แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 276

บทที่ 276 ยอมก้มหัวเพื่อลูกเมีย

นรมนกำลังจะหันหลังเดินหนี แต่กลับไม่ทันเสียแล้ว

เธอจึงทำได้แค่ก้มตัวถอยหลังให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่จู่ๆกลับชนเข้ากับอะไรบางอย่าง

ขณะที่สถานการณ์กำลังคับขัน ทันทีที่นรมนหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นถังไม้วางอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ด้วยว่าข้างในมีอะไรไหม

นรมนมุดลงไปในนั้นด้วยความรวดเร็ว และปิดฝาถังด้วยความระมัดระวัง

ในถังชื้นแฉะเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าจะถูกวางไว้ตรงนี้เป็นเวลานานแล้ว อีกอย่างยังส่งกลิ่นออกมาด้วย

เธอขมวดคิ้ว พร้อมกับบีบจมูกเอาไว้ พยายามเบาเสียงลมหายใจให้ได้มากที่สุด

เมื่อเสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก็ยิ่งได้ยินเสียงคนพูดชัดขึ้น

เมื่อได้ยินแล้วรู้สึกคุ้นหูกับเสียงนี้ หัวใจของนรมนก็เต้นเร็วยิ่งกว่าเดิม

ป้าโอกับธิดา!

ที่แท้ก็มาหลบอยู่ที่นี่เอง!

งั้นก็แปลว่าแชมป์เป็นคนของป้าโอเหรอ?

ถึงว่าบุริศร์ตามหาตัวป้าโอกับธิดาทั่วทั้งเมืองชลธีแล้วแต่ก็ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ที่แท้แชมป์ก็พาพวกเธอมาซ่อนอยู่ที่นี่เอง

นรมนนับถือความสามารถในการซ่อนคนของแชมป์จริงๆ

สามารถซ่อนคนต่อหน้าต่อตาบุริศร์ได้นานขนาดนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ

นรมนนึกไปถึงตอนที่กานต์หายตัวไป ตอนนั้นแชมป์ยังช่วยตามหาอยู่เลย

พวกเธอคงตาบอดไปแล้วจริงๆ ตอนนั้นถ้าแชมป์เป็นคนตามหากานต์เจอ ก็ไม่รู้เลยว่าตอนนี้กานต์จะเป็นยังไงบ้าง

นรมนนึกกลัวย้อนหลัง แต่ก็โชคดีที่ตอนนั้นตรินท์ช่วยเอาไว้

ธิดาเดินพร้อมมากับพูดว่า “ป้าโอ แชมป์ส่งข่าวมาว่านรมนหนีไปแล้ว ป้าว่าภูเขาลูกใหญ่ขนาดนี้เธอจะมุดหัวอยู่ไหนได้?”

“ไม่รู้ แต่ว่าจะให้ผู้หญิงคนนี้มีชีวิตอยู่ต่อไม่ได้เด็ดขาด ถ้าไม่มีเธอ ตอนนี้ฉันคงได้อยู่กับลูกชายฉันแล้ว ไม่ใช่แค่ทำให้ฉันกับลูกต้องแยกจากกัน ตอนนี้ยังกลายเป็นนายหญิงของอาณาจักรรัตติกาลอีก เธอมีดีอะไร? ถึงมาเป็นนายหญิงของอาณาจักรรัตติกาล?”

เสียงของป้าโอเต็มไปด้วยความดูถูกอย่างปิดไม่มิด

นรมนรู้มาตลอดว่าป้าโอไม่ชอบตัวเอง และเธอก็รู้สึกว่าเหตุผลที่ป้าโอไม่ชอบเธอเป็นเพราะบุริศร์ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างที่คิดซะทีเดียว

ธิดาพูดเสียงเบาว่า “เธอจะติดต่อคนของอาณาจักรรัตติกาลให้มาที่นี่หรือเปล่า? เธอหนีไปได้ ก็แสดงว่ารู้เบื้องลึกของแชมป์แล้ว น่าเสียดาย เราอุตส่าห์ควบคุมแชมป์มาได้ตั้งหลายปี ถ้าถูกประธานบุริศร์จับได้ ถึงตอนนั้น.......”

