แอบรัก นิยาย บท 59

ตอนนั้นที่หลิวอี้อี้นอนโรงพยาบาล คนที่ทำงานนอกจากหยางถิงแล้ว พวกเขาก็ไปเคยไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล หนึ่งในนั้นก็รวมผู้อำนวยการหลี่ด้วย

อีกทั้ง เขาไม่ได้มาเพียงแค่ครั้งเดียว

หลังจากที่หลิวอี้อี้ยิ้วด้วยความเซ็งและ เธอก็พูดว่า " ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ เป็นเหตุผลอื่น ไม่รบกวนเลาของผู้อำนวยการหลี่ดีกว่าค่ะ"

"งั้นก็ได้" ผู้อำนวยการหลี่พูดแค่เพียงเท่านี้

หลังจากวางสายโทรศัพท์ หลิวอี้อี้ก็ขับรถไปรับซูเฉิน หลังจากเขาขึ้นรถแล้วก็ถามว่า " แผลฟื้นตัวเป็นไงบ้างแล้ว?"

"ไม่เป็นอะไรแล้วครับ เวลายกเก้าอี้อะไรพวกนั้นก็ไม่ปวดแล้ว" ซูเฉินพูดไปด้วย ลูบแขนของตัวเองไปด้วย และพูดว่า " เพียงแค่ยังเล่นบาสไม่ได้...ทีมจะหาคนใหม่มาแทนผมอยู่แล้ว"

" ทุกสัปดาห์นายไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม ตอนนี้มีแฟนแล้วด้วย พวกเขาหาคนมาแทนก็เป็นเรื่องปกติ " หลิวอี้อี้ยิ้ม สตาร์ทรถและขับพาซูเฉินไปโรงพยาบาล

ถึงโรงพยาบาล หลังจากที่หมอตรวจเสร็จแล้ว ก็พบว่าแขนของซูเฉินกลับมาแทบจะเป็นปกติแล้ว หมอก็เลยตัดไหม และจ่ายยาทาแก้รอยแผลเป็นให้เขา

ตอนที่ออกจากโรงพยาบาล หลิวอี้อี้ก็ถามซูเฉินว่า "กลับมหาวิทยาลัยมั้ย?"

"ไม่รีบกลับครับ ผมลามาแล้วหนึ่งวันหน่ะ!" ซูเฉินพูดจบ ก็พูดอีกว่า "พี่สะใภ้ ช่วงที่ผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยเป็นเด็กดีมากเลยนะ!"

เมื่อหลิวอี้อี้ได้ยินก็รู้ว่าซูเฉินต้องการรางวัล แต่เป็นคำพูดที่เธอพูดออกไปเอง เธอก็ไม่กล้ากลับคำ หลังจากที่เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดว่า "งั้นนายจะกลับมหาวิทยาลัยตอนไหน?"

"ไม่รู้...." ซูเฉินขมวดคิ้วและพูดว่า " พี่สะใภ้ ทำไมพี่ดูซีดเซียวไร้เรี่ยวแรงลงเยอะเลยหล่ะ? เพราะว่าอยู่คนเดรยว ก็เลยคิดเยอะหรอ?"

"เพราะเรื่องงาน" หลิวอี้อี้เอามือขึ้นมาลูบหน้าตัวเองและถามว่า "ฉันดูซีดเซียวหรอ?"

"ผอมลงนิดหนึ่ง มีถุงใต้ตาเล็กน้อย" ซูเฉินขมวดคิ้วและพูดว่า " พี่สะใภ้ ไม่งั้นผมพาพี่ไปดูหนังดีกว่า แล้วก็ไปเดินช๊อปปิ๊ง ตอนเย็นพี่ก็ค่อยไปทำความสวยความงาม จะได้พักผ่อนดีดีซักวันหนึ่ง?"

"ฉันอุตส่าตามความคืบหน้าของงานทันไม่ใช่ง่ายๆ ไม่กล้าพักผ่อนหรอก" เมื่อหลิวอี้อี้คิดถึงเรื่องที่ต้องทำโอทีกับผู้อำนวยการหลี่ เธอก็พูดปฏิเสธ

ซูเฉินไม่รู้ว่าที่ผ่านมาหลิวอี้อี้ถูกผู้อำนวยการหลี่ยื้อให้อยู่ออฟฟิศทำโอทีเพื่อตามความคืยหน้าของงาน ให้ทำโอทีดึกถึงสี่ห้าทุ่มไม่เท่าไหร่ พอถึงเวลาจะกลับบ้าน ผู้อำนวยการหลี่ยังยื้อให้เธอไปกินมื้อดึกด้วย

หลิวอี้อี้ไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ทุกรอบ แต่เธอก็ไม่อยากตดค้างเขามากมาย ดังนั้นเธอตั้งใจไว้ว่าครั้งหน้าเธอจะเป็นคนจ่ายเงินเอก

ช่วงเวลาที่ผ่านมา ผู้อำนวยการหลี่คงคิดว่าหลิวอี้อี้เป็นก้อนหินที่เขาลูบจนเริ่มละลายลงบ้างแล้วมั้ง? สรุปใครจะไปรู้ว่าหลิวอี้อี้ยังคงต่อต้านอยู่เหมือนเดิม ดังนั้นเขาเลยมีความคิดไม่ดี

ถ้าวิธีนี้ไม่ได้ผลจริงๆ ขอเพียงแค่มอมเหล้าหลิวอี้อี้ให้เมา หรืออาจจะไม่ต้องมอมเหล้าจนเมาก็ได้ เพียงแค่ให้เธอดื่มเหล้านิดหน่อย แล้วเขาก็ค่อยใส่ยาให้หลิวอี้อี้กิน

เมื่อได้กันแล้วก็ค่อยบอกว่าเมากันทั้งสองคน เพราะเดิมทีร่างกายของหลิวอี้อี้ก็เคนเกิดเรื่องแบบนี้มาแล้ว และเขาเองก็ยังเป็นหัวหน้าของเธออีก บวกกับบอกว่าเมากันทั้งสองคน คิดว่าได้กับเธอครั้งหนึ่ง หลิวอี้อี้คงไม่กล้าไปแจ้งความหรอก

นี่เป็นแผนที่ผู้อำนวยการหลี่วางไว้ เดิมทีตั้งใจว่าคนนี้จะชวนหลิวอี้อี้ออกไปดื่มเหล้าที่ไหนซักแห่ง ใครจะไปรู้ว่าเธอดันลางาน

เขาทนแรงปราถนามาตั้งนาน ผู้อำนวยการหลี่ไม่อยากจะรอต่อไปแล้ว หลังจากที่เห็นว่าหลิวอี้อี้ลางาน เขาก็เลยขับรถมาที่โรงพยาบาล

ตอนที่ผู้อำนวยการหลี่ถึงโรงพยาบาล และตอนที่เขากำลังโทรหาหลิวอี้อี้เพื่อถามว่าเป็นอย่างไรบ้างอยู่นั้น เขาก็หันไปเห็นรถของหลิวอี้อี้ขับออกจากโรงพยาบาลไป

"ไอ้เด็กเลว ฉันไม่ตกหลุมของนายหรอก" หลิวอี้อี้พูดออกไป หน้าก็เริ่มแดง

ก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่ซูเฉินหอมหรือจูบเธอ ตอนที่เธอกำลังเคลิบเคลิ้ม เขาก็จะเอามือสอดเข้าไปในเสื้อของเธอและคลึงหน้าอกของเธอ ไม่ก็นวดคลึงน้องสาวของเธอ ทุกครั้งที่เธอโดนซูเฉินทำแบบนี้ ทำเอาขาสองข้างของเธออ่อนแรง

ดังนั้นเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หน้าของหลิวอี้อี้ก็เริ่มแดงขึ้น

ซูเฉินกลับไม่รู้สึกผิดและพูดว่า " พี่สะใภ้ก็ ผมเสียเปรียบจะตาย....ทุกครั้งที่ผมตั้งใจจะจูบพี่ พี่ก็ปฏิเสธผม หลายครั้งที่ผมทำให้พี่รู้สึกสบาย แต่ผมกลับยังต้องทุกข์ไม่เคยได้สบายเลยนะ!"

"นายหาเรื่องเองนี่นา ถ้านายไม่มายุ่งกับพี่ อยู่เฉยๆดีๆจะรู้สึกทุกข์ได้อย่างไรหล่ะ!" หลิวอี้อี้พูดจบ จู่ๆก็เหมือนเธอคิดอะไรขึ้นมาได้ เธอเลยพูดว่า " เดี๋ยวตอนดูหนัง นายห้ามทำอะไรมั่วๆนะ"

"ผมเป็นคนแบบนั้นหรอ?" ซูเฉินส่งเสียงหึ่ยออกมา และถามย้อน

หลิวอี้อี้ตอบว่า " ใช่ นายเป็นคนแบบนั้น"

ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงห้างสรรพสินค้า หลังจากจอดรถเรียบร้อยแล้ว ซุเฉินก็เดินไปคล้องแขนหลิวอี้อี้ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็พูดไปด้วยยิ้มไปด้วยและเดินเข้าห้างไป และซูเฉินก็ฉวยโอกาสตอนที่หลิวอี้อี้ไม่ได้สนใจ จู่ๆก็หอมเข้าไปที่แก้มของเธอ "

ครั้งนี้ไม่ได้ทำให้หลิวอี้อี้ตกใจ แต่ทำให้ผู้อำนวยการหลี่ที่อยู่ข้างหลังตกใจ

"สองคนนี้ ได้เสียกันแล้วแน่นอน..." ผู้อำนวยการหลี่ที่แอบตามอยู่ข้างหลัง รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และพูดคนเดียวว่า "โชคดีที่วันนี้ตามมา ถ้าโดนฉันจับได้ว่าเธอเป็นชู้กับเด็กคนนี้ หึหึ หลิวอี้อี้ อย่ามาโทษฉันแล้วกันที่ฉันเอาเรื่องนี้มาข่มขู่เธอ เธอเตรียมตัวปรนิบัติฉันไปตลอดชีวิตได้เลย!"

พูดจบ ผู้อำนวยการหลี่ก็เปิดแอปกล้องขึ้นมา และก็รีบเดินตามไป