แอบรัก นิยาย บท 33

หลังจากที่ซูเฉินกลับบ้านก็เวลาดึกมากแล้วแล้ว หลังอาหารเย็น ซูเฉินบอกพ่อแม่ของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ที่โรงเรียน จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาเพื่อแชทกับจ้าวเฉียนบนวีแชท

ผลก็คือ หลังจากคุยกับจ้าวซีสักพัก หยางถิงก็ส่งข้อความมา บางประโยคก็มาพร้อมสติ๊กเกอร์จูบ บางประโยคก็มาพร้อมกับคำหวาน มิหนำซ้ำจ้าวซียังบอกว่าคิดถึงเขาไม่หยุด จูบเล็ก ๆ น้อย ๆ และความเหี้ยเล็กน้อยแถมจ้าวเฉียนบอกว่าเธอคิดถึงซูเฉินไปเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ตัวเป็นเวลาตีสองกว่าแล้ว

...

วันรุ่งขึ้น กว่าซูเฉินจะตื่นก็เป็นเวลาเก้าโมงเช้า เขาตบหัวตัวเองและรีบลุกขึ้นและรีบใส่เสื้อผ้า

"แม่ พี่ซูเจิ้งมาตามผมหรือเปล่า?" ซูเฉินกล่าว

"ไม่นะ แม่ไม่รู้ว่าพวกเขาออกเดินทางไปรึยัง ลองไปดูที่บ้านของเขาสิลูก" แม่ของซูเฉินกล่าว

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ซูเฉินก็ขมวดคิ้วและพูดว่า: "ผมว่าผมแย่แน่ ... "

วันนี้เป็นเทศกาลเชงเม้ง ตามประเพณีในหมู่บ้าน ทุกๆ ปีของเทศกาลเชงเม้ง คนที่มีอายุครบสิบแปดปีจะไปที่สุสานเพื่อทำความสะอาดหลุมศพของบรรพบุรุษที่ล่วงลับและเผากระดาษไปให้บรรพบุรุษ

ถึงซูเฉินจะบ่น แต่เขาก็มุ่งหน้าไปที่บ้านของซูเจิ้ง

ประมาณสิบนาทีซูเฉินก็เดินไปถึงบ้านของซูเจิ้ง เขาเห็นว่าประตูปิดอยู่ เขาจึงค่อยๆ เปิดประตูและเดินเข้าไปด้านใน

เมื่อครั้งยังเด็กเขาเคยมาที่นี่เพื่อเล่นกับญาติผู้พี่ของเขา ซูเฉินไม่เห็นใครตรงลานบ้าน เขาถึงขึ้นบันไดและเดินไปทางทิศใต้ของบ้าน

"อ้าว ~ มาทำอะไรวันนี้เนี่ย อีกสักพักโน่นพวกอาเจิ้งถึงจะกลับมา!" ทันใดนั้นเสียงของเฉินซู่ชิวก็ดังมาจากข้างใน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ซูเฉินก็ขมวดคิ้วและไม่กล้าเข้าไปในบ้าน

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของผู้ชายคนหนึ่ง: "กลัวอะไรล่ะ ตอนที่ฉันมาฉันเห็นเขากับภรรยาเพิ่งออกไป เดาว่าฉันจะไม่กลับมาในอีกหนึ่งชั่วโมงนั่นแหละ เวลาพอที่จะทำให้เราเล่นสนุกกันได้อยู่นะ ฮิๆๆ! "

เสียงของชายคนนั้นค่อนข้างน่ากลัว ซูเฉินจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร แต่เสียงเฉินซู่ชิวที่พูดว่า "เอาสิ" ดังมาจากข้างใน

“ เอื้อก” ซูเฉินกลืนน้ำลายอย่างประหม่า คิดว่าเขาจะต้องรีบออกไปทันที ก่อนที่พวกเขาจะสังเกตเห็น

ทันใดนั้นชายที่อยู่ข้างในก็เริ่มพูดอีกครั้งและเขาก็พูดว่า: "คุณบอกว่าอาเจิ้งยังไม่ได้เหรอ...เอาแบบนี้ดีไหม ฉันจะทำแทนเขา ... "

เสียงของชายคนนั้นขาดๆหายๆ เมื่อซูเฉินจะจากไปเขาได้ยิน ชายคนนั้นพูดว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาไม่ดีและพูดอะไรบางอย่าง คิ้วของเขาก็ขมวดอีกครั้ง

ชื่อเสียงของเฉินซู่ชิวไม่ดีนัก เธอไม่น่าไว้ใจ ไม่ใช่ธุระของซูเฉิน แต่เมื่อเขาคิดว่าอาจจะมีอะไรที่ส่งผลถึงหลิวอี้อี้ เขาก็ไม่สามารถปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้!

ซูเฉินกำหมัดแน่น เขาเดินไปที่หน้าต่างอย่างเงียบ ๆ และแอบมอง

เขาเห็นผู้ชายด้านในยกเฉินซู่ชิวขึ้นบนโต๊ะอย่างแรง แม้ว่าเธอจะมีอายุแล้วแต่เนื่องจากร่างกายที่ค่อนข้างเจ้าเนื้อ ทำให้เขาไม่เห็นอะไรมากนอกจากแก้มก้นขาวที่ปรากฏอยู่ นอกจากเสียงพ่นลมหายใจอย่างต่อเนื่องออกจากปากของเขาแล้วซูเฉินก็หน้าแดงก่ำ

“ไม่คิดว่าป้ารองจะกล้าขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?” ซูเฉินคิดกับตัวเองและเดินไปใกล้ข้างหน้าต่างสองสามก้าว

ในที่สุดเขาก็เห็นชายคนนั้น จริงๆแล้วคือหมอจางในหมู่บ้าน.....

หมอจางเห็นเฉินซู่ชิวไม่พูดอะไร เขาก็ตบก้นเธออย่างแรงและตบอย่างต่อเนื่อง : "คุณแม่！ถ้าลูกชายมันใช้ไม่ได้ ฉันทำทำแทนให้ แบบนี้ดีไหม? "