แค้นนพิศวาส นิยาย บท 6

"คุณจะทำอะไร!!" วันหนึ่งพยายามแกะมือของเขาออก สายตาเธอมองกลับไปที่โต๊ะของเสี่ยคนนั้น แต่ขาของหญิงสาวไม่สามารถที่จะหยุดได้ เพราะถูกเขาฉุดกระชากให้เดินตามออกมาด้านนอก

"เอาตัวมันไป" มาเฟียหนุ่มสั่งขอนไม้คนสนิท ที่เดินตามมาแบบไม่ห่าง

"ครับ" ขอนไม้กระชากตัวหญิงสาวร่างระหงต่อจากผู้เป็นนาย

"ฉันเจ็บนะ!!" ตอนนี้ถึงแม้หญิงสาวคิดจะร้องตะโกนให้คนช่วย คงไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยแน่ เพราะพวกเขาดูเหมือนคนมีอิทธิพลมาก

เพียงไม่นานเธอก็ถูกพาตัวมาที่รถ

"คุณจะพาฉันไปไหน ฉันไปกับคุณไม่ได้นะ" หญิงสาวไม่ยอมก้าวขึ้นรถคันนั้น เธอยังพยายามดิ้นรนต่อสู้

"ทำยังไงก็ได้ อย่าให้มันพูดมาก..รำคาญ!" มาเฟียหนุ่มสั่งคนสนิทพร้อมกับก้าวขึ้นไปนั่งบนรถอีกฝั่งนึง ที่มีคนของเขาเปิดไว้รอแล้ว

ตุ้บ!

"โอ้ย!" มือเรียวกุมท้องตัวเองไว้โดยอัตโนมัติ เพราะตอนนี้เธอทั้งเจ็บและจุก

ร่างบางค่อยๆ ทรุดลงกับพื้น เพราะถูกกำปั้นของผู้ชายร่างบึกบึนเข้าที่หน้าท้อง ถึงแม้ว่าจะไม่แรงมาก แต่สำหรับผู้หญิงที่ตัวเล็กบอบบางอย่างเธอ มันยากที่จะต้านทานได้

"หมดฤทธิ์หรือยัง" ขอนไม้กระชากต้นแขนของหญิงสาวให้ลุกขึ้น โดยไม่มีความปราณีเลย

ตอนนี้เธอไม่กล้าแม้แต่จะร้องเจ็บปวด วันหนึ่งได้แต่กลืนความเจ็บปวดนั้นลงไปในลำคอ

เพียงไม่นานพวกมันก็พาเธอออกมาจากคลับนั่น

“ลูกพี่เล่นแรงไปหรือเปล่า เดี๋ยวมันก็ตายก่อนหรอก” สันติคนขับรถทำลายความเงียบในรถโดยการพูดกับขอนไม้

“แค่นี้มันไม่ตายหรอก..แล้วเราจะเอายังไงกับมันต่อดีครับนาย” ขอนไม้พูดกับผู้เป็นนายที่นั่งอยู่ด้านหลัง โดยผ่านกระจกหน้ารถ

“ถ้ามันสร้างความรำคาญมากนัก ก็ปล่อยไปพร้อมผู้หญิงล็อตนี้เลย”

ทันใดนั้นมือเรียวได้จิกลงที่ต้นขาของตัวเองจนเป็นรอย

สายตามาเฟียหนุ่มมองไป เขารู้ได้ทันทีว่าเธอคงจะแกล้งไม่ได้สติ

ขอนไม้และสันติต่างก็มองหน้ากันแบบไม่ได้นัดหมาย เหมือนกับทั้งสองจะรู้แล้วว่า ผู้เป็นนายกำลังจะสื่อถึงอะไร

“พอดีเลยครับนาย ผมกำลังหาผู้หญิงที่จะเป็นดาวเด่นในล็อตนี้ส่งไปด้วย”

พอได้ยินคนสนิทของเขาพูดออกมา หญิงสาวเริ่มห่อตัวเข้า แล้วจิกลงที่ต้นขาแรงกว่าเดิม เพราะตอนนี้เธอเริ่มจะจับใจความได้แล้วว่าพวกเขาพูดเรื่องอะไรกัน

นี่พวกเขาไม่ได้เป็นแค่มาเฟียเจ้าของบ่อนใช่ไหม พวกเขายังส่งผู้หญิงไปขายอีก.. ร่างเล็กสั่นกลัวขึ้นมา ตอนนี้เธอต้องคิดหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้ก่อน

ครืออ~ ครือออ~

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็ดังขึ้น มันล้วงโทรศัพท์นั้นออกมาจากกระเป๋า

"เสี่ยธานินทร์โทรมาครับนาย"