แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 235
บทที่ 235 คุณกำลังข่มขู่ผมเหรอ
เป็นแยม
เป็นหมายเลขโทรศัพท์ของแยม
มือของนรมนสั่นเทา
ก่อนหน้านี้เธอทะเลาะกับบุริศร์ด้วยเรื่องของแยม ตอนนี้กลับได้รับสายของแยม
ทำไมเมื่อสักครู่เธอไม่รับโทรศัพท์
หรือว่ามีความเกี่ยวเนื่องกัน
นรมนดูทีวีที่รายงานข่าวอย่างต่อเนื่อง ความคิดไม่ดีได้แวบเข้ามาในหัว
หรือว่าแยมต้องการปกป้องรเมศ
ทั้งหมดนี้เป็นแผนการของรเมศ
นรมนที่กำลังคิดเช่นนี้ และโทรศัพท์ก็ยังคงดังไม่หยุด
เธอจึงต้องหายใจเข้าลึกๆ แล้วข่มอารมณ์เอาไว้ แล้วก็กดรับสาย
“นรมน ช่วยฉันด้วย! รีบมาช่วยฉันที!”
เสียงแยมดังมาจากโทรศัพท์
นรมนในตอนนี้ไม่ได้พะวงและเป็นห่วงเหมือนก่อนหน้านี้
เธอจ้องรเมศในทีวีที่ท่าทางดูตะลีตะลาน แต่ว่าเธอกลับมีอารมณ์ที่อธิบายไม่ถูกได้แวบเข้ามาในดวงตา
นรมนดูไม่เข้าใจ แต่มีความรู้สึกว่าเรื่องนี้บางทีเกี่ยวข้องกับรเมศ
“แยม เธออยู่ที่ไหน”
เสียงของนรมนราบเรียบน่ากลัว ทำให้แยมชะงักไปชั่วขณะ แล้วก็กลับมาพูดด้วยเสียงที่สั่นกลัว : ฉันไม่รู้ เธอรีบมาช่วยฉันที ฉันกลัวมาก!”
ทำไมเธอต้องหนี”
นรมนไม่ถามสถานการณ์ของเธอ แต่กลับถามขึ้นด้วยคำถามนี้”
แยมจึงร้องไห้ขึ้น
“นรมน เธอเป็นอะไรไป หนีอะไรกัน ฉันถูกคนจับตัวไป ฉันอยู่บ้านดีๆจู่ๆมีคนเข้ามาทำร้ายจนสลบไป จนกระทั่งฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองตัวที่นี่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน แต่ว่าในนี้มืดมาก ฉันกลัวมากเลย”
คำพูดของแยมไม่เป็นที่ผิดสังเกต แต่ว่าทำไมจะบังเอิญอะไรเช่นนี้
บังเอิญเข้ากับที่บุริศร์ไปหาเพื่อต้องการคลายสงสัยข่าวการหายตัวพ่อกับแม่ แล้วเธอก็ถูกคนจับตัวไป
“แยม พวกเราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม”
คำพูดนรมนทำให้แยมฉงนใจ
“ก็เป็นเพื่อนกันสิ”
“อย่างนั้นเธอบอกฉันมาว่าทำไมเธอถึงโทรศัพท์หาพ่อกับแม่ของฉัน เธอได้หมายเลขโทรศัพท์พ่อกับแม่ของฉันมาจากที่ไหน”
นรมนยิงคำถามติดๆ จนทำให้แยมไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไรดี ทันในนั้นก็ได้ยินเสียงคุ้นๆของแม่ได้แทรกเข้ามาในเวลานี้
“ที่รัก ที่รัก คุณอย่าหลับนะ! ตื่นขึ้นมาสิ!”
คำพูดนี้เป็นเสียงของแม่นรมนที่บังเอิญดังแทรกเข้ามา เสียงที่ร้อนรน เป็นห่วง และก็ร้องห่มร้องไห้
นรมนเกิดอาการกระวนกระวายขึ้นในทันใด
“แยม เธออยู่ที่หน”
นรมนไม่สามารถที่จะอยู่นิ่งได้อีก
ไม่ว่านี่จะเป็นกับดักของรเมศ หรือเป็นแผนร่วมมือกันของแยมกับรเมศก็ตาม เธอก็ไม่สามารถที่จะใจเย็นได้อีก
ก่อนหน้านี้ได้รับรูปถ่ายของพ่อกับแม่ของเธอ ก็ทำให้เป็นกังวลมาก ตอนนี้ได้ยินเสียงเรียกของแม่ นรมนใจแทบแตกสลาย
ต่อให้อันตรายเฉกเช่นภูเขาดุจคมมีดหรือจะเป็นทะเลเพลิง เธอก็จะพร้อมที่ลุยฝ่าไป
แยมพูดทั้งร้องไห้: ฉันไม่รู้ ที่นี่มืดมาก อีกทั้งยังมีคนอื่นอยู่ด้วย ฉันเหมือนจะได้ยินเสียงน้ำทะเล ไม่รู้ว่าอยู่ใกล้ทะเลหรือเปล่า”
นรมนยังอยากจะถามรายละเอียดเพิ่มเติม แต่สายแยมได้กดวางลงทันใด
เมื่อนรมนโทรกลับไป ฝ่ายนั้นได้ปิดเครื่องไปแล้ว
ทะเลเหรอ
นรมนไม่รู้ว่านี่ใช่เหยื่อล่อหรือเปล่า แต่เธอไม่สามารถที่จะไม่ทำอะไรไม่ได้
เธอส่งข้อความให้บุริศร์ ยังไม่ทันได้ส่งออกไป เหมือนเธอฉุกคิดอะไรได้แล้วก็ลบข้อความทิ้งไป
การโทรครั้งนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนแอบฟังอยู่
เธอลุกขึ้นเดินออกจากห้อง และไปหาพฤกษ์ในลำดับแรก
“ฉันขอยืมใช้โทรศัพท์หน่อย”
พฤกษ์ไม่รีรอ รีบยื่นโทรศัพท์ตัวเองให้กับนรมน
นรมนหยิบโทรศัพท์มา จากนั้นก็รีบส่งข้อความให้บุริศร์ เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ รวมถึงบอกในสิ่งที่ตัวเองคาดเดา
เธอบอกว่าเธอสงสัยนี่เป็นแผนการทั้งหมดที่รเมศกับแยมได้วางแผนไว้
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ ทำไมแยมถึงช่วยรเมศมาตลบหลังเธอ แต่นรมนก็ไม่อาจไม่บอกในสิ่งที่ตัวเองคาดเดาให้กับบุริศร์รับรู้
เธอไม่สามารถเอาความเป็นความตายของพ่อแม่เธอมาเดิมพัน
บุริศร์ยังอยู่สถานที่ถ่ายรูป ที่รอบๆรายล้อมไปด้วยนักข่าว
โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทีหนึ่งจากนั้นก็เงียบไป
เห็นเป็นหมายเลขโทรศัพท์ของพฤกษ์ บุริศร์ได้สไลด์เพื่อปลดล็อก และเห็นข้อความจากนรมน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย