แอบรัก นิยาย บท 85

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย" ซูเฉินโพล่งออกมา หลังจากนั้นก็ดึงจ้าวซีไปอยู่ด้านหลัง และพูดว่า " ซูเอ้อหู ฉันไม่สนใจว่านายมาหาฉันทำไม สรุปง่ายๆคือฉันจะไม่ช่วยอะไรนายทั้งสิ้น นายรีบไปซะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ"

ซูต้าจ้วงถูกหมอจางฆ่าตายแล้ว ตอนนี้มีซูเอ้อหูโผล่ออกมา ซึ่งเขาทำให้คนอื่นปวดหัวยิ่งกว่าซูต้าจ้วงซะอีก

เมื่อหกปีก่อนหน้านี้ ซูเอ้อหูก่ออาชญากรรมในหมู่บ้าน หลังจากนั้นก็ได้รับโทษไปสี่ปี สรุปหลังจากที่ออกมาแล้วก็ยังไม่ปรับปรุงตัว ขโมยรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า จี้ชิงทรัพย์ ปล้นตามถนน ง่ายๆก็๕ืออะไรที่ไม่ดีเขาทำหมด

"หึหึหึ ซูเฉิน นายนี่มันถือตัวจริงๆเลยนะ?" ซูเอ้อหูเห็นซูเฉินอคติต่อตัวเอง ก็เลยรู้สึกไม่พอใจ

ซูเฉินจ้องซูเอ้อหู ไม่ตอบอะไร ตัดสินใจดึงมือจ้าวซีเดินออกไป

"ตอนนี้ลูกหลานตระกูลซูก็มีแค่ฉันกับนายสองคนแล้ว สภาพป้ารองก็เป็นแบบนี้ นายไม่อยากจะแก้แค้นแทนป้ารองบ้างหรอ?" ซูเอ้อหูพูด

"แก้แค้น?" ซูเฉินหยุดเดินและพูดว่า " แก้แค้นใคร?"

"แน่นอนว่าต้องเป็นหลิวอี้อี้ไง ซูเจิ้งตายไปแล้ว เธอกลับอมทรัพย์สมบัติไว้คนเดียว รถ บ้าน ตอนนี้ป้ารองไม่มีบ้านจะกลับแล้ว และก็ไม่มีใครเลี้ยงดู ฉันจำเป็นต้องช่วยป้ารองเอาของทุกอย่างที่ควรจะเป็นของป้ารองกลับคืนมา " ซูเอ้อหูพูด

เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างซูเฉินและหลิวอี้อี้ ส่วนเฉินซุ่ชิวก็สติค่อนข้างเลอะเลือน เธอมีเพียงแค่ซูเอ้อหูที่หาอะไรให้เธอกิน เธอก็เลยตามซูเอ้อหูเต็ดเตร่อยู่ในเมืองเจียงเฉิง

"ทรัพย์สินพวกนั้น ซูเจิ้งยกให้หลิวอี้อี้ พวกเราทำอะไรไม่ได้" ซูเฉินขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา

"ทำไมจะทำอะไรไม่ได้?" ซูเอ้อหูยิ้มแปลกๆและพูดว่า "ซูเฉิน ฉันรู้ว่าแต่ก่อนนายมีความสัมพันธ์อันดีกับซูเจิ้งและหลิวอี้อี้ แต่ตอนนี้ซูเจิ้งตายไปแล้ว และหลิวอี้อี้ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลซูของพวกเราแล้ว นายต้องเลือกฝั่งให้ดีดีนะ"

"......." ซูเฉินไม่พูดอะไร เพียงแค่ฟังนิ่งๆ เขายังฟังว่าซ฿เอ้อหูจะทำอะไรกับหลิวอี้อี้

"บ้านของซูเจิ้ง อย่างน้อยๆก็ขายได้เจ็ดแปดแสนหยวน ยังมีรถอีก....ต่อให้ฟ้องร้องแล้วได้มาแค่ครึ่งเดียว ยังไงก็ได้ห้าหกแสนอยู่แล้ว ถึงตอนนั้นนอกจากจะแบ่งเงินให้ป้ารองไว้ใช้ตอนแก่แล้ว พวกเราสองคนก็มาแบ่งกันคนละก้อน" ซูเอ้อหูเห็นว่าซูเฉินไม่พูดอะไร ก็เลยคิดว่าซูเฉินเองก็น่าจะโลภเหมือนกัน ก็เลยพูดต่อว่า " เป็นไง?"

"ไม่สนใจ" ซูเฉินพูดเย็นชา

"หยุดเสแสร้งว่ามีคุณธรรมได้แล้ว ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะนายอยากได้เงินอีกสามหมื่นหยวน พี่ชายของฉันจะถูกหมอจางฆ่าได้ไง?" ซูเอ้อหูด่าซุเฉิน

เมื่อซูเฉินได้ยิน เขาก็โกรธจัด และพูดว่า " เชี่ย ถ้าตอนนั้นซูต้าจ้วงไม่แอบอ้างชื่อของฉันไปเอาเงินจากหมอจางสามหมื่นหยวนล่ะก็ เรื่องทั้งหมดจะเป็นเหมือนอตนนี้มั้ย?" แม่งเอ้ย!"

พูดถึงตรงนี้ ซูเฉินก็จับข้อมือของจ้าวซี และพูดว่า " เธอกลับเข้ามหาวิทยาลัยไปก่อน เดี๋ยวฉันค่อยไปหาเธอ"

"นาย....."จ้าวซีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และมองซูเฉินพร้อมพูดว่า "ไม่งั้น ฉันไปเรียก รปภ.มาดีมั้ย?"

"ไม่เป็นไร เขาไม่ทำอะไรฉันหรอก" ซูเฉินลูบหัวของจ้าวซีและพูดว่า "เชื่อฟังหน่อยนะ"

จ้าวซีกลัวซูเอ้อหูมาก เหก็นซูเฉินพูดแบบนั้น ก็เลยรีบไปจากหน้าประตูมหาวิทยาลัยด้วยความกังวล ไปหลบอยู่ที่ตึกเรียนที่อยู่ไม่ไกลมาก เธอยืนอยู่ที่ทางเดินมองมาที่ซูเฉิน ในใจคิดว่าถ้าซูเอ้อหูลงมือ เธอก็จะโทรศัพท์เรียกทีม รปภ.

หลังจากที่จ้าวซีไปแล้ว ซูเฉินก็จ้องซูเอ้อหูนิ่งๆ และพูดว่า " เรื่องแต่ก่อน พูดไปก็ไม่มีความหมายอะไร แต่ฉันไม่มีทางร่วมมือกับนายทำลายใครหรอก"

"ได้ แม่งกล้าจริงๆ " ซูเอ้อหูได้ยินแบบนั้น ก็ชูนิ้งกลางใส่ซูเฉินและด่าออกมาว่า "กูแก็แค่อยากดูว่ามึงกับหลิวอี้อี้สนิทกันขั้นไหนเท่านั้นเอง มึงไม่ช่วย กูก็จัดการเองได้"