แอบรัก นิยาย บท 59

สรุปบท บทที่j 59 หอสมุด: แอบรัก

บทที่j 59 หอสมุด – ตอนที่ต้องอ่านของ แอบรัก

ตอนนี้ของ แอบรัก โดย หัวมันลู ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการทรยศทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่j 59 หอสมุด จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เมื่อเห็นผู้อำนวยการหลี่ หลิวอี้อี้ก็รู้สึกว่าหนังตากระตุก

"หลิวอี้อี้" ในมือของอำนวยการหลี่ถือแก้วอยู่ เขาเดินมาข้างๆเธอและพูดว่า " ไม่ใช่อนุมัติให้เธอลาหนึ่งเดือนหรอ ทำไมถึงกลับมาทำงานเร็วจังหล่ะ?"

ถึงแม้หลิวอี้อี้จะรู้สึกไม่ค่อยดีกับอำนวยการหลี่เท่าไหร่ แต่เธอก็ยืนขึ้น ยิ้มเล็กน้อยและกล่าวทักทาย " อำนวยการหลี่"

"นั่งก็ได้" อำนวยการหลี่เอามือวางไว้บนไหล่ของหลิวอี้อี้ และพูดเบาๆ

หลิวอี้อี้ถอยกลับหลังไปหนึ่งก้าว และมีสีหน้าเขินอาย พร้อมพูดว่า " อ้อ"

ตอนที่อำนวยการหลี่กำลังจะพูดอะไรต่อนั้น ทันใดนั้นเองหยางถิงก็ถือเอกสารสองฉบับเดินเข้ามา เห็นอำนวยการหลี่ยืนอยู่ข้างๆหลิวอี้อี้ เธอก็เข้าใจได้ทันที ก็เลยเดินเข้าไปอย่างมีความสุขและพูดว่า " หลิวอี้อี้ เธอกลับมาแล้ว!"

"เอ่อ" อำนวยการหลี่รีบดึงมือกลับมา คิดในใจว่า หยางถิงเข้ามาขัดจังหวะจริงๆเลย

แต่เมื่อเข้าเห็นว่าหยางถิงชวนหลิวอี้อี้คุยไม่หยุด และเขาเองก็จังหวะพูดแทรกไม่ได้ เขาก็เลยหยิบเอกสารและหันหลังกลับไป

หลังจากที่อำนวยการหลี่เดินไปแล้ว หลิวอี้อี้ก็โล่งใจและพูดว่า " ยังดีที่เธอกลับมาทัน"

"เธอจะกลัวเขาทำไม นี่ที่บริษัทนะ เขาจะกล้วทำอะไรได้?" หยางถิงพูดต่อว่า " ที่จริงฉันก็คิดไว้แล้วว่าวันนี้เธออาจจะกลับมาทำงาน"

"มีเธอนี่แหละที่เข้าใจฉันที่สุด" หลิวอี้อี้ยิ้ม

หยางถิงพูดต่อว่า " แน่อยู่แล้ว หอมให้รางวัลฉันหน่อยมั้ย?"

หลิวอี้อี้โดนหยางถิงแกล้งจนหน้าแดง พูดว่า " อย่ามากวนนะ หลายคนกำลังมองเธออยู่นะ!"

หยางถิงแลบลิ้นและพูดว่า " โอเค ไปทำงานเถอะ ดีเลยเธอจะได้ช่วยฉันทำงาน...."

......

ตัดภาพมาอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่ซูเฉินกลับมาที่มหาวิทยาลัยแล้ว หลังจากเลิกเรียน เขาก็ส่งข้อความหาจ้าวซี "ภรรยา คุณอยู่ที่ไหนหน่ะ?"

จ้าวซีตอบข้อความกลับว่า "อยู่หอสมุด นายหล่ะ?"

ซูเฉินคิดว่าไหนๆตัวเองก็เพิ่งกลับมาที่มหาวิทยาลัย ก็เลยอยากจะทำเซอร์ไพร้จ้าวซี เขาก็เลยตอบกลับไปว่า "ผมกำลังดูทีวีอยู่ คิดถึงเธอมากเลย"

ต่อมาทั้งสองคนก็ต่างส่งข้อความพูดคุยกันไปมา หลังจากที่ซูเฉินรู้ตำแหน่งที่จ้าวซีอยู่แล้ว ก็เริ่มเดินไปหา

มาถึงหอสมุด ซูเฉินก็เดินไปมาอยู่บริเวณชั้นหนังสือครู่หนึ่ง หลังจากที่เห็นจ้าวซีแล้ว เขาก็หยิบหนังสือเล่มหนึ่งและค่อยๆเดินเข้าไป และเข้าไปเอามือปิดตาเธอจากด้านหลัง

"ใคร?" จ้าวซีถามออกมา

ทำให้ดึงดูดความสนใจจากคนรอบๆไม่น้อย เมื่อเห็นสายตาไม่พอใจของคนอื่นๆมองมา จ้าวซูเหิงก็รีบปล่อยมือออกจากตาของจ้าวซี

จ้าวซีรับหันกลับมาดู หลังจากเห็นว่าเป็นซูเฉิน สีหน้าที่ตกใจก็กลายเป็นสีหน้าดีใจ "ซูเฉิน?"

