แค้นนพิศวาส นิยาย บท 44

"ไม่ต้องเกาะกันขนาดนั้นก็ได้ ผมไม่ทำอะไรเพื่อนของคุณหรอก" ครุฑเห็นวันหนึ่งไม่ยอมปล่อยมือจากนุชนาถ คิดว่าเธอคงจะกลัวเขาเอาเพื่อนไปฆ่าทิ้ง

"คุณก็รีบหาหลักฐานสิ ฉันเชื่อว่าเพื่อนฉันไม่ได้ทำ" สายตางามบ่งบอกว่าเป็นห่วงเพื่อนมาก จนชายหนุ่มนึกเป็นห่วงไม่อยากให้คิดมากกับเรื่องนี้

จนเขาต้องรีบจัดการอะไรสักอย่าง และเพียงไม่นานครุฑก็พาเธอมาที่ห้องทำงานของตัวเอง

พอได้คลิปจากกล้องวงจรปิดจากลูกน้อง เขาก็รีบเปิดมันดู

คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นคนในคลิปนั้น

"ผู้หญิงคนนี้เป็นใครทำไมหน้าคุ้นๆ" ชายหนุ่มเอ่ยปากถาม เพราะว่าคุ้นหน้าผู้หญิงที่กำลังจับโทรศัพท์ หันมาที่เขาตอนกำลังนั่งอยู่กับผู้หญิงพวกนั้น

หลักฐานเห็นได้ชัดมาก เหมือนเธอไม่รู้ว่าจุดนั้นมีกล้องวงจรปิดติดอยู่

"ไหนคะ" วันหนึ่งเดินเข้าไปดู "นี่มัน?!" หญิงสาวถึงกับตกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นเธอจำได้แม่นเลย

"เด็กใหม่ที่คลับนี่คะ" นุชนาถแอบมองไปดูเหมือนกัน

"เด็กใหม่ที่นี่งั้นเหรอ?" วันหนึ่งมองสบตากับสามีทันที

"อบเชยเนี่ยนะ?" เพราะผู้หญิงคนนั้นคืออบเชยคนของนายอิทธิพล

"ใช่..คุณธานินทร์ให้มาทำงานที่นี่ได้เกือบเดือนแล้ว"

"แล้วตอนนี้พี่ชายกูอยู่ไหน" ครุฑหันไปถามลูกน้อง เพราะไม่คิดว่าพี่ชายจะชักศึกเข้าบ้านแบบนี้

"วันนี้คุณธานินทร์ไม่เข้ามาครับ"

"ทำบ้าอะไรของเขา ไปตามตัวผู้หญิงคนนั้นมา"

"คุณจะทำอะไรอบเชย" ถึงแม้รู้จักกับผู้หญิงคนนี้ไม่นาน แต่วันหนึ่งรู้ว่าเธอเป็นคนดี

"คุณไม่ต้องรู้หรอก ผมว่าคุณกลับบ้านไปก่อน เดี๋ยวจะให้ไอ้ขอนไปส่ง"

"ฉันไม่กลับ"

"อย่าดื้อสิ"

"คุณสัญญามาก่อนว่าคุณจะไม่ทำรุนแรงกับอบเชย"

"อืม"

"คุณครุฑ!" วันหนึ่งรู้ดีว่าคนแบบเขาทำได้ทุกอย่าง เพราะเธอเคยเจอมาแล้ว

"คร้าบบ สัญญาครับผมจะไม่ทำรุนแรง"

จากที่สถานการณ์กำลังตึงเครียด ตอนนี้พวกลูกน้อง ต่างมองหน้ากันแล้วก็แอบขำ

"พวกมึงขำอะไรวะ มันมีอะไรน่าขำ" พูดกับลูกน้องคนละโทนเสียงที่พูดกับภรรยาเลย

"เปล่าครับ..ไม่ได้ขำเจ้านายครับ"

"ทำไมคุณต้องพาลลูกน้องด้วย"

"เมียจ๋า..คุณไว้หน้าผัวบ้าง คุณรู้ไหมว่าผัวของคุณเป็นเจ้าพ่อมาเฟียนะ" ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเธอ

"แล้วฉันเป็นใคร!"

