แค้นนพิศวาส นิยาย บท 34

แค้นพิศวาส 34

"คุณจะพาฉันไปไหน" หญิงสาวดูจนแน่ชัดแล้วว่าเขาคงไม่ได้พาเธอกลับบ้าน

"หุบปากแล้วนั่งอยู่เงียบๆ"

"ฉันก็เป็นคนเหมือนกันกับคุณ.."

"บอกให้หุบปากไง!" เธอพูดยังไม่จบประโยค ก็ถูกเขาตะคอกขึ้นมาก่อน

ครุฑไม่เคยอดทนกับใครมากขนาดนี้ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นความผิดของตัวเอง แต่เขาถูกพ่อปลูกฝังมาแบบนี้

สันติและขอนไม้ได้แต่นิ่งเงียบ เพราะพวกเขารู้ดีถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้คงถูกดินกลบหน้าไปแล้ว

เพราะเห็นอยู่ว่าเธอหลบหนีมาอยู่กับธานินทร์ ถึงแม้ว่าความจริงมันจะไม่เป็นแบบที่เห็น แต่เขาก็เหมือนมนุษย์ทั่วไป ที่เชื่อในสิ่งที่ตาตัวเองเห็น

[ครุฑธาคลับ] 20 : 20 น.

"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม"

"ก็อยากทำงานไม่ใช่เหรอ จะพามาทำงานอยู่นี่ไง" ครุฑต้องเข้ามาดูงานในคลับ เพราะตั้งแต่เธอหายไป เขามาที่นี่แค่ถามหาเธอกับนุชนาถ

ที่จริงครุฑไม่อยากจะปล่อยให้วันหนึ่งคลาดสายตา ก็เลยพาเธอมาที่คลับด้วย

"จะไปไหน" มาเฟียหนุ่มถามขึ้นทันที ที่เห็นเธอเดินเลี่ยงไปอีกทาง

"ฉันก็จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไง คุณจะให้ฉันไปนั่งดริ้งค์โดยใส่ชุดแม่บ้านของรีสอร์ทเนี่ยนะ"

สายตาคมตวัดมองไปที่ลูกน้อง แค่นี้พวกเขาก็รู้แล้วว่าผู้เป็นนายสั่งให้ตามไป

"หนึ่ง!" นุชนาถตกใจที่เห็นเพื่อนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว

"พี่คะ ช่วยแต่งหน้าให้หน่อยวันนี้ฉันมาทำงาน" วันหนึ่งคุยกับดาหลันโดยไม่สนใจนุชนาถ เพราะไม่อยากให้เพื่อนเดือดร้อน ตอนนี้ลูกน้องของเขาตามมาไม่ห่าง

ชุดแต่งกายของผู้หญิงในคลับนี้ ส่วนมากจะมีแต่แนวเซ็กซี่ เธอเลือกชุดที่มันสามารถปิดบังสัดส่วนให้มากที่สุด แต่ก็ยังเซ็กซี่อยู่ดี

หญิงสาวก้าวเดินออกมาจากห้องแต่งตัว สายตาของผู้ชายหลายตอนหลายคนต่างก็มอง ถึงแม้ร่างกายของเธอเริ่มจะเปลี่ยนไป แต่มันยิ่งทำให้น่ามองยิ่งขึ้นเพราะเธอดูมีน้ำมีนวล

อึก! มาเฟียหนุ่มเกือบสำลักเหล้าที่กำลังจะกลืน..เมื่อเห็นชุดที่เธอใส่

"ใครหาชุดให้เมียกูใส่วะ" ครุฑกระซิบถามขอนไม้เบาๆ เขาเรียกเธอว่าเมียกับลูกน้องได้เต็มปาก แต่ไม่กล้าเรียกให้เจ้าตัวได้ยินหรอก

"คงจะเป็นดาหลันครับ" เพราะมันคือหน้าที่ของดาหลันอยู่แล้ว

วันหนึ่งกำลังจะเดินไปนั่งข้างกายครุฑ แต่ถูกใครบางคนที่เดินมาจากทางด้านหลังเบียดออกเสียก่อน

"เสี่ยขาาาไม่เห็นมาหลายวันเลย เข็มคิดถึง" เขมมิกาทำเหมือนทุกครั้ง..ถือวิสาสะไปนั่งลงด้านข้างแล้วโอบแขนเขาไว้ เหมือนกับเป็นเจ้าของในตัวเขา

สายตามาเฟียหนุ่มรีบมองมาที่ใบหน้างามของหญิงสาว ทีแรกเขาคิดว่าจะไล่เขมมิกาออกไป แต่พอเห็นแววตาที่เธอมองมา มันทำให้เขาพอใจมาก

"พอดีติดงานด่วน ก็เลยไม่ได้เข้ามา" มาเฟียหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเขมมิกาเบาๆ แต่สายตายังแอบมองมาที่เธอ

เขมมิกายิ้มแก้มปริ คิดว่าเขาให้ความสำคัญกับตัวเองมากกว่า..

และตอนนี้วันหนึ่งยังไม่นั่งเธอยังยืนมองการกระทำของเขา