แค้นนพิศวาส นิยาย บท 27

เช้าวันต่อมา…

"เป็นยังไงบ้างคะคุณตา หลับสบายไหม"

"หลับสบายมากเลย บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้อยู่ด้วยกันกี่คน" เพราะตั้งแต่มาที่บ้านหลังนี้ เขายังไม่เห็นคนอื่นเลยนอกจากเด็กสาวคนนี้

"อยู่สามคนค่ะ ตอนนี้คุณปู่ไม่สบายท่านนอนอยู่ในห้องค่ะ ส่วนคุณแม่ก็ยังไม่ตื่นลงมาเลย คุณตาหิวหรือยังคะ"

"หิวมาก"

"ถ้างั้นเดี๋ยวหนึ่งจะทอดไข่ให้กินนะ ไข่เมื่อวานนี้หนึ่งปรุงเก็บไว้ในตู้เย็นแล้ว"

"ท่าทางจะอร่อยนะ"

"ฮ่าา รับรองสะอาดและอร่อยชัวร์ค่ะ"

อำนาจถึงกับมองหน้าเด็กสาวคนนี้แบบเต็มตา เวลาเธอพูดเธอยิ้ม มันดูเป็นธรรมชาติมาก

"หนึ่งพูดกับใครลูก" ผกากรองสงสัยว่าลูกสาวคุยกับใคร พอนางอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินลงมาดู

"คุณตาแกไม่มีที่อยู่ค่ะ หนึ่งก็เลยชวนมาอยู่ที่บ้านเราด้วย"

"วันหนึ่ง!! หนูพูดอะไรลูก จะชวนคนมาอยู่แบบสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ" แม่ของเธอต่อว่าต่อหน้าแขกของลูกสาว

"แม่อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ" วันหนึ่งตำหนิแม่พร้อมกับมองไปดูหน้าแขก "หนึ่งต้องขอโทษด้วยนะคะที่แม่เสียมารยาท"

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะหนู"

...ตัดมาที่ครุฑ...

"คุณพ่อยังไม่กลับอีกเหรอ? นี่มันก็สายขนาดนี้แล้ว ทำไมพวกมึงไม่ตามพ่อกูไป"

"ท่านปลอดภัยดีครับ พวกผมไปดูมาแล้ว"

"ท่านอยู่ที่ไหน เดี๋ยวกูไปเอง"

"เสียงใครเอะอะโวยวาย" เพียงไม่นานพ่อของเขาก็เดินเข้ามา

"พ่อไปเอาชุดใครมาใส่"

"ชุดนี้นะเหรอ หึ หึ" มันคือชุดที่เด็กสาวคนหนึ่งยืมของปู่เธอมาให้เขาใส่ตั้งแต่เมื่อคืน

"พ่อขำอะไร"

"แล้วงานที่พ่อสั่งเป็นยังไงบ้าง ทำไมรีบกลับ" พ่อของเขาหมายถึงงานที่ต่างจังหวัด

"ผมรีบกลับมาดูงานที่สาขาใหญ่"

"มาดูงาน หรือมาดูอะไรกันแน่"

"พ่อหมายความว่ายังไง"

"สาขาต่างประเทศพ่อจะให้แกไปดูงานที่นั่น เตรียมตัวด้วยล่ะ"

"ทำไมต้องให้ผมไปด้วย ลูกชายคนโตพ่อก็ว่าง วัน ๆ ไม่ทำอะไร พ่อก็ให้เขาไปดูงานสิ"

"พูดถึงไอ้ลูกชายคนโต มันรู้หรือยังว่าพ่อกลับมา"

17 : 00 น.

"ทำไมป่านนี้คุณตายังไม่กลับมา เดี๋ยวก็ค่ำแล้ว" เขาบอกว่าจะออกไปทำธุระตั้งแต่ก่อนเที่ยงแล้ว จนใกล้ค่ำก็ยังไม่กลับมา

"ไม่กลับมาก็ดีแล้ว ถ้าเป็นสายของโจรจะทำยังไง"

"แม่อย่าพูดแบบนั้นสิ คุณตาแก่ขนาดนั้นแล้วจะเป็นสายของโจรได้ยังไง"

"แม่ไม่ค่อยไว้ใจตาแก่คนนี้เลย สายตาแพรวพราวมองนั่นมองนี่ หนูอย่าไปไว้ใจคนง่ายนักนะลูก"

20 : 20 น.

