หลังจากเห็นสีหน้าท่าทางของผู้อำนวยการหลี่แล้ว หลิวอี้อี้ก็รู้สึกลุกลี้ลุกลน
หลิวอี้อี้เองก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกลึกลี้ลุกลนนี้มาจากไหน ถึงแม้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นคนที่โหยหาเธอมาโดยตลอด แต่ที่นี่เป็นที่ทำงาน เขาไม่น่าจะกล้สทำอะไรมั่วๆ
"ผู้อำนวยการหลี่" หลิวอี้อี้พูดเบาๆ
"ปิดประตู" ผู้อำนวยการหลี่หยิบแก้วน้ำบนโตะขึ้นมาจิบ หลังจากเห็นว่าหลิวอี้อี้ปิดประตูแล้ว เขาก็วางแก้วลง และหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา
"ผู้อำนวยการหลี่ เมื่อกี้ฉันและหยางถิงก็แค่พูดเล่นกัน ไม่ได้มีความหมายไม่เคาระคุณเลย ส่วเรื่องงาน ฉันเองก็กำลังตามงานอยู่ " หลิวอี้อี้สารภาพผิดก่อน
"เรื่องนี้ไม่สำคัญ" ผู้อำนวยการหลี่หยิบโทรศัพท์และยิ้มตาหรี่ๆเดินมาข้างๆหลิวอี้อี้ และเอามือวางไว่บนไหล่ของเธอ
หลิงอี้อี้ตกใจมาก รีบถอยหลังหลบไปหนึ่งก้าว เพื่อหลบมือของผู้อำนวยการหลี่
"หลิวอี้อี้?" ผู้อำนวยการหลี่ทำหน้าเคร่งขรึม และพูดว่า " ตอนนี้ฉันยิ้มให้เธอนะ ถ้าเธอไม่ให้เกียรติฉันล่ะก็ ก็อยามาโทษว่าฉันไม่เป็นมิตรนะ"
หลิวอี้อี้ไม่เข้าใจความหมายของผู้อำนวยการหลี่ พูดอย่างระมัดระวังว่า " ผู้อำนวยการหลี่ กรุณาสำรวมด้วย"
"สำรวม หึหึ?" ผู้อำนวยการหลี่เปิดโทรศัพท์ และพูดว่า " ผู้หญิงสำส่อนคนหนึ่งที่ไม่รู้จักละอายต่อบาป กล้าอกให้ฉันสำรวมด้วย หึหึ"
จู่ๆสีหน้าของหลิวอี้อี้ก็เย็นชาขึ้นทันที เธอพูดด้วยความเย็นชาว่า " คุณหมายความว่าอะไร?"
"ความหมายว่าอะไรน่ะหรอ?" ผู้อำนวยการหลี่ส่งเสียงหึ่ย หลังจากนั้นก็เปิดคลิปในโทรศัพท์ แล้วก็มีเสียงหนังในโรงหนังดังออกมา
เสียงนี้คุ้นหูมาก หนังที่หลิวอี้อี้และซูเฉินไปดูด้วยกันเมื่อวานก็มีเสียงแบบนี้ ตอนที่เธอกำลังคิดว่าต้องมีอะไรไม่ดีแน่ ผู้อำนวยการหลี่ก็หันหน้าจอโทรศัพท์มา
ในหน้าจอโทรศัพท์ เป็นภาพหลิวอี้อี้หน้าแดงกำลังจูบอยู่กับซูเฉิน
เธอไม่ปฏิเสธ ในทางกลับกันเธอพอใจ ดวงตาสวยคู่นั้นปิดสนิท ขนตางอนยาวสั่นเล็กน้อย มีท่าทางกระตือรือร้น โดยเฉพาะปฏิกิริยาท่าทางของหลิวอี้อี้ที่ดูเพลิดเพลิน แค่เห็นก็รู้แล้วว่าไม่ได้โดนบังคับ
"จากที่ผมรู้มา เขาเป็นน้องชายของสามีเก่าคุณสินะ?" ผู้อำนวยการหลี่ทำตาหรี่และพูดว่า " หรือพูดได้ว่า สามีเก่าของคุณจับได้ว่าคุณเป็นชู้กับน้องชาย ก็เลยหย่ากับคุณสินะ?"
ขณะนั้น หลิวอี้อี้รู้สึกเยือกเย็นไปทั้งร่างกาย เธอไม่รู้ว่าผู้อำนวยการหลี่มีคลิปวิดีโอนี้ได้อย่างไร และก็ไม่รู้ว่าจะคัดค้านอย่างไร
ต่อหน้าคลิปวิดีโอนี้ ทำให้การโต้แย้งทุกอย่างไม่มีประโยชน์ เพียงแค่ผู้อำนวยการหลี่เอาคลิปนี้ไปเผยแพร่ ใครจะไปสนใจว่าเธอหย่ากับซูเจิ้งไปแล้ว เพราะไม่ว่ายังไงการได้น้องชายเขามาก็เป็นผู้หญิงสำส่อนอยู่ดี!
"คุณ......คุณจะเอายังไง?" หลิวอี้อี้ลุกลี้ลุกลน
"เอายังไงน่ะหรอ?" ผู้อำนวยการหลี่เก็บโทรศัพท์ หัวเราะเห่อเห่อและพูดว่า " ฉันจะเอายังไง เธอก็รู้ดีอยู่แก่ใจหนิ?"
"ฉัน...." หลิวอี้อี้อ้าปาก ในใจทั้งรู้สึกอายและโกรธ เธอสั่นและพูดว่า " ผู้อำนวยการหลี่ คุณปล่อยฉันไปซักครั้งเถอะ เรื่องราวมันไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิด!"
"ฉันไม่สนใจหรอกว่าจะเป็นอย่างไร หึ่ย " ผู้อำนวยการหลี่พูดขู่เธอต่อว่า " เพียงแค่คลิปวิดีโอนี้แพร่ออกไป คนอื่นๆไม่สนใจหรอกว่าเรื่องมันจะเป็นอย่างไร หลิวอี้อี้ เหมือนว่าเธอทำได้แค่ต้องปรนนิบัติฉัน หึหึ"
พูดจบ ผู้อำนวยการหลี่ก็กอดหลิวอี้อี้
หลิวอี้อี้ตกใจมากไม่กล้าหนี จู่ๆก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป แต่ที่มากไปกว่านั้นคือความเกลียดที่มีต่อผู้อำนวยการหลี่
หยกงามเนื้ออ่อนๆเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด ทำให้ผู้อำนวยการหลี่ตื่นเต้นมาก เขาโหยหาความสวยงามของหลิวอี้อี้มานานแล้ว ไม่ง่ายเลยกว่าตอนนี้จะได้จับต้อง ทำไมถึงจะไม่รู้สึกตื่นเต้นหล่ะ?
โดยเฉพาะตอนนี้อยู่ในห้องทำงานของตัวเองด้วย หลิวอี้อี้สวมชุดทำงาน ถ้าจับเธอกดลงบนโต๊ะ ดูเหมือนชุดทำงานก็เป็นวิ่งที่ทำให้ดึงดูดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แอบรัก