แอบรัก นิยาย บท 45

ซูเฉินอ่านปากของหยางถิง เขากลืนน้ำลายดัง "อึก"

ส่วนจ้าวซีที่อยู่ในวิดีโอคอลก็โกรธจนปากจู๋ พูดเบาๆว่า " งั้นต่อไปถ้านายอยากจะหอม ก็หอมโทรศัพท์แล้วกัน บาย!"

พูดจบ จ้าวซีขว้างโทรศัพท์ทิ้งลงบนเตียง แต่กลับไม่ได้กดตัดสายวิดีโอคอล หันกล้องส่องไปยังเพดานห้อง ไม่เห็นหน้าตาน่ารักของจ้าวซีแล้ว

"ภรรยา" ซูเฉินขมวดคิ้วด้วยความเซ็ง และรู้ดีว่าท่าทีของตัวเองทำเกินไปจริงๆ

แต่หยางถิงก็ก่อกวนไม่หยุด เขาก็เลยไม่กล้าคุยนาน ทำได้เพียงพูดอ้อมๆ " ฉันผิดไปแล้ว....เธอสวยขนาดนี้ ก็อย่าถือสาฉันเลยนะ!"

"เชอะ" จ้าวซีสบถมาคำหนึ่ง

ซูเฉินกำลังจะพูด ปรากฎว่าเท้าของหยางถิงก็โจมตีรุนแรงขึ้น ทำให้น้องชายของเขาแข็งขึ้น เขาก็เลยกระแอม "อึอืม!" ไปทีหนึ่ง

หลังจากกระแอมเสร็จ ซูเฉินก็หันไปมองหยางถิงด้วยสีหน้าแดงก่ำ หยางถิงเองก็มองเขาด้วยท่าทางจะยิ้มไม่ยิ้ม และดึงชุดนอนลงต่ำ

หน้าอกที่ขาวนวลทำให้ดึงดูดสายตา บวกกับสีหน้าท่าทางขี้เล่นของหยางถิง ทำให้ซูเฉินไม่สามารถอยู่นิ่งได้อีกต่อไป

ทำตาโตมองมาที่หยางถิง ขณะเดียวกันก็พยายามปลอบจ้าวซี

หลังจากที่หยางถิงใช้เท้าลูบจนน้องชายของซูเฉินใหฐ่ขึ้นแล้ว ก็ใช้มือดึงกางเกงขาสั้นของซูเฉินออก และเธอก็ค่อยๆคุกเข่าลง

ซูเฉินรู้ทันทีว่าหยางถิงต้องการจะทำอะไร หลังจากที่สูดลมหายใจลึกๆเพื่อเป็นการรรับมือแล้ว เขาก็อ้าขาทั้งสองข้างออก ให้หยางถิงวางมือทั้งสองข้างที่หัวเข่าของเขา

เมื่อจ้าวซีเห็นว่าซูเฉินไม่พูดอะไร เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง และบ่นว่า " หึ่ย ทำไมนายไม่พูดอะไรเลยล่ะ?"

เธอแอบชอบซูเฉินมาตั้งนาน ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้มาเป็นแฟนกัน โดยปกติเธอก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร จ้าวซีเป็นคนฉลาด รู้ว่าถ้าเป็นสิ่งที่ดีก็จะคว้าไว้

เรื่องก่อนมันจบลงแล้ว เมื่อจ้าวซีเห็นว่าซูเฉินพยายามพูดปลอบเธอ จริงๆเธอก็หายโกรธแล้ว แต่เมื่อเห็นซูเฉินเงียบไป เธอก็เลยคิดว่าซูเฉินไม่มีความอดทนพอ ก็เลยรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยต่อ

"นี่ไม่ใช่เพราะ.....เพราะเธอไม่สนใจฉัน ฉันก็เลยไม่รู้จะพูดอะไรไง " ซูเฉินพูดแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

ที่จริงเป็นเพราะหยางถิงใช้ปากกัดน้องชายของซูเฉินเบาๆ เธอตั้งใจจะแกล้วซูเฉิน ก็เลยไม่ใช้ลิ้นใช้ฟันกัดเบาๆแทน ทำให้ซูเฉินเจ็บจนต้องสูดลมหายใจลึกๆ

"นายเป็นอะไร สีหน้าดูแปลกๆ?" จ้าวซีถามด้วยความสงสัย

"มีแมลงมากัดฉันน่ะ รู้สึกเจ็บแปลกๆ" ซูเฉินพูดแล้วทำท่าทางคัน

หยางถิงได้ยินซูเฉินด่าว่าตัวเธอเป็นเป็นแมลง เธอก็เลยยื่นมือไปที่ขาอ่อนของซูเฉินแล้วบิดแรงๆ เจ็บมากจนซูเฉินต้องกัดฟันไม่กล้าส่งเสียงร้อง

ผู้หญิงคนนี้! จู่ๆซูเฉินก็พบความสุขในสถานการณ์น่าตื่นเต้นนี้ หลังจากที่เขาเห็นว่าหยางถิงก็แค่อยากจะแกล้งไม่ให้เขาส่งเสียงร้องแล้ว ใจเขาก็ปล่อบวางมากขึ้น มือทั้งสองข้างกดลงไปบนหัวของหยางถิง ในขณะเดียวกันก็ออกแรงเกร็งที่เอวของตัวเอง

ผ่านไปครู่หนึ่ง น้องชายของเขาก็จมดิ่งเข้าไปในที่อุ่นๆนุมๆ ไม่ต้องบอกเลยว่ารู้สึกสบายมากขนาดไหน

"งั้นพรุ่งนี้นายมาหาฉันมั้ย?" จ้าวซีถามขึ้น

ซูเฉินเสพสุขอย่างมีความสุข แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้ามีความสุขออกไป ตอนที่จ้าวซีถาม ภายใต้สถานการณ์ที่ตื่นเต้นแบบนี้ทำให้เขาคิดข้ออ้างไม่ออก ทำได้แต่พูดตามความจริงว่า " พรุ่งนี้ต้องดูก่อน พี่.....พี่สะใภ้ของฉันเข้าโรงพยาบาล ฉันต้องอยู่เป็นเพื่อนพี่ถังคอยดูแลเธอ!"