"วันนี้นายใหญ่จะเข้ามาที่คลับ นายอย่าเพิ่งเมานะครับ" ขอนไม้ห้ามปรามเจ้านาย เพราะเห็นเขาเริ่มจะดื่มอีกครั้ง

"กูเป็นนายหรือมึงเป็นนายกันแน่วะไอ้ขอน สั่งอยู่ได้"

"ฉันดื่มเหล้าไม่ได้ค่ะ" วันหนึ่งปฏิเสธธานินทร์เมื่อเห็นเขายื่นแก้วเหล้ามาตรงหน้าเธอ

"ห้ามปฏิเสธเสี่ยเด็ดขาด" นิวัฒน์คนสนิทตวาดวันหนึ่ง

"พูดมาก" เสี่ยธานินทร์ตำหนิลูกน้อง "ไปจัดหาน้ำส้มมาให้คุณวันหนึ่ง"

"ครับนาย"

"ฉันขอเข้าห้องน้ำค่ะ" พอลูกน้องเขาออกไป วันหนึ่งก็ขอตัวเข้าห้องน้ำ

"ได้จ้า" ธานินทร์ไม่เคยใจเย็นกับผู้หญิงแบบนี้มาก่อน แต่กับเธอ ซึ่งเป็นผู้หญิงคนที่น้องชายให้ความสนใจมาก เขาต้องค่อย ๆ คิดวางแผน ว่าจะทำยังไงให้เธอหันเหความสนใจมาที่เขา เพราะเขาไม่เคยเอาชนะครุฑได้เลย ไม่ว่าจะเรื่องอะไร แต่ถ้าผู้หญิงคนนี้สนใจเขา นั่นมันคือชัยชนะครั้งแรกและชัยชนะที่ยิ่งใหญ่

วันหนึ่งค่อย ๆ เปิดประตูออกมาด้านนอก เธอมองซ้ายมองขวากลัวเจอคนของครุฑ แต่โชคดีที่ไม่เจอ หญิงสาวเลี่ยงที่จะเดินไปใกล้โต๊ะที่เขาเคยนั่ง เพราะเธอคิดว่าเขาอยู่ที่โต๊ะนั้นแน่

"อ้วกกกก~" นี่คือเหตุผลที่เธอขอมาเข้าห้องน้ำ ได้อ้วกออกมาแล้วรู้สึกโล่งมาก โชคดีที่เขาไม่บังคับให้เธอดื่มเหล้า ถือว่าเขายังเป็นคนดีอยู่บ้าง

มือเรียวค่อย ๆ ลูบไล้หน้าท้องของตัวเองสายตามองที่กระจกด้านหน้า

"พี่เข็ม..ใช่เสียงพี่อ้วกไหม" เสียงใครบางคนพูดออกมาจากในห้องน้ำที่ถูกล็อคไว้

วันหนึ่งถึงกับตกใจเมื่อได้ยินคนเรียกชื่อเข็ม ต้องเป็นเด็กของเขาแน่ เธอรีบเดินออกมาจากห้องน้ำ ก่อนที่พวกนั้นจะ เปิดประตูออกมาด้านนอก

วันหนึ่งรีบเดินตรงไปที่ห้องวีไอพี หญิงสาวรีบมากเกินไป เพราะเธอกลัวว่าพวกนั้นจะเดินตามหลังมา ยังไงเธอต้องหลบเข้าห้องให้ได้ก่อน

แอดดดด~

พอห้องนั้นถูกเปิดออกทุกคนที่นั่งอยู่ด้านใน ต่างก็หันหน้ามาที่ประตู

"......." วันหนึ่งตกใจ เธอเปิดประตูเข้าห้องผิด แต่คนที่นั่งอยู่ในห้องนั้นทำให้เธอตกใจยิ่งกว่า

สายตาหญิงสาวมองไปที่ผู้หญิง..คนที่เขากำลังโอบกอดอยู่นั้น คือเพื่อนสนิทของเธอนุชนาถ

หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอถึงกับหล่นวูบ

ดวงตางามคู่นั้นละสายตาไปจากพวกเขา เธอกำลังจะหันหลังกลับ แต่สายตาของเธอมองไปที่ผู้ชายอีกคน "คุณตา!!??"