"เอ้าา"

ที่แน่ๆ เธอคงจะใหญ่กว่าเขา เพราะสามารถหยุดเขาได้

"อบเชยอาจจะทำไปเพราะรู้ว่าคุณเป็นสามีของฉัน เธอคงจะหวังดี"

"หึ..เมียผมครับ..เมียผมเอง" มาเฟียหนุ่มนึกขำในความซื่อของเธอ

"ฮ่า ฮ่า ฮ่าาา" จากที่ลูกน้องทุกคนกลั้นขำไว้ ตอนนี้ปล่อยฮากันออกมาแบบสนั่นห้อง เพราะตั้งแต่รู้จักกับเจ้านายคนนี้มา พวกเขาไม่เคยเห็นครุฑในโมเม้นท์นี้เลย

หัวใจของชายหนุ่มเจ็บปวดทุกครั้งที่ทำร้ายเธอ แต่ตอนนั้นความแค้นมันมากมายเหลือเกิน จนเขาห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แต่พอรู้ว่าเธอเป็นลมอยู่ในห้อง เขารีบขึ้นมานั่งเฝ้า กลัวว่าจะเป็นอะไรมากไปกว่านั้น

พอเช็คดูแล้วว่าเธอแค่เป็นลม เขาก็เลยปล่อยไว้แบบนั้น ทั้งๆ ที่ในใจอยากจะอุ้มเธอขึ้นไปนอนดีๆ แล้วห่มผ้าให้แทบใจจะขาด

"คุณโกรธฉันเรื่องเมื่อคืนไหมคะ" วันนี้ดูเหมือนเขาจะแปลกกว่าทุกวัน ทำไมเขามองดูหน้าเธอแปลกๆ หรืออาจจะเป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนที่ไปจับผิดเขา

และอีกเรื่องเมื่อคืนนี้หญิงสาวไม่ยอมปล่อยให้เขาจัดการเรื่องนั้น เพราะเธอกลัวว่าเขาจะทำอะไรรุนแรงกับอบเชย จนครุฑต้องได้พาเธอกลับมาพักผ่อน

"ไม่โกรธหรอกจ้า แต่วันนี้ คุณห้ามออกไปไหนนอนพักอยู่ที่บ้าน ผมจะให้ไอ้ขอนอยู่เป็นเพื่อน" เพราะคงจะปล่อยเธอไว้กับคนอื่นไม่ได้แล้ว เขาไม่ไว้ใจใครนอกจากขอนไม้ ยิ่งคนของอิทธิพลมาทำงานอยู่ในคลับแบบนั้นมันยิ่งอันตราย

"คุณกลัวฉันไปเจอคุณอยู่กับผู้หญิงคนอื่นอีกหรือคะ" แต่กับวันหนึ่งเธอคิดแค่เรื่องเดียว เขาคงจะให้คนสนิทของเขาดูลาดเลาว่าเธอจะไปจับผิดเขาอีกไหม

"หึ!" มือหนาดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้แนบอกและนึกขำกับความคิดของเธอ

ที่จริงตั้งแต่ครุฑได้เธอเป็นเมีย..เขาพยายามจะทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นหลายครั้ง เพื่อไม่ให้มีใจกับเธอมากไปกว่านั้น แต่ก็ไม่สามารถลืมเธอได้เลย ถึงแม้ว่าวันหนึ่งจะไม่เคยให้ความร่วมมือเรื่องบนเตียงเลย แต่เขากลับชอบ ชอบที่เธอเป็นเธอแบบนี้ และมันก็ยากที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดให้ได้ยิน

ธานินทร์..

"เธอทำอะไร!!" ที่จริงธานินทร์รู้ข่าวตั้งแต่เมื่อคืนนี้ แต่ตอนนั้นเขาไม่ว่างเพราะกำลังติดภารกิจบนเตียงที่ค้างคาอยู่

"ก็ทำความสะอาดไง คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังถูพื้นอยู่ กรุณาขยับออกไปด้วยมันเกะกะ" เธอต้องมาก่อนเวลาเพื่อมาทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของคลับนี้

"ไม่ได้ถามเรื่องนี้" มือหนากระชากไม้ถูพื้นออกจากมือของเธอแล้วเขวี้ยงลงไปที่พื้นอย่างแรง

อบเชยตกใจ ถึงกับยืนตัวขดงอ

"บอกมาว่าถ่ายคลิปนั่นแล้วส่งไปให้เมียน้องชายกูทำไม" นิ้วแกร่งบีบคางเรียวเข้าจนใบหน้างามบู้บี้เข้าหากัน

"มีคนบอกให้ฉันทำ" เธอพูดออกมาเสียงเบา..ตอนนี้เจ็บกรามไปหมด แต่ก็ไม่กล้าต่อสู้ ได้แต่ยืนนิ่งให้เขาบีบอยู่แบบนั้น

"ใคร!! ผัวแก่มึงงั้นเหรอ?!" ธานินทร์ไม่เคยพูดหยาบคายกับผู้หญิง แต่กับเธอเขาเหลืออด