“เขาไม่มีทางรู้ แชมป์บอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าเขาไปแล้ว ฉันได้ยินมาว่าวันนี้นังเด็กกมลนั่นต้องผ่าตัด ไม่ว่ายังไง บุริศร์ก็ต้องกลับไปช่วยเด็กนั่นอยู่แล้ว แค่เด็กอายุสั้นคนหนึ่ง คิดว่าสมควรที่จะได้รับไตอีกข้างของลูกชายฉันเหรอ? มีอย่างที่ไหน! ว่าแต่ที่ฉันให้ไปจัดการเรื่องโรงพยาลเรียบร้อยหรือเปล่า?”

น้ำเสียงของป้าโอเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

ธิดารีบพูดขึ้นมาว่า “จัดการเรียบร้อยแล้ว ขอแค่เด็กนั่นขึ้นเตียงผ่าตัด รับรองว่าไม่รอดแน่ ส่วนเหตุผลคือตายเพราะอุบัติเหตุทางการผ่าตัด สบายใจได้”

“อย่าให้ลูกชายฉันบาดเจ็บล่ะ!”

คำพูดของป้าโอทำให้นรมนตื่นกลัวเป็นอย่างมาก

กมลกำลังตกอยู่ในอันตราย?

ผู้หญิงจิตไม่ปกติคนนี้ คิดจะฆ่ากมลทั้งๆที่รู้ว่าเธอเป็นหลานของตัวเองน่ะเหรอ?

นรมนกังวลเป็นอย่างมาก แต่กลับทำอะไรไม่ได้

ทำยังไงดี?

ถ้าบุริศร์ขึ้นเตียงผ่าตัดก็จะถูกวางยาชา แล้วก็จะไม่มีใครหยุดภัยอันตรายใดๆที่กำลังจะเกิดขึ้นกับกมลในระหว่างผ่าตัดได้

นั่นลูกสาวของเธอนะ!

ลูกที่น่าสงสารของเธอ!

จะถูกป้าโอทำร้ายอย่างนี้จริงๆเหรอ?

นรมนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ทันใดนั้นกลับได้ยินธิดาพูดขึ้นมาเสียก่อน “ป้าโอ ถึงยังไงกมลก็เป็นหลานของป้านะ ป้าทำลงเหรอ?”

“หลานอะไรกัน? ก็แค่เด็กขี้โรค ถ้าเป็นคนอื่นเปลี่ยนไตให้เธอได้ก็ดีน่ะสิ ก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เลี้ยงไปแล้วยังไงต่อ? แต่ไม่ว่าไตของใครก็เข้ากับเด็กนั่นไม่ได้ ต้องเป็นไตของลูกฉันเท่านั้น คนเราเสียไตไปข้างหนึ่งคิดว่าจะไม่มีผลกระทบอะไรเลยงั้นเหรอ? ฉันเสียลูกชายไปแล้วคนหนึ่ง คิดว่าฉันจะทนเห็นลูกชายอีกคนของฉันกลายเป็นคนพิการไปต่อหน้าต่อตาเหรอ? เรื่องเด็กนั่นถ้าจะโทษก็ต้องโทษคนชั้นต่ำอย่างแม่มันที่คลอดมันออกมามีร่างกายไม่แข็งแรง จะมาโทษฉันไม่ได้ อีกอย่างจะมีหรือไม่มีเด็กนั่นก็ไม่เห็นสำคัญอะไรสักหน่อย ว่าแต่ที่ฉันให้พวกแกไปสืบหาว่ากานต์อยู่ที่ไหนได้เรื่องบ้างหรือยัง?”

