แอบรัก นิยาย บท 12

ซูเฉินดีใจมาก เขารีบโน้มตัวเข้าไปหาริมฝีปากสีแดงของหลิวอี้อี้

แม้ว่าเขาจะด้อยประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้ แต่ก่อนหน้านี้เขาเคยจูบกับหลิวอี้อี้มาแล้ว ตอนนี้ก็ถือว่ามีประสบการณ์ขึ้นมานิดหน่อย

เขากัดริมฝีปากของหลิวอี้อี้เบาๆ ซูเฉินรู้แต่เพียงว่า จูบของพวกเราครั้งนี้ดีกว่าครั้งไหนๆที่เคยผ่านมา

ถึงแม้ว่าแต่ก่อนจะเป็นการบังคับจูบ ทว่าตอนนี้หลิวอี้อี้เป็นคนเอ่ยปากขอเขาก่อน วินาทีที่แสนงดงามนั้นยิ่งดีมากขึ้นกว่าเดิมไปอีกหลายเท่า

ลิ้นที่อ่อนนุ่มของเขาสัมผัสกับฟันของหลิวอี้อี้อย่างไม่หยุดหย่อน เขาใช้แรงเพียงนิดเดียวลิ้นของหลิวอี้อี้ก็เข้ามาอยู่ในปากของเขาอย่างง่ายดาย เขาค่อยๆลิ้มรสสัมผัสนี้

“แฮ่ก แฮ่กแฮ่ก……” หลิวอี้อี้หอบเบาๆ อ่อนยวบไปทั้งร่าง

เธอไม่เคยถูกจูบแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง แม้แต่ตอนที่เพิ่งแต่งงาน ซูเจิ้งสามีของเธอสุขภาพไม่ค่อยจะดีนัก หลังจากแต่งงานก็มีความกดดันจากที่ทำงานเพิ่มมากขึ้น สุขภาพร่างกายของเขาก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากที่เขาไม่สามารถทำให้ภรรยาพอใจได้ครั้งแล้วครั้งเล่า ซูเจิ้งก็ค่อยๆต่อต้านกิจกรรมบนเตียง สุดท้ายทุกครั้งที่เห็นว่าหลิวอี้อี้มีความต้องการนั้น เขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก

เมื่อเวลาผ่านไป ซูเจิ้งก็เริ่มมีความรู้สึกต่อต้านหลิวอี้อี้ การเข้าหาหลิวอี้อี้ก่อนนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ต้องพูดถึงเลย

“ซูเฉิน……” หลิวอี้อี้เรียกชื่อซูเฉินด้วยเสียงเบาๆแทบจะเหมือนเสียงกระซิบ มือเล็กๆของเธอเริ่มลูบไล้ไปมาบนร่างกายของเขา

มือเล็กๆนุ่มๆของหลิวอี้อี้ที่สัมผัสกับร่างกายของเขาให้ความรู้สึกอ่อนโยนและบอบบาง สัมผัสขึ้นและลงไปมาแบบนั้นทำให้ซูเฉินขนลุกซู่ไปทั้งตัว เขารู้สึกดีมากกับความรู้สึกนี้

ในขณะที่กำลังลิ้มรสความรู้สึกนั้น ส่วนเล็กๆส่วนนั้นของซูเฉินก็ขยายขึ้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “พี่สะใภ้ครับ ผมอยาก……”

คิ้วทั้งสองของหลิวอี้อี้ขมวดเล็กน้อย แต่ก็มิได้ตอบกลับคำพูดของซูเฉิน แต่ท่าทางของเธอนั้นทำให้รับรู้ได้ว่าเธอเห็นด้วย

“อึ่ก” ซูเฉินกลืนน้ำลายของหลิวอี้อี้ลงไป พร้อมกับออกแรงกดหลิวอี้อี้ไว้บนเตียง เขาลดมือลงและจูบต่อไป

เมื่อรับรู้ถึงความร้อนแรงของซูเฉิน หลิวอี้อี้รู้สึกเหมือนทั้งร่างจะละลายหายไปอย่างนั้น ในไม่ช้าเรี่ยวแรงที่เคยมีก็หายไปจนหมดสิ้น

ส่วนน้อยๆที่ขณะนี้แข็งขึ้นมาแล้วตอนนี้อยู่บนหน้าท้องของหลิวอี้อี้ ร่างกายท่อนบนของหลิวอี้อี้ถูกซูเฉินปลดเปลื้องจนเหลือแค่บราลูกไม้สีขาวเท่านั้น

ซูเฉินมองส่วนนั้น ส่วนที่กลมขาวสะอาดและถูกบราลูกไม้ปกปิดไว้ เขายังคงจูบพร้อมกับมืออีกข้างที่อ้อมไปด้านหลังของหลิวอี้อี้เพื่อปลดพันธนาการนั้น

“ฟึ่บ！” พยายามปลดอยู่หลายครั้ง ตะขอนั้นก็ปลดออกไม่ได้สักที ซูเฉินไม่พอใจเพราะตอนนี้เขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

มองดูท่าทางที่รีบร้อนของซูเฉิน หลิวอี้อี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า” ”ตกลงโตแล้วจริงเหรอ ไม่ประสีประสาเสียจริง…….”

“ใครบอกกันว่าผมไม่ประสีประสา！” ซูเฉินกลัวที่สุดแล้วว่าหลิวอี้อี้จะมองว่าเขาเป็นเด็กตัวน้อยๆ พูดเพียงเท่านั้นเขาก็ดึงบรานั่นลงอย่างรวดเร็ว อ้าปากแล้วงับเข้าไปตรงนั้นอย่างเบาๆ

“อ๊ะโอ้ย！” หลิวอี้อี้ไม่ทันได้ต่อต้าน ส่วนนั้นที่ถูกซูเฉินกัดอยู่นั้นดูเหมือนจะมีกระแสไฟฟ้าไหลเวียนอยู่อย่างนั้น นั่นทำให้เธออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมาเบาๆ

เสียงแบบนี้ของหลิงอี้อี้ เมื่อซูเฉินได้ฟังเข้าก็เหมือนจะฮึกเหิมมากขึ้นไปอีก เขาไม่หยุดที่จะดูดดื่มส่วนนั้นอย่างร้อนแรง พร้อมๆกับที่พยายามจะเปลื้องผ้าส่วนล่างของหลิวอี้อี้

หลิวอี้อี้ที่กำลังสับสนอยู่ตอนนี้ไม่สามารถคำนึงถึงเรื่องใดๆได้มากขนาดนั้นแล้ว ความทุกข์ระทมพี่พบเจอมาในชีวิต ทั้งหมดกำลังจะหายไปในตอนนี้

เห็นได้ชัดว่าสุขภาพของเธอดีมาก นั่นเป็นเพราะว่าความคาดหวังที่อยากจะอุ้มหลานของแม่สามีทำให้เธอต้องดื่มอะไรต่อมิอะไรเพื่อบำรุงร่างกายอยู่ตลอดเวลา ทว่าในวัยที่งดงามและพร้อมที่สุดนั้น สามีของเธอก็ไม่สามารถเติมเต็มความหวังนั้นได้ แม้กระทั้งเมื่อคืนนี้ในสถานการณ์แบบนั้น สามีของเธอก็ทิ้งมันไปเพราะว่าต้องทำงาน

“สุดท้ายเห็นแล้วฉันเป็นอะไร ? หรือว่าที่คุณแต่งงานกับฉัน เพราะจะเอาฉันมาวางไว้ที่บ้านเป็นเหมือนดอกไม้ประดับที่ไม่ต้องรับการดูแลเหรอ”

ถึงแม้ว่าความไม่พอใจต่างๆนานาจะหายไป แต่สิ่งที่ยังเหลืออยู่ก็คือความคาดหวังที่หลิวอี้อี้มีต่อซูเจิ้ง

ถึงแม้ว่าการอยู่บนเตียงกับซูเฉินตอนนี้มันจะไม่สมเหตุสมผลก็ตาม แต่ว่าจะมีผู้หญิงสักกี่คนเหรอที่มีเหตุผลหน่ะ? เธอตัดสินใจแล้วว่าเมื่อซูเจิ้งกลับมาเธอจะไปทำเรื่องหย่า

และสำหรับเรื่องในอนาคต หลิวอี้อี้ไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น

ซูเฉินเองก็มิได้ไตร่ตรองอะไรมาก เขาก็แค่คิดไปเองว่าความจริงใจของเขาทำให้พี่สะใภ้รู้สึกตื้นตั้นใจ ขอเพียงแค่ได้ลิ้มลองรสชาติของหลิวอี้อี้เท่านั้น ถึงจะมีชีวิตสั้นลงไปอีกสามปี เขาก็ยอม!

ในไม่ช้า ผ้าท่อนล่างของหลิวอี้อี้ก็ถูกซูเฉินดันลงไปจนถึงหัวเข่าแล้ว ทุกๆอย่างดูเหมือนจะขาดไปแค่ขั้นตอนสุดท้าย อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น

“อึ่ก ” ซูเฉินอดไม่ไหวที่จะกลืนน้ำลาย ฝ่ามือใหญ่ๆที่เอื้อมเข้าไปหาหลิวอี้อี้สั่นเล็กน้อย

ไม่ต่างอะไรกับหลิวอี้อี้ที่ตอนนี้ทั้งใบหน้ามีเลือดฝาดอย่างชัดเจน เธอนอนหงายอยู่บนเตียงนุ่ม ท่าทางเหมือนกับเด็กผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยนักกับเรื่องบนเตียง เรื่องแบบนี้หลังจากแต่งงานแล้วแม้ว่าจะเคยทำไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ว่าไม่มีครั้งใดเลยที่เธอรู้สึกใจเต้นแรงเหมือนครั้งนี้