ห้องที่จ้าวซีพักอยู่ในหอหญิงอยู่ด้วยกันทั้งหมดสี่คน ทุกคนเรียนห้องเดียวกันกับซูเฉิน ทุกคนรู้จักกันหมด
พวกเธอเห็นสีหน้าของซูเฉินดีขึ้น ก็เลยมาพูดหยอกล้อเขาว่า "ไอ้หยา ซูเฉิน นายหายซักทีนะ จ้าวซีของพวกเราเป็นห่วงนายมากรู้มั้ย เธองอแงมากเลย วันๆก็นั่งเป็นห่วงนายอยู่ที่หอ"
"หา?" หลังจากที่ซูเฉินได้ยินแล้ว เขาก็ยิ้มและพูดว่า "งอแงหรอ?"
"งอแงสิ? ไม่รู้! " ผู้หญิงคนนั้นคิดไม่ถึงว่าซูเฉินจะย้อนถาม ก็เลยไม่ได้เตรียมคำตอบไว้
ซูเฉินยิ้ม และยื่นมือไปกอดเอวของจ้าวซี และพูดเบาๆว่า " โอเค พวกเราเตรียมตัวออกกันเถอะ................"
สถานที่ที่พวกเขาจะไปก็คือภูเขาตากูของเมืองเจียงเฉิง เพราะที่นั่นมักมีคนไปตั้งแคมป์ ดังนั้นที่ตีนเขาก็จะมีร้านขายบาร์บีคิวปิ้งย่าง นักศึกษาวพกนี้ไม่มีรถ พวกเขาก็เลยไม่ได้เอาของไปมากมาย พวกเขาซื้อแค่น้ำและขนมนิดหน่อย หลังจากนั้นพวกเขาก็เรียกแท็กซี่สี่คันและมุ่งไปยังจุดหมาย
แฟนๆของผู้หญิงทั้งสามคนเรียนอยู่คนละห้องกับซูเฉิน เขาก็เลยไม่ค่อยสนิทสนมเท่าไหร่
แต่ซูเฉินก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะการมาครั้งนี้ก็เพื่อมาเที่ยวเป็นเพื่อนจ้าวซี ถึงแม้จะไม่รู้จักกัน แต่ทุกคนก็ออกไปเที่ยวด้วยกัน ช่วยดูแลซึ่งกันและกัน เดี๋ยวกลับมาที่มหาวิทยาลัยก็กลายเป็นเพื่อนกันเอง
พวกเขาออกเดินทาง ไปถึงภูเขาต้ากูก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงแล้ว
พวกเขาซื้อของกันที่ร้านค้าที่อยู่ตีนเขา หลังจากเลือกของเสร็จตอนจ่ายเงิน ค่าของบวกกับค่ามัดจำเป็นเงินหกร้อยกว่าหยวน ผู้ชายทั้งสี่คนก็หารกันคนละครึ่ง
เตาปิ้งย่างที่เช่ามาขนาดไม่เล็ก ต้องใช้ผู้ชายสองคนช่วยกันถือ ซูเฉินก็เลยมีหน้าที่ถืออาหาร ผู้ชายอีกคนก็มีหน้าที่ถือถ่าน พวกเขาวางแผนจะไปทำปิ้งย่างกันที่ข้างลำธารเล็กๆตรงกลางเนินเขา
เนื่องจากที่ภูเขาต้ากูมีป่าไม้เยอะ ก่อนหน้านี้มีคนมาทำปิ้งย่างกินกันเกือบจะทำไฟไหม้ป่า เพราะภูเขามีพื้นที่ใหญ่โต ถ้าให้ทำพื้นที่ส่วนไหนก็ได้ ก็ต้องส่งคนมาคอยสอดส่องดูแลซึ่งยากต่อการควบคุม ต่อมารัฐบาลก็เลยให้คนที่จะมาทำอาหารกินกันให้มาทำที่ข้างลำธารแทน
ต้นไม้ใกล้ๆลำธารมีไม่เยอะ หลังจากที่ตัดต้นไม้ออกก็เหลือแค่ก้อนหิน และมีลำธารเล็กๆ ก็เลยไม่ต้องกลัวไฟไหม้
ลำธารเล็กๆบนภูเขาต้ากูเป็นลำธารที่ไหลมาจากยอดเขาสู่ตีนเขา ส่วนตรงพื้นที่เนินเขาตรงกลางลำธารก็มีความยาวระมาณเจ็ดแปดเมตร ตอนที่พวกของซูเฉินมาถึง ก็มีคู่รักสองคู่ก็มาตั้งแคมป์อยู่แล้ว
เห็นแบบนั้นทุกคนก็ช่วยกันจัดเตรียมอุปกรณ์ และจุดไฟ................
ตอนที่กินข้าวด้วยกันผู้หญิงทั้งสี่คนก็พูดแนะนำแฟนของตัวเอง หลังจากนั้นพวกเขาก็กินดื่มจนเต็มที่ หลังจากกินเสร็จแล้ว ผู้ชายแต่ละคนก็พาแฟนตัวเองไปเดินเล่น
จ้าวซีกลัวว่าซูเฉินยังหายไม่ดี เธอก็เลยอยู่เป็นเพื่อนซูเฉินคอยดูเตาปิ๊งย่าง แต่พวกเขานั่งห่างออกมาจากที่ปิ้งย่างค่อนข้างไกลหน่อย ส่วนคนอื่นๆก็ออกไปเดินเล่นกัน
"ที่จริงการมาที่นี่ ไม่ใช่การมาตั้งเตาปิ้งย่าง แต่เป็นการพาผู้หญิงมาเปลี่ยนบรรยากาศ " ซูเฉินมองไปรอบๆ ชี้ไปที่ถุงยางอนามัยที่อยู่ไกลๆ และพูดขึ้นมา
จ้าวซีมองไปตามนิ้วที่ซูเฉินชี้อยู่ ก็เห็นถุงยางอนามัยสีชมพู ข้างในนั้นเหมือนจะมีน้ำที่ยังไม่แห้ง จ้าวซีหน้าแดง หลังจากนั้นเธอก็ตีซูเฉินเบาๆพร้อมพูดว่า " อย่ามาแกล้งนะ"
"ใครแกล้ง อิอิ" ซูเฉินไม่ได้อยู่กับจ้าวซีนานแล้ว เขาอยู่ที่หอคนเดียวมาหลายวัน ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันสองคนในตอนนี้ เป็นไปได้อย่างไรทีมือไม้ของเขาจะอยู่นิ่งๆ
ซูเฉินพูดจบ เขาก็ยื่นมือไปจับมือนุ่มๆของจ้าวซี หลังจากนั้นเขาก็บีบมือจ้าวซีและพูดว่า "ช่วงที่ผ่านมา คิดถึงฉันมั้ย?"
"คิดถึง" จ้าวซีพูดจบ ก็โน้มตัวไปอยู่ในอ้อมกอดของซูเฉิน
ซูเฉินเห็นเธอหน้าแดง ริมฝีปากเล็กๆยื่นออกมา ราวกับว่ากำลังดึงดูดตัวเขาอยู่ เขารู้สึกใจสั่น ก็เลยโน้มตัวจูบเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แอบรัก