บทที่ 29 บุริศร์ นายหมายความว่าอะไร
นรมนดูเวลาแล้วดูเวลาอีก ใกล้จะแปดโมงแล้ว ถ้าหากรีบไปตอนนี้แล้วรถไม่ติด ก็จะถึงทันเวลาพอดี แต่เธอดันไม่รู้ว่าโรงงานแปรรูปรถยนต์ของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดอยู่ที่ไหนนะสิ
แต่ตอนนี้ บุริศร์ส่งที่อยู่มาให้เธอแล้ว เป็นที่ตั้งที่ระบุชัดเจน ทำให้เธอต้องขับรถอย่างระวังหน่อย
นรมนสบถออกมาด้วยความโกรธ“คนเลว!”
บุริศร์มองไปที่โทรศัพท์แล้วยิ้มมุมปาก อารมณ์ขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
พฤกษ์ที่อยู่ข้างๆ มองไปที่บุริศร์ทุกซอกทุกมุมอย่างสงสัย ไม่พูดอะไรสักคำ แต่กลับจัดการเรื่องทุกอย่างหลังจากนรมนมาถึงไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว
เขมิการาวกับว่าเธอตกอยู่ในฝันร้ายตลอดทั้งอาทิตย์
ห้าปีก่อนเธอคิดว่าบุริศร์คือน้ำแข็งเย็นจัดก้อนหนึ่ง เลยอยากที่จะใช้ความรักและการที่มีกิจจาอยู่มาเปลี่ยนบุริศร์ ทำให้ตัวเองกลายเป็นหญิงของตระกุลโตเล็ก แต่บุริศร์ก็ทำไม่รู้ร้อนรู้หนาวใส่เธอมาตลอด มาวันนี้กลับสดใสใจกว้างใส่นรมน ถึงขนาดที่กลายเป็นเป็นส่งดอกไม้ส่งของไปให้เธอโดยไม่สนใจเสียงวิพากษ์วิจารณ์
ถึงแม้ว่าบุริศร์จะไม่ออกมาคู่กับนรมน แต่ความผิดปกติของบุริศร์นั้นทำให้เขมิการู้สึกถึงความผิดปกติ โดยเฉพาะกับนรมนนั้นเต็มเปลี่ยนไปด้วยความเจตนาร้ายอยู่ลึกๆ
ผู้หญิงคนนี้ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะอะไร ตำแหน่งไหน ลับหลังมีความสัมพันธ์อะไร เพียงแค่บุริศร์มีใจให้เธอ เธอก็ไม่ปล่อย!
ตอนที่เขมิกาเห็นการแถลงข่าวของบุริศร์บนสื่อนั้