แอบรัก นิยาย บท 44

ได้ยินหยางถิงพูดอย่างนั้น ซูเฉินก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา

ครั้งแรกที่มีความสัมพันธ์กับหยางถิง ก็คือในห้องน้ำที่คาราโอเกะ ตอนนั้นมีพื้นที่แคบมาก บวกกับเป็นครั้งแรกของซูเฉิน ดังนั้นพวกเขาก็เลยรีบๆทำ

ถึงแม้ว่าทำค่อนข้างเร็ว แต่ความรู้สึกตื่นเต้นที่เกิดขึ้นในที่สาธารณะแบบนั้นก็ยากที่จะลบเลือนได้

ครั้งที่สอง คือตอนที่ซูเฉินออกจากมหาวิทยาลัยไปหาหยางถิง แต่ตอนนั้นหยางถิงมีประจำเดือน ก็เลยทำได้แค่ใช้มือช่วยซูเฉิน ดังนั้น คืนนี้ก็เหมือนที่หยางถิงพูด ว่าถึงเวลาการพิสูจน์ว่าซูเฉินจะไหวไม่ไหว!

"ผมไหวมาตลอดนะ!"

"ซูเฉินพูดจบ ก็ดึงผ้าเช็ดตัวที่คลุมตัวหยางถิงออก แล้วล้มทับตัวหยางถิง ทั้งสองคนก็กอดรัดอยู่บนเตียง

ทับบนร่างกายเปลือยเปล่าของหยางถิง ซูเฉินไม่พูดพร่ำทำเพลง กัดเข้าไปที่ริมฝีแดงๆปากของหยางถิง แล้วออกแรงดูด

หยางถิงชอบความเร่าร้อนของซูเฉินมากที่สุด หลังจากที่เธอสัมผัสได้ถึงความปราถนาของซูเฉินแล้ว ทั้งตัวก็กอดรัดกับเขา ไม่หยุดที่จะโต้ตอบและเสียดสีกัน

"พี่ถิง" ซูเฉินไม่หยุดที่จะกระตุ้น มือใหญ่ๆของเขาโจมตีไปทั่วร่างกายทั้งข้างบนและข้างล่าง

เมื่อหยางถิงได้ยินซูเฉินเรียกชื่อของตัวเอง กำลังจะอ้าปากพูด จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

นี่เป็นเสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์ของซูเฉิน หลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ซูเฉิก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ช่วงเวลาที่สำคัญแบบนี้ เป็นเวลาที่ผู้ชายไม่อยากรับโทรศัพท์ แต่เมื่อได้ยินเสียงแล้วก็รู้ได้เลยว่าไม่เป็นซูเจิ้งก็ต้องเป็นหลิวอี้อี้โทรมา ซูเฉินทนไม่ไหวปล่อยริมฝีปากของหยางถิง

หยางถิงเห็นซูเฉินขมวดคิ้ว รู้ได้ทันทีว่าเป็นช่วงเวลาที่เขากำลังรู้สึกฮึกเหิม แต่ก็ทนไม่ไหวหัวเราะออกมา" ฮ่าๆๆๆๆ" และพูดว่า " รับโทรศัพท์ก่อนก็ได้ อาจจะเป็นหลิวอี้อี้!"

"อืม" ซูเฉินเห็นหยางถิงไม่ได้มีท่าทีโกรธ แค่มีพูดล้อเล่นที่แฝงความโกรธนิดหน่อย เขาเลยหยิบผ้าขนหนูมาผูกเอวไว้ แล้วเอาผ้าห่มมาห่มให้หยางถิง และเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ห้องนั่งเล่น

แต่สิ่งที่ทำให้ซูเฉินผิดหวังก็คือ คนที่โทรมาไม่ใช่ซูเจิ้งและหลิวอี้อี้ แต่เป็นจ้าวซี แต่เนื่องจากไม่ได้รับสายทันทีสายเรียกเข้าก็เลยตัดไปเอง หน้าจอโทรศัพท์ปรากฎสายที่ไม่ได้รับ

ซูเฉินดูในโทรศัพท์ เห็นแอพWechatมีข้อความส่งมาเจ็ดแปดข้อความ ล้วนเป็นข้อความของจ้าวซี ไม่ทันได้ดูอย่างละเอียด จ้าวซีก็โทรเข้ามาอีกครั้ง

"ปลอบเด็กน้อยนี่ก่อนแล้วกัน" ซูเฉินถอนหายใจ และพูดขึ้น

ซูเฉินกดรับสาย เสียงของจ้าวซีลอดสายมา " ซูเฉิน นายทำอะไรอยู่ ไม่ตอบข้อความ ไม่รับโทรศัพท์?"

ฟังน้ำเสียงออก ว่าจ้าวซีโกรธที่ซูเฉินไม่ติดต่อเธอเลย วันนี้ตอนเที่ยงจ้าวซีโทรมาหาซูเฉิน แต่ตอนนั้นซูเฉินกำลังเล่นเกมส์อยู่ที่ร้านอินเตอร์เน็ท พูดกับเธอแค่สองสามประโยคก็วางสายแล้ว

ตอนนั้นจ้าวซีเริ่มมีอารมณ์แล้ว ธรรมดาของผู้หญิง พอเป็นแฟนแล้วก็อยากจะเป็นทุกอย่างของผู้ชาย

และเนื่องจากระยะเวลาที่คบหากันเริ่มนาน เวลาที่จ้าวซีเจอหน้าซูเฉินก็ไม่มีอาการเขิลอายแล้ว ถึงแม้ว่ายังไปมาหาสู่คลอเคลียกัน แต่เมื่อถูกหมางเมินก็จะทำให้รู้สึกโกรธ

กลายเป็นว่าไม่ใช่ระยะเวลาผ่านมาแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนพัฒนาเป็นรักกันมากขึ้น กลับกลายเป็นว่าระยะเวลาที่ยาวนานทำให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของทั้งสองคน

"เมื่อกี้ฉันกำลังอาบน้ำหน่ะ!" ซูเฉินพูด

"เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ฉันส่งข้อความหาน่ยตลอด แต่นายก็ไม่ตอบกลับมาเลย!" จ้าวซีพูดด้วยความโกรธ

"เอ่อ ตอนนั้นโทรศัพท์ไม่มีเน็ท " ซูเฉินหาข้ออ้าง และหันไปเห็นหยางถิงสวมชุดนอนเดินออกมา เขารู้สึกเจ็บปวดในใจ

"ฉันไม่เชื่อ นายล็อคอินWechatตอนนี้เลย ฉันจะวิดีโอคอลกับนาย" จ้าวซีพูด