“ยังเลย นายน้อยกานต์เหมือนหายไปกับอากาศ หรือบางทีอาจจะเป็นอะไรร้ายแรงกว่าที่เราคิดไว้ก็ได้นะป้า”

“สารเลว！ นังโง่เขมิกา บังอาจมาทำร้ายหลานชายของฉัน! กานต์คือความหวังของตระกูลโตเล็ก ตอนนี้ยังเด็ก ถ้าฉันพามาสั่งสอนดีๆ เขาต้องกลายเป็นหลานชายที่เชื่อฟังฉันที่สุดแน่ เอาเป็นว่าต่อให้ต้องเสียไปเท่าไหร่ ก็ต้องหากานต์ให้เจอ”

ยิ่งป้าโอพูดนรมนยิ่งกรุ่นโกรธ

นังแก่นี้พูดซะกมลดูไร้ค่า แต่เพราะกานต์เป็นเด็กผู้ชาย เลยคิดจะถือโอกาสช่วงที่กานต์ยังเด็กควบคุมเขาสินะ ช่างเลวจริงๆ

ป้าโอกับธิดากำลังเดินผ่านถังไม้ที่นรมนซ่อนตัวอยู่ นรมนจึงไม่กล้าหายใจแรง

เมื่อเสียงเท้าของพวกนั้นค่อยๆไกลออกไป เหมือนเดินออกไปแล้ว นรมนถึงได้กล้าเปิดฝาถังออกเพื่อสูดอากาศเข้าไป

เธอจะส่งข่าวออกไปยังไงดี?

ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปเธอทำอะไรไม่ได้แน่!

เธอจะซ่อนอยู่ที่นี่ตลอดไปไม่ได้ อีกอย่างมันก็เกี่ยวกับความปลอดภัยของกมลและบุริศร์ด้วย เธอต้องคิดหาทางเพื่อส่งข่าวออกไป หรือไม่เธอก็ต้องกลับไปที่เมืองชลธี

แต่ปัญหาก็คือ จะออกไปยังไง?

นรมนเกาหัวอย่างร้อนใจ แต่ก็รู้ดีว่าอยู่ที่นี่ก็แก้ปัญหาระยะยาวไม่ได้ เธอออกมาจากถังไม้ จากนั้นก็เดินตามทางที่ธิดากับป้าโอเพิ่งเดินมา

ที่นั่นคือที่อยู่ชั่วคราวของพวกเขา ไม่รู้ว่าจะมีใครเห็นเธอหรือเปล่า

นรมนเดินมาตลอดทาง ก็พบว่าที่นี่ไม่มีใครเลย ดูเหมือนแชมป์มั่นใจมากว่าจะไม่มีใครหาที่นี่เจอ ถึงได้วางใจขนาดนี้

เมื่อเธอเดินเข้าไปข้างใน ก็พบว่าในถ้ำยังมีถ้ำอื่นอยู่ด้วย

ถ้ำเล็กๆทั้งสองเชื่อมติดกัน รูปร่างเหมือนห้องนอน ข้างในนั้นมีทุกอย่าง แม้แต่ของกิน

แต่ของกินก็ไม่ใช่ว่าเป็นของมีโภชนาการ หรือสดใหม่ นอกจากบะหมี่ก็มีพวกขนมแครกเกอร์ ส่วนน้ำบรรจุอยู่ในถังขนาดใหญ่หลายถัง

นรมนรีบหยิบขนมเข้ากระเป๋าด้วยความรวดเร็ว

ตอนหนีออกมาเธอไม่ได้หยิบอะไรติดมือมาด้วยเลย เพื่อความอยู่รอด เธอจึงหยิบของกินเข้ากระเป๋า

นรมนมองไปรอบๆ ก็พบว่ามีคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กอยู่ในนี้ด้วย

ตอนนี้แชมป์บล็อกสัญญาณเอาไว้ ถ้าใช้คอมของพวกเขาส่งข่าวออกไป จะถูกจับได้หรือเปล่า?

