตะโกนบอกเด็กชาย จากนั้นตัวเองก็ย่ำเท้าลงไปเหยียบหน้าท้องของจิ้งจอกขาว ต่อมาใช้เล็บแทงเข้าไปในร่างของจิ้งจอกขาว พลังปราณพิฆาตทั่วร่างกายราวกับของฟรีหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของจิ้งจอกขาวอย่างบ้าคลั่งจนทำลายพละกำลังและโครงสร้างร่างกายของเธอจนสิ้น
เด็กชายเบ้ปากอยู่ข้างๆ ในเมื่อเถ้าแก่ไม่ออกปากบอกให้หยุด เขาก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนดียอมออมมือให้ เขาก้าวไปข้างหน้าใช้สองมือจับคอจิ้งจอกขาวเอาไว้แล้วบีบมันอย่างแรง!
‘วืด!’ ยาบำรุงเยาตันถูกบีบบังคับดึงออกมา
นี่แทบจะเป็นรากฐานของเผ่าปีศาจ เป็นแหล่งกำเนิดพลังกายภาพของเผ่าปีศาจ
ครู่ต่อมา
จิ้งจอกขาวที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดทั้งตัวกลายร่างเป็นมนุษย์อีกครั้ง นอนกองอยู่กับพื้น อารมณ์ผสมปนเปหลากหลาย ทั้งเศร้า สับสน โกรธแค้น ไม่พอใจ และกลัว
เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนี้ ในความคิดของเธอ ต่อให้เธอจะมาที่นี่เพียงคนเดียวมันก็ไม่มีอะไรเสียหน่อย เหตุใดคนพวกนี้ถึงได้หันหลังให้และใจร้ายกับเธอได้ถึงขนาดนี้ หรือว่าน้องสาวของเธอคนนี้เคยทำอะไรในหรงเฉิงมาก่อน จนทำให้เถ้าแก่โมโหโกรธา
อันที่จริงเข้าใกล้ความจริงมากแล้ว
เดิมทีต่อให้จิ้งจอกขาวจะถ่อมาถึงที่นี่คนเดียว มันก็ไม่มีอะไรจริงๆ เธอไม่นับว่าเป็นพนักงานของร้านหนังสือจริงๆ ด้วยซ้ำ และแม้ว่าจะเป็นพนักงานจริงๆ แต่ก็มีอิสระเป็นของตัวเอง และมีวันหยุดด้วย เพียงแต่ว่าเหตุผลที่ทุกคนไม่ค่อยได้ลาพักร้อน ก็เพราะว่าการทำงานในร้านหนังสือเหมือนกับการได้หยุดพักผ่อนทุกวันอยู่แล้ว
ความผิดของเธอในตอนนี้อยู่ที่การปกป้องคนที่ทำให้โจวเจ๋อรังเกียจมาก และด้วยพื้นฐานความรู้สึกส่วนตัวเช่นนี้ ไม่ว่าจิ้งจอกขาวจะทำอะไรก็ตาม ความผิดของเธอในใจของใครบางคนจะถูกขยายออกไปสิบเท่า
“อ๊ากกกกก!!!!!
ทนายอันลืมตาด้วยสีหน้าสงบนิ่ง แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขากลับคุกเข่าลงบนพื้น และบนหลังมีใบหน้าของชายคนหนึ่งปรากฏขึ้น เพราะเวลานี้วิญญาณได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง เดิมทีวิญญาณสองดวงผสานอยู่ร่วมกันเป็นหนึ่งเดียว ตอนนี้มีแนวโน้มที่จะแตกแยกออกจากกัน ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นวิญญาณของชายหนุ่มในนั้นที่ต้องการแยกจากไปก่อนอีก ขณะเดียวกันก็ตะโกน
“ข้าถูกนางจิ้งจอกจับตัวมา!”
“ข้าถูกปีศาจทำร้าย!”
“ข้าไม่รู้เรื่อง มันไม่เกี่ยวกับข้าเลย!”
ไกลออกไป
จิ้งจอกขาวที่นอนจมกองเลือดมีสีหน้าขุ่นเคือง ทำไมน้องสาวของเธอถึงตาบอดตกหลุมรักนักแสดงแบบนี้ตั้งแต่ทีแรก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล