แอบรัก นิยาย บท 68

เจิ้งซูที่รู้สึกกระหาย พุ่งตัวไปทับบนร่างกายที่อ่อนช้อยของจางยู่ แทบจะไม่มีการเล้าโลมใดใด เขาสอดของเขาเข้าไปในตัวเธอเลย

จางยู่เจ็บจนต้องขมวดคิ้ว กำลังจะอ้าปากต่อว่า ซูเจิ้งก็จู่โจมอย่างรุนแรง

ขณะนั้น จางยู่มีแรงมาต่อว่าเขาที่ไหนกัน "โอ๊ย โอ๊ย!" หลังจากที่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บออกมา หลังจากนั้นก็เริ่มรู้สึกสบาย ร่างกายของเธอตอลสนองเร็ว เสียดสีเพียงไม่กี่ครั้ง ร่างกายก็ขับน้ำล่อลื่นออกมา

"โอ๊ว!" จางยู่ส่งเสียงครางออกมา และพูดโดยไม่ถนัดว่า " ที่รัก ทำไมวันนี้คุณถึงได้เก่งอย่างนี้?"

ซูเจิ้งไม่พูดอะไร เขายังคงจู่โจมอย่างรุนแรง หลังจากเหนื่อยแล้ว เขาก็ให้จางยู่นอนคว่ำบนเตียง แล้งเขาก็ก็เริ่มจู่โจมด้วยท่านี้จากด้านหลัง....

ทำท่านี้ ซูเจิ้งจะมองไม่เห็นหน้าของจางยู่ เห็นเพียงแค่แผ่นหลังสวยงามที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงของเธอ และเสียงที่ร้อง"โอ้ว โอ้ว" ด้วยความสบาย ฤทธิ์ของยามันทำให้ซูเจิ้งเห็นภาพลวงตา

ผู้หญิงที่เขาจับกดอยู่บนเตียงไม่ใช่จางยู่ แต่เป็นหลิวอี้อี้

เมื่อเห็นภาพลวงตานี้ ซูเจิ้งก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ท่าทางก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น เขาคิดถึงภาพที่หลิวอี้อี้ทำท่าทางไร้เยื่อใยกับเขา มือของเขาก็จับที่สะโพกของจางยู่แน่น ทั้งบีบ ทั้งหยิก

จางยู่เจ็บมากจนต้องรอขอความเมตตา ในขณะที่ซูเจิ้งกำลังใส่อารมณ์อย่างรุนแรง ไม่นานร่างกายของจางยู่ก็สั่นระรัว

แต่ซูเจิ้งก็ยังไม่หยุด ส่วนร่างกายของจางยู่ก็ยิ่งสั่นเร็วขึ้น และก็ยิ่งลึกขึ้น!

ในขณะที่ท่าทางกำลังเร่าร้อนและรุนแรง และในระหว่างที่จางยู่และซูเจิ้งหายใจถี่และหอบ ผ่านไปครู่หนึ่ง ก็มีเสียงครางของการถึงจุดสูงสุดออกมา

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ จางยู่ก็รู้สึกหมดแรง สมองว่างเปล่า ส่วนซูเจิ้งเนื่องจากฤทธิ์ของยา ทำให้เขาเหนื่อยหล้าไปทั้งตัว

ผ่านไปครู่ใหญ่ ซูเจิ้งก็นอนหลับไป หลังจากที่จางยู่มีแรงขึ้นมา เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก หลังจากนั้นก็หันไปมองซูเจิ้งที่คุ้นเคย และออกจากโรงแรมไป

.................

เช้สวันต่อมา ซูเจิ้งเห็นผู้ชายสามคนมีรอยสักปรากฏตัวในห้อง พวกขากำละงมองมาที่เขา

" พี่.....พี่รุ่ย" เมื่อซูเจิ้งเห็นพวกเขาสามคน เขาก็ได้สติตื่นขึ้นมาทันที เขามองซ้ายมองขวาไม่เจอจางยู่

"ไม่ต้องหาแล้ว เธอไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" พี่รุ่ยพูดและหัวเราะหึหึ

"พี่....พี่รู้ได้อย่างไรว่าผมอยู่ที่นี่?" ซู้จิ้งถาม

"แน่นอนว่าจางยู่เป็นคนบอกฉัน หึ่ย" พี่รุ่ยส่งเสียงหึ่ยอีกครั้งและพูดว่า " จางยู่ก็เป็นแค่แม่หมาที่อยู่ข้างๆฉัน ถ้าไม่เห็นว่านายมีเงิน ทำไมเธอต้องยอมนอนกับผู้ชายที่ต้องพึ่งยานานขนาดนี้?"

เมื่อซูเจิ้งได้ยินแบบนั้น ตัวเขาก็แข็งทันที รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว

พี่รุ่ยพูดต่อว่า " ตอนนี้ พวกเรามาคุยเรื่องหนี้กัน ที่นายติดฉันห้าหมื่นหยวนจะคืนเมื่อไหร่?"

"ผมคืนไปแล้วหนึ่งหมื่นเจ็ดพันหยวน" ซูเจิ้งพูดด้วยความสับสน

"นั่นมันดอกเบี้ย" พี่รุ่ยยิ้มและพูดว่า "ตอนนี้ฉันจะให้เวลานายหนึ่งสัปดาห์ เอาเงินห้าหมื่นหยวนนั่นมาคืนให้หมด ไม่งั้น นายจะต้องรับโทษ......อีกอย่าง เบื้องหลังของนายทุกอย่างฉันสืบมาหมดแล้ว อย่าคิดนี้เด็ดขาด!"

"................" ได้ยินแบบนั้น ซูเจิ้งก็อ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก

ช่วงที่ผ่านมาที่เขาอยู่กับจางยู่ มีหลายๆอย่างที่ทั้งควรพูดและไม่ควรพูด เขาก็พูดออกไปหมดแล้ว บางครั้งก็บ่น บางครั้งก็พูดเพราะเมา พูดอะไรกับจางยู่ไปบ้าง เขาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