นรมนใช้คอมไม่ค่อยเป็นด้วย

ตอนนี้เธออยากให้กานต์มาอยู่ด้วยจริงๆ ถ้ามีกานต์ก็ดีสิ เขาต้องทำเป็นแน่ๆ

สุดท้ายนรมนก็ไม่กล้าแหวกหญ้าให้งูตื่น

เธอค้นที่นี่ไปรอบหนึ่ง ก็ไม่พบเบาะแสอะไรที่พอจะใช้ได้เลย นรมนกลัวว่าธิดากับป้าโอจะกลับมาเห็น เธอจึงต้องรีบวิ่งออกไปข้างนอกให้เร็วที่สุด

แต่กลับไม่ถูกจังหวะ เพราะข้างนอกมีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาอีกแล้ว

นรมนไร้ทางหนี คงต้องเผชิญหน้ากลับคนข้างนอกแล้ว และในตอนนี้เอง แผ่นหลังของเธอก็ชนเข้ากับผนัง ไม่รู้ทำไม เธอถึงสัมผัสได้ถึงความอุ่นจางๆ

ความอุ่นนี้ให้ความรู้สึกไม่เหมือนความอุ่นจากผนังต่ำ แต่เหมือนความอุ่นที่มาจากไม้แทน

นรมนขมวดคิ้ว หันหลังกลับไปใช้มือลองลูบๆ ก็พบว่าเหมือนตรงนี้จะมีประตู

เธอผลักเข้าไปโดยไม่หยุดคิด

หลังจากที่เข้ามา นรมนก็อึ้งสนิท

ในนี้มีแต่กรง อีกอย่างในแต่ละกรงยังขังผู้หญิงเอาไว้มากมาย มีทั้งคนที่อายุเยอะแล้วมากๆ และคนที่อายุยังน้อยๆ แต่ว่าพวกเธอล้วนแล้วแต่อยู่ในสภาพหมดสติเหมือนกันหมด

นรมนตื่นกลัวเป็นอย่างมาก แต่ไม่นานก็สงบลงมาได้

เธอนึกไปถึงกระบวนการค้ามนุษย์ที่ตัวเองเคยเจอ

เกี่ยวกับป้าโออย่างที่คิดไว้จริงๆ!

ป้าโอจับคนพวกนี้มาทำอะไรที่นี่? ลักลอบส่งออกนอกประเทศเหรอ?

เมื่อเห็นว่าแต่ละคนถูกขังเอาไว้ในกรงราวกับหมูกับหมา นรมนก็ไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

ภาพเหตุการณ์ที่ตัวเองเคยถูกขายในตอนนั้นปรากฏขึ้นมาในหัวของเธออีกครั้ง

เธอรู้ดียิ่งกว่าใครว่าหลังจากที่คนพวกนี้ถูกขายออกไปแล้วจะประสบพบเจอกับความหายนะในรูปแบบไหน

นรมนรีบเปิดกรงออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ใช้น้ำสาดพวกเธอให้ตื่นขึ้นมา

“คุณเป็นใคร?”

เหล่าหญิงสาวต่างพากันแตกตื่น แต่ก็ไม่กล้าส่งเสียงดังออกไป เมื่อเห็นบาดแผลบนตัวของพวกเธอ นรมนจึงรู้ในทันทีว่าถูกตบตีมา

นรมนสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ฉันช่วยเปิดกรงให้แล้ว พวกคุณหนีไปได้เลย ที่นี่คือเกาะ จากที่นี่ตรงไปยังทิศเหนืออีกร้อยเมตรจะเป็นเมืองชลธี พวกคุณจะหนีออกไปได้หรือเปล่าก็คงต้องลองดูเอง”

เหล่าหญิงสาวทั้งตกใจ และไม่ค่อยเชื่อ แต่สุดท้ายก็รีบลุกขึ้น แล้ววิ่งออกไปข้างนอกด้วยความรวดเร็ว

