แอบรัก นิยาย บท 49

เพราะว่าเสียเลือดมาก จริงๆซูเฉินรู้สึกมึนนานแล้ว แต่ด้วยสถานการณ์ที่คับขัน เขาก็เลยพยายามอดทน

ตอนนี้หมอจางก็โดนจับแล้ว หลิวอี้อี้และหยางถิงที่เป็นคนสนิทก็มาถึงแล้ว ซูเฉินก็เลยรู้สึกคลายกังวลขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็เลยรู้สึกมึนๆงงๆ ก็เลยล้มทับหลิวอี้อี้

"ซูเฉิน!" หลิวอี้อี้ที่ตอนนี้ก็อ่อนแอมาก พยายามพยุงซูเฉิน แต่ไม่ทันได้ระวัง ก็ล้มลงไปด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นดังนั้น ซูเจิ้งและหยางถิงจึงรีบเข้ามาช่วย และพาทั้งสองคนไปโรงพยาบาล

กว่าซูเฉินจะรู้สึกตัวก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว ตอนนั้นซูเจิ้งและหยางถิงไม่อยู่แล้ว เหลือเพียงแค่หลิวอี้อี้ที่นอนอยู่เตียงข้างๆ

ผ้าม่านเปิดอยู่ ภายในห้องเปิดโคมไฟที่มีไฟสลัวๆอยู่ดวงหนึ่ง โคมไฟเป็นรูปตุ๊กตา น่าจะเป็นของหยางถิงที่เอามาให้หลิวอี้อี้ใช้ เพราะซูเฉินเคยเห็นโคมไฟนี้ที่บ้านของหยางถิง

ซูเฉินไม่รู้ว่าตัวเองนอนไปนานเท่าไหร่ รู้สึกเพียงแค่ว่าปวดแขนมาก และตอนนี้จู่ๆก็รู้สึกตัวขึ้นมา นอกจากเป็นเพราะนอนหลับนานจนรู้สึกตัวเอง ที่มากไปกว่านั้นก็คือรู้สึกปวดฉี่จนรู้สึกตัว

"อัยย่ะ" ซูเฉินส่งเสียงออกมาเบาๆ รู้สึกราวกับว่าตัวเองนอนนานมากจนรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว เขาใช้มือขวาจับที่ขอบเตียง เพื่อเตรียมตัวดันตัวเองให้ลุกขึ้น

"ซูเฉิน นายฟื้นแล้วหรอ?" หลิวอี้อี้ที่อยู่ข้างๆได้ยินเสียงขยับ ก็เลยลุกขึ้นมาถาม

"เสียงดังจนพี่ตื่นหรอ?" ซูเฉินพูด

"ฉันไม่ได้หลับ" หลิวอี้อี้ปรับแสงโคมไฟให้สว่างขึ้น แล้วลุกขึ้นเดินมาที่ข้างเตียงของซูเฉิน และถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า " รู้สึกยังไงบ้าง ปวดแขนมั้ย?"

"ค่อนข้างปวด" ซูเฉินยิ้มแหยๆ พูดว่า " แต่ พี่สะใภ้.....ผมอยากไปฉี่"

"หา?" หลิวอี้อี้ชะงัก เมื่อเห็นสายน้ำเกลือที่มือของเขา และบาดแผลที่แขนของเขา ก็เลยพูดว่า "ตอนนี้นายขยับไม่ได้ ฉัน...ฉันช่วยนายแล้วกัน"

จะช่วยยังไง? ซูเฉินรู้สึกแปลกใจ เห็นหลิวอี้อี้โน้มตัวลงไปหยิบโถฉี่ที่ใต้เตียง

"ฉี่บนเตียง?" ซูเฉินรู้สึกกระวนกระวาย

"ใช่ไง" หลิวอี้อี้พูดด้วยสีหน้าแดงๆว่า "หมอบอกว่า แผลที่แขนนายยังไม่สมานกัน ดีสุดคืออย่าขยับ ถ้านายอายละก็ พวกเขาก็จะต่อท่อสายฉี่ให้นาย"

ซูเฉิน "......................."

อะไรนะ? ท่อสายฉี่ แค่คิดก็เจ็บแล้ว

"งั้นฉี่บนเตียงก็ได้" ซูเฉินขยับและพูดว่า " พี่สะใภ้ พี่ช่วยพยุงผมขึ้นหน่อย นอนอยู่ฉี่ไม่ได้!"

"อืม"

หลิวอี้อี้พยักหน้า ค่อยๆพยุงซูเฉินขึ้นมา แล้วเปิดผ้าห่มที่คลุมตัวซูเฉินออก แล้วยื่นมือไป จู่ๆก็หยุดชะงัก ราวกับว่าจะยื่นออกไปแต่ก็ไม่ยื่นออกไป

"พี่สะใภ้" ซูเฉินขมวดคิ้ว แสดงสีหน้าว่าอั้นไม่ไหวแล้ว

หลิวอี้อี้หน้าแดง หลังจากที่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้ว ก็เอามือไปจับกางเกงของซูเฉิน และดึงลงมาข้างล่าง

หลิวอี้อี้รออยู่ครู่หนึ่ง ไม่เห็นซูเฉินฉี่ออกมา ก็เลยพูดไปว่า " รีบฉี่สิ!"

"ผม......ตอนที่ผู้ชายแข็งตัวแล้ว มันจะฉี่ไม่ออก" ซูเฉินพูดอย่างเศร้าๆ

"งั้นต้องทำยังไง?" หลิวอี้อี้ถามด้วยความสงสัย

ซูเฉินเองก็จนปัญหา เมื่อกี้ปวดฉี่แทบจะทนไม่ไหว แต่พอมาตอนนี้ดันฉี่ไม่ออก ก็เลยยิ้มแหยๆและพูดว่า "งั้น รออีกซักแปปแล้วกัน"

"ก็คงต้องอย่างนั้นแหละ" หลิวอี้อี้หน้าแดง รีบวางน้องชายของซูเฉินลง และเอาผ้าห่มมาคลุมไว้

หัวใจซูเฉินเต้นแรงและเร็วมาก แต่ก็ไม่กล้าคิดอะไรมั่วๆ โดยเฉพาะตอนนี้มีเหตการณ์วุ่นวายมากมายเกิดขึ้น เขาเองก็ไม่กล้าลวนลามหลิวอี้อี้ตอนนี้ กลัวว่าเธอจะไม่พอใจ

อีกอย่าง เรื่องที่ซูเจิ้งและหลิวอี้อี้หย่ากันแล้ว ซูเฉินยังไม่รู้

หลังจากที่บรรยากาศในห้องเงียบลงครู่หนึ่ง ซูเฉินก็ถามขึ้นว่า " พี่สะใภ้ ผมนอนไปนานเท่าไหร่แล้ว?"

"น่าจะเจ็ดแปดชั่วโมงมั้ง" หลิวอี้อี้ดูเวลาแล้วพูด

"งั้น...พี่ถังหล่ะ?" ซูเฉินถามขึ้นอีก

"ไม่รู้" จู่ๆหลิวอี้อี้ก็ถอนหายใจเบาๆ พูดว่า " ต่อไปนายไม่ต้องเรียกฉันว่าพี่สะใภ้แล้ว ฉันและพี่ถัง...เราหย่ากันแล้ว"