แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 208

บทที่ 208 ตั้งครรภ์แทน

“แม่ ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจ ฉัน......”

“ถ้าเรื่องที่ไม่เข้าใจตนเองลองค่อยๆสำรวจดูในอนาคต ฉันพูดได้แค่นี้ ส่วนตระกูลโตเล็กจะไปได้ไกลแค่ไหนนั่น เป็นเรื่องของคุณและบุริศร์ วันนี้มอบภาระนี้ออกไป ฉันรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก แม้ไม่รู้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่อีกนานแค่ไหน แต่ฉันก็จะเป็นหญิงชราคนหนึ่งในอนาคต จะตั้งใจดูแลกมลกับกิจจา และพักผ่อนในบั้นปลายชีวิต

คุณนายโตเล็กยิ้มอย่างซุกซน

นรมนรู้ว่าเธอไม่ต้องการพูดคุยอีกต่อไป

แม้ว่ารู้จักกับคุณนายโตเล็กไม่นาน แต่เธอก็รู้ว่า คุณนายโตเล็กมีความคิดมากมาย

ฉันคิดเสมอว่าคุณนายโตเล็กไม่ชอบกานต์ และไม่เห็นด้วยกับกานต์ ดังนั้นตั้งแต่การปรากฏตัวของพวกเขาในเมืองชลธี จนถึงการหายตัวไปของกานต์ คุณนายตระกูลโตเล็กไม่ได้แสดงความวิตกกังวลและความสนใจที่คุณยายควรมี ไม่แม้แต่กล่าวถึงกานต์ นรมนเคยไม่พอใจ และรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า คุณนายโตเล็กใช่ว่าจะไม่สนใจ แต่ให้ความสนใจมากเกินไป

ภายในใจของนรมนสับสนวุ่นวายมาก และไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

เธอกระซิบว่า “แม่ คุณรู้ทุกอย่าง ทำไมคุณถึงอนุญาตให้ป้าโอทำอะไรแบบนั้นกับฉัน บุริศร์และแม้แต่กานต์?”

“นั่นเป็นเพราะในอาณาจักรรัตติกาลเกิดปัญหาวุ่นวาย”

คุณนายตระกูลโตเล็กหรี่ตาของเธอไปชั่วครู่ และกล่าวอย่างจริงจังว่า “ตั้งแต่สมัยโบราณ สิทธิ์ที่สูงมากทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีอยู่เสมอ แม้แต่ลูกหลานของตระกูลโตเล็ก ก็จะมีคนไม่กี่คนที่มีเจตนาไม่ดี แต่ก่อนพ่อของบุริศร์เป็นหัวหน้าตระกูลโตเล็ก และพี่ชายของเขาก็คือลุงของบุริศร์เป็นผู้ดูแลองค์กรมืด แต่โชคไม่ดีที่เขาต้องการเปลี่ยนองค์กรมืดให้เป็นของตัวเอง และกลายเป็นองค์กรพิเศษ นรมน คุณต้องจำไว้ ไม่ว่าเวลาไหนก็ตาม องค์กรมืดมีไว้สำหรับประเทศ บางทีคุณอาจไม่เคยเป็นทหาร หรือมีประสบการณ์ในกองทัพ แต่คุณต้องจำสิ่งนี้ไว้ นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ตระกูลโตเล็กเป็นของประเทศ และองค์กรมืดก็เป็นของประเทศเช่นกัน ทุกอย่างที่ตระกูลโตเล็กได้รับตอนนี้ถูกมอบให้โดยประเทศ มีไว้เพื่อรับใช้ประเทศและประชาชน ไม่ใช่เพื่อใคร เข้าใจไหม?”

คุณนายโตเล็กพูดคำเหล่านี้อย่างระมัดระวัง แม้จะมีความรุนแรงก็ตาม

นรมนดูเหมือนจะเข้าใจ แต่เขาก็พยักหน้า

คุณนายโตเล็กพูดด้วยเสียงเบาๆ “ลุงของเขากลายเป็นเจตนาร้าย เขาคิดว่ารากฐานของตระกูลโตเล็กหลายปีมานี้ สามารถแยกออกจากประเทศและกลายเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะนำอาณาจักรรัตติกาลออกจากประเทศ และสนับสนุนให้คนจำนวนมากเข้าร่วมกับเขาในการพยายามยึดระบอบการปกครอง แต่น่าเสียดายที่มันล้มเหลวในที่สุด ลุงของเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย และในองค์กรมืดก็เริ่มปั่นป่วนเช่นกัน สภาพร่างกายของฉัน ฉันรู้ดี เกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบันของฉันที่องค์กรมืดก็เริ่มปั่นป่วนแล้วเช่นกันฉันรู้ดียิ่งกว่าใคร”