โอกาสที่จะได้กลับบ้าน ยังไงก็อยากลองเดิมพันดูสักครั้ง

ทันใดนั้นนรมนก็นึกถึงเสียงฝีเท้าข้างนอกเมื่อกี้

“เดี๋ยวก่อน! ข้างนอกเหมือนจะมีคนเข้ามา ตอนนี้พวกคุณอย่าพึ่งออกไปจะดีกว่า รอสักพักแล้วค่อยว่ากันอีกที”

เมื่อเหล่าหญิงสาวได้ยินที่นรมนพูด ก็หยุดชะงักกึก

ตอนนี้พวกเธอเห็นนรมนเป็นผู้นำและคนสำคัญไปซะแล้ว

เสียงฝีเท้าจากด้านนอกดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของนรมนเริ่มบีบรัด

เธอเองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าพวกเธอจะออกไปได้ไหม

ในที่สุดข้างนอกก็มีเสียงพูดคุยดังขึ้นมา

“ป้าโอล่ะ?”

“ออกไปข้างนอกมั้ง”

เป็นเสียงผู้ชายสองคน และเป็นผู้ชายที่คิดจะมาจับตัวนรมนเมื่อตอนเช้า

เธอจำเสียงของพวกเขาได้

นรมนกำมือแน่น ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะเข้ามาหรือเปล่า

ในตอนนี้เองก็ได้ยินผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “รีบหาร่องรอยของนรมนว่าได้มาที่นี่หรือเปล่า ถ้าไม่มีเราก็รีบออกไปกันเถอะ อย่ายุ่งกับป้าโอกับธิดาเลย ขืนให้พวกเธอรู้ว่าเราเข้ามาในนี้ล่ะก็ ไม่รู้เลยว่าเราจะโดนอะไรบ้าง”

“ผู้หญิงสองคนนี้น่ารำคาญเสียจริง ไม่รู้ว่าคุณแชมป์จะเชื่อฟังพวกเธอทำไมนักหนา”

ชายหนุ่มอีกคนพูดพร้อมกับส่ายหัวปลงๆ

“นายไม่เคยได้ยินเหรอ? ลูกเมียของคุณแชมป์อยู่ในกำมือของป้าโอ ไม่อย่างนั้นนายคิดว่าคุณแชมป์จะเชื่อฟังเธอขนาดนี้เหรอ?

หัวใจของนรมนสะดุดกึก

ลูกเมียของคุณแชมป์อยู่ในกำมือของป้าโอ?

ถึงว่าทำไมเขาถึงหักหลังบุริศร์

แต่ว่ามันก็ไม่น่าให้อภัยที่เขาช่วยคนชั่วทำเลวอยู่ดี!

ผู้ชายอีกคนถอนหายใจออกมา “เฮ้อ คุณแชมป์ก็น่าสงสารนะ ตอนอยู่กองทัพช่วงแรกๆแทบจะไม่ได้อยู่กับเมีย เมียเลยหมดรัก จนต้องขอหย่า ไหนจะเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูลูกอีก คุณแชมป์รู้สึกผิดต่อเมียเลยยอมหย่า แต่คิดไม่ถึงเลยว่าได้ข่าวอีกที เมียก็ถูกจับไปแล้ว นายว่าผู้ชายแข็งกร้าวไม่ยอมใคร แต่ยอมก้มหัวให้คนอื่นเพื่อลูกเมีย มันน่าสงสารขนาดไหนลองคิดดู”

“ช่างเถอะๆ ไม่ต้องพูดแล้ว รีบหาต่อเถอะ ไม่เจอเราก็รีบแยกย้าย เดี๋ยวป้าโอบ้าอะไรนั่นมาเจอเข้า”

ผู้ชายอีกคนรีบพูด

ทั้งสองเริ่มตามหานรมนอีกครั้ง

หัวใจของนรมนแทบจะทะลุมาถึงคอ

พวกเขาจะหาที่นี่เจอไหมนะ?