แอบรัก นิยาย บท 70

ครั้งนี้หลิวอี้อี้ไม่ได้กดตัดสาย แต่กดรับสาย

"หลิวอี้อี้ นี่หมายความว่าไงกัน เมื่อคืนฉันยอมตกลงยืดเวลาให้เธอสามสี่วัน สรุปเธอก็ไม่แม้แต่จะรับสายโทรศัพท์ฉัน?" ผู้อำนวยการหลี่พูด

"ฉันอยากจะขอลางานหนึ่งวัน ผู้อำนวยการหลี่....ฉันปวดท้องประจำเดือน" หลิวอี้อี้พูด

"ไม่ให้ลา ภายในหนึ่งชั่วโมงเธอต้องมาที่ห้องทำงานฉัน ไม่งั้นล่ะก็ เธอก็รู้ผลที่จะตามมา" ผู้อำนวยการหลี่พูดต่อ

หลิวอี้อี้กัดริมฝีปากสีแดง และพูดว่า " ผู้อำนวยการหลี่ ตอนนี้ฉันไม่สะดวกจริงๆ ไม่งั้น.....หลังจากที่คุณเลิกงาน ตอนเย็นฉันไปเจอคุณและจะบอกกับคุณด้วยตัวเอง ได้มั้ย?"

"ด้วยตัวเอง?" ผู้อำนวยการหลี่ย้อนถาม

หลิวอี้อี้พยักหน้า แต่ก็นึกขึ้นได้ว่ากำลังโทรศัพท์อยู่ พยักหน้าอีกฝ่ายมองไม่เห็น เธอเลยพูดว่า " อืม บางเรื่อง คุยกันต่อหน้าดีกว่า"

ได้ ฉันจะเชื่อเธออีกครั้ง " ผู้อำนวยการหลี่พูด

หลังจากวางสายโทรศัพท์ หลิวอี้อี้ก็ถอนหายใจยาวๆ ออกมาครั้งนี้ดีนะที่หยิบกระเป๋ามาด้วย บัตรธนคารก็ยู่ในนี้ด้วย เดิมทีเธอลังเลว่าจะลาออกดีมั้ย ตอนนี้เกิดเรื่องของซูเจิ้ง ้ธอเหมือนกับไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเจียงเฉิงเลย

เย็นนี้เจอกับผู้อำนวยการหลี่ เธอจะแบไพ่ในมือทั้งหมด และจะคุยรายละเอียด ถ้าเขายอมรับเงินของเธอ และเก็บเรื่องนี้เป็นความลับก็จะดีมาก แต่ถ้าเขาไม่ยอม หลิวอี้อี้ก็ไม่อยากจะไปสนใจมากแล้ว

มากสุดก็ไปจากเมืองนี้ซะ ส่วนซูเฉิน......หลิวอี้อี้ยังคิดไม่ตก เย็นนี้รอดูทีละขั้นก่อน เพราะยังไงชื่อเสียงของตัวเองและซูเจิ้งก็ไม่สำคัญอะไรอีกแล้ว

หลังจากวางสายโทรศัพท์ หลิวอี้อี้ก็ครุ่นคิดอยู่ในรถนานมาก สุท้ายตัดสินใจโทรหาหยางถิง เพราะยังไงเธอก็เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอ เจอเรื่องราวใหญ่โตมาแค่ไหน มีคนคอยปรึกษาซักคนดีที่สุด

กดโทรออกไป ฟังเสียงรอสายครู่หนึ่งหยางถิงก็กดรับ

"ถิงถิง ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่หน่ะ?" หลิวอี้อี้ถาม

"ไม่ได้ทำอะไร อี้อี้ ตอนนี้เธออยู่ไหน ?" น้ำเสียงของหยางถิงฟังดูรีบร้อน และพูดว่า " ฉันจะบอกเธอนะ เกิดเรื่องแล้ว"

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น........." จู่ๆหลิวอี้อี้ก็พูดด้วยความกลุ้มใจ

"สามี....ไม่ใช่ สามีเก่าของเธอมาที่บริษัท และทะเลาะกับผู้อำนวยการหลี่ ในมือถือมีดปอกผลไม้ และผลักผู้อำนวยการหลี่เข้าไปในห้องทำงาน ตอนนี้มีคนแจ้งความแล้ว" หยางถิงพูด

"อะไรนะ?" จู่ๆ หลิวอี้อี้ก็รู้สึกชาไปทั้งหนังศรีษะ

ส่วนผู้อำนวยการหลี่ในตอนนี้ก็โดนซูเจิ้งเอามีดจี้ที่คอ เขารู้สึกกลัวมาก เขาเห็นท่าทางบ้าคลั่งของซูเจิ้ง เขากลัวมากว่าซูเจิ้งจะใช้มีดแทงเขา

"คุณ....คุณซูเจิ้ง ผมและหลิวอี้อี้ เรื่องระหว่างพวกเราสองคนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย.....เรื่องเมื่อคืน ผมผิดเอง ผมไม่ควรต่อยคุณ " ผู้อำนวยการหลี่พูด ขาทั้งสองข้างสั่นรัว

"เห่อเห่อเห่อ ตอนนี้ยอมแพ้แล้วหรอ?" ซูเจิ้งจองผู้อำนวยการหลี่และพูดว่า " ฉันจะบอกแกให้นะ หลิวอี้อี้เป็นผู้หญิงของฉัน ฉันไม่สนใจว่าแกจะใช้วิธีไหน แต่ต่อไปอย่ามาแตะต้องเธอ"

"แน่นอน แน่นอน " ผู้แำนวยการหลี่พูด และมองไปที่มีดที่จี้คอเขาอยู่ อยากจะให้ซูเจิ้งถอยไป