คำพูดเหล่านี้ทำให้นรมนตะลึงอีกครั้ง

เธอคิดว่ามันวิเศษมากที่ได้ฟังสิ่งต่างๆมากมายในวันนี้

“แม่ คุณรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นคนวางยาคุณ?”

“ป้าโอใช่ไหม!”

คุณนายตระกูลโตเล็กกล่าวอย่างใจเย็น

แม้ว่านรมนจะเดาได้บ้าง แต่เธอก็ยังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบจากคุณนายตระกูลโตเล็ก ถึงอย่างนั้นคุณนายตระกูลโตเล็กก็ดูแลป้าโอมาตลอดไม่ใช่เหรอ?

ความรู้สึกที่สูงส่งแบบไหนกันที่ทำให้เธอทนยอมป้าโอได้ขนาดนี้ทั้งๆที่เธอรู้ว่ากำลังข่มเหงเธออยู่?

หลายปีแล้ว ทุกคนรู้ดีว่าคุณนายโตเล็กดูแลป้าโอเป็นอย่างดี และยังมีความรู้สึกมากกว่าเจ้านายและคนรับใช้ทั่วไป หรือว่ามีความลับอะไรในนี้?

คุณนายตระกูลโตเล็กมองไปที่ดวงตาที่งงงวยของนรมน และจู่ๆก็หัวเราะ

“คุณเป็นคนฉลาด แน่นอนว่าบุริศร์มีวิสัยทัศน์ที่ดี”

ประโยคนี้ยกย่องทั้งนรมน และบุริศร์

นรมนยิ้มเล็กน้อยอย่างเขินอาย นับเป็นครั้งแรกที่เธอได้รับคำชมเชยจากคุณนายโตเล็ก จึงค่อนข้างอาย

คุณนายตระกูลโตเล็กเห็นเธอเช่นนี้ ราวกับว่าเห็นตัวเองเมื่อยังสาวๆ

“รู้มั้ย? ฉันก็เคยเป็นแบบเดียวกับคุณ ฉันเกิดมาในตระกูลที่มีฐานะ ไม่เข้าใจอะไรเลย ตกหลุมรักใครบางคนอย่างโง่เขลา ก็เลยเข้ามา หลังจากที่เข้ามาถึงรู้ว่าน้ำในตระกูลโตเล็กลึกแค่ไหน แต่น่าเสียดายออกไปไม่ได้แล้ว”

เมื่อคุณนายโตเล็กเล่าเรื่องราวของตนเอง ก็มีสัมผัสของความหวาน เหมือนเด็กสาวในฤดูใบไม้ผลิ เหมือนหญิงชราที่ล่วงลับไปแล้ว นึกถึงอดีตอันแสนหวานและเศร้า

“พ่อต้องหล่ออย่างแน่นอน!”

สำหรับสามีของตนเอง คุณนายตระกูลโตเล็กไม่ลังเลที่จะยกย่องตัวเอง

“เขาโดดเด่นกว่าบุริศร์ คุณเชื่อไหม?”

คุณนายโตเล็กในเวลานี้ ไม่ใช่แม่ของบุริศร์อีกต่อไป แต่เป็นเด็กที่โอ้อวดซึ่งทำให้นรมนประหลาดใจจริงๆ

คนส่วนใหญ่คิดว่าลูกชายหล่อไม่ใช่เหรอ?

แต่คุณนายโตเล็กกลับไม่ใช่

แต่นรมนชอบเธอแบบนี้

“ค่ะ พ่อหล่อกว่าใครในความคิดของคุณ”

“แน่นอนอยู่แล้ว เขาไม่เพียงแต่หล่อเหลา แต่ยังรักใคร่มาก ทั้งๆที่รู้ถึงจะแต่งงานกันระหว่างเราก็ไม่สามารถมีลูกกันได้ แต่เขายังคงแต่งงานกับฉัน โดยไม่ลังเลและเกือบจะทิ้งตระกูลโตเล็กไปเพื่อฉัน”