"ชูชูชู" ซูเฉินเอานีิ้วชี้มาแตะที่ริมฝีปาก เป็นสัญลักษณ์บอกให้จ้าวซีเงียบ

จ้าวซีถึงนึกขึ้นได้ว่ากำลังอยู่ในหอสมุด เธอเลยมองบนใส่ซูเฉิน หลังจากนั้นก็พูดเบาๆว่า " พวกเราออกไปข้างนอกกัน?"

"ทำไมเธอถึงหิวกระหายอย่างนี้?" จ้าวซูเหิงยิ้มและพูดเบาๆ

"หิวบ้าไร" จ้าวซีคิดไม่ถึงว่าซูเฉินจะพูดเล่นแบบนี้ เลยส่งเสียงหึ่ยออกมา และถามว่า " แขนของนายหายแล้วหรอ?"

"ยัง ยังไม่ตัดไหมเลย" ซูเฉินพูด เขาดึงมือเล็งๆของจ้าวซี และพูดเบาๆอย่างอ่อนโยนว่า "พวกเราออกไปข้างนอกกันเถอะ ครึ่งเดือนแล้วที่ไม่ได้จูบเธอ ฉันจะเป็นร้อนในอยู่แล้ว"

โดยเฉพาะในสถานที่สาธารณะแบบนี้ ช่วงเวลากลางวันแสกๆ เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่าตัวเองจะมีความกล้าขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะทำอะไรแบบนี้กับซูเฉินที่นี่

"อ๊า" เนื่องจากมือที่อยู่ไม่นิ่งของซูเฉิน นวดๆคลึงๆ ยิ่งทำให้จ้าวซียิ่งอยู่ไม่ติด

"สบายมั้ย ภรรยา?" ซูเฉินเห็นท่าทางของเธอแล้ว เขาก็เลยกระซิบที่ข้างหูและถามเธอเบาๆ

จ้าวซีไม่ทันได้ตอบคำถาม ขาทั้งสองข้างบีบชิดกันแน่น หลับตา ทั้งรู้สึกสบาย ทั้งรู้สึกไม่สบายใจ

ซูเฉินเห็นท่าทางเธอแบบนั้น ก็เลยพูดว่า "ให้สามีจับข้างล่างให้มั้ย แบบนั้นจะสบายกว่าเยอะเลยนะ"

"ไม่ ไม่เอา " จ้าวซีลืมตาขึ้น หลังจากเห็นว่าซูเฉินกำลังมองตัวเธอด้วยสีหน้าเจ้าชู้ เธอก็รีบหลับตาลงด้วยความอาย ขนตาสั่น ดูสวยงามมาก

โดยเฉพาะใบหน้าแดงก่ำ ราวกับผลลูกท้อที่คุ้นตา

จากการได้คบหากัน รักกัน อยู่ด้วยกัน ความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ ทำให้จ้าวซีถูกซูเฉินละลายพฤติกรรม ตอนนี้จ้าวซีก็เลยได้พบกับความรู้สึกตกเป็นของกันและกันในตัวของซูเฉิน

เธอรู้สึกว่า ซูเฉินเป็นผู้ชายของเธอ และเธอก็เป็นผู้หญิงของซูเฉิน

"ไม่ให้ทำอะไร?" ซูเฉินถามต่อ

จ้าวซีเองก็รู้สึกควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ เธอสูดลมหายใจและพูดว่า " สามีคนดี ไม่ก่อกวนฉันแล้วได้มั้ย?"

น้ำเสียงออดอ้อนของเธอ ทำให้ซูเฉินรู้สึกเหมือนกระดูกกรอบไปหมด ถึงแม้เขาและหยางถิงจะทำกันแล้วหลายครั้ง แต่เห็นได้ชัดว่า จ้าวซีและหยางถิงเป็นคนคนละประเภทกัน

หยางถิงเป็นคนที่เซ็กซี่และกล้าหาญ หลิวอี้อี้เป็นคนอ่อนโยน ส่วนจ้าวซีเป็นคนน่ารักเหมือนนกตัวเล็กๆ

สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือ จ้าวซีไม่มีประสบการณ์ ถึงแม้ลึกๆแล้วซูเฉินไม่ได้อะไรมากกับผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงที่ยังที่บริสุทธิ์อยู่!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แอบรัก