แอบรัก นิยาย บท 47

หลิวอี้อี้ตกใจ พูดว่า "คุณ.............."

ซูเจิ้งพยักหน้าด้วยความเศร้า และพูดว่า " วันนี้ ผมกลับไปที่หมู่บ้าน ที่หมู่บ้านเกิดเรื่องแล้ว"

หลิวอี้อี้ขมวดคิ้ว ราวกับว่ามีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องร้ายๆขึ้น

"ซูต้าจ้วงขู่เอาเงินห้าหมื่นหยวนจากหมอจาง เมื่อได้มาแล้วยังขอเพิ่มอีกสามหมื่น สรุปว่าเขาเรียกเงินเพิ่ม....." ซูเจิ้งพูดแล้วสูดลมหายใจเข้าๆลึกๆครั้งนึง และพูดต่อว่า " สุดท้าย เขาโดนหมอจางฆ่า"

"หา?" นิ้วมือหลิวอี้อี้จับข้อมือของหยางถิงแน่น พูดด้วยความตื่นเต้นว่า " งั้นหมอจางหล่ะ?"

ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดหมอจางมาก แต่เขาก็เป็นพ่อแท้ๆของซูเจิ้ง เรื่องเกิดขึ้นแบบนี้ ก็อดสงสารซูเจิ้งไม่ได้

"ทำเรื่องเลวๆไว้หนีไปไหนไม่รอดหรอก เห่อ เห่อ เขาจะหนีไปไหนได้?" ซูเจิ้งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และพูดว่า "อี้อี้ ผมต้องขอโทษคุณ เฉินซู่ชิวและหมอจางก็ต้องขอโทษคุณ คุณหย่ากับผมถูกต้องแล้ว"

พูดจบ ซูเจิ้งก็หันหลัง และเดินออกไป

ริมฝีปากแดงๆของหลิวอี้อี้เผยอ อยากจะวิ่งไปปลอบซูเจิ้ง ถึงแม้ตอนนี้จะเซ็นใบหย่าไปแล้ว แต่ความผูกพันธ์ที่ได้ใช้ชีวิตแต่งงานด้วยกันหลายปีมานี้ก็ยังไม่ได้จางหายไปไหน

"ซู.........." หลิวอี้อี้ลุกขึ้น แต่เนื่องจากเพราะลุกขึ้นฉับพลัน ทำไมรู้สึกมึนหัว แล้วเซลงไป

เมื่อหยางถิงเห็นแล้ว ก็รีบยื่นมือไปกอดหลิวอี้อี้ไว้ ป้องกันไม่ให้เธอล้มลง

"อี้อี้ ตกลงเกิดเรื่องอะไรกันแน่?" หยางถิงยิ่งสงสัยเรื่องความสัมพันธ์ของคนสามสี่คนนี้ ตอนที่ซูเฉินเล่าก็ไม่ค่อยชัดเจน ยิ่งทำให้งงเข้าไปใหญ่

จนถึงตอนนี้ หลิวอี้อี้เก็บเรื่องราวมากมายภายในใจมานานมาก เธอก็เลยระบายทุกอย่างออกมาให้หยางถิงฟัง

หลังจากที่หยางถิงได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น แต่เธอก็ต้องตกใจอ้าปากค้าง และพูดด้วยความตกใจว่า " นึกไม่ถึงเลย........นี่มันละครโศกนาฏกรรม?"

หลิวอี้อี้พยักหน้า

"ยังดีที่หมอจางโดนจับแล้ว ไม่อย่างนั้นซูเฉินก็อาจจะต้องตกอยู่ในอันตราย " จู่ๆหยางถิงก็พูดขึ้นมา

...................................................ง

เวลานี้ ซูเฉินก็มาถึงมหาวิทยาลัย เมื่อลงรถแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาจ้าวซี บอกว่าเขาถึงมหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว

ผ่านไปไม่กี่วินาที จ้าวซีก็ตอบข้อความกลับมา พูดว่า " ทำไมนายไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ฉันเก็บของก่อน เดี๋ยวจะเรียกรถกลับไปมหาวิทยาลัย"

เห็นข้อความของจ้าวซีเต็มไปด้วยความรัก ซูเฉินก็อดไม่ไหวยิ้มออกมาเบาๆ ระหว่างที่เดินกลับหอพัก จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงคนวิ่งมาทางเขา

เสียงฝีเท้าเร็วมาก "ตึก ตึก ตึก"

ซูเฉินรู้สึกแปลกใจก็เลยหันหน้าไปมอง เขาเห็นหมอจางถือมีดแหลมวิ่งมา ต้องการจะแทงที่ท้องของเขา

"หมอจาง!" เมื่อซูเฉินเห็นเหตการณ์ดังนั้น เขาก็ตกตะลึง และค่อยๆถอย

"ซูเฉิน ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก!" หมอจางพูด แล้วใช้มีดปลายแหลมแทงเข้ามาแรงๆ

ซูเฉินไม่รู้ว่าหมอจางเกิดบ้าอะไรขึ้นมา มองไปที่มีดด้วยความกลัว เขากลืนน้ำลาย และจ้องไปที่มีดว่าหมอจางจะแทงมาทางไหน แล้วเขาก็หลบไปข้างๆ สามารถหลบปลายมีดในครั้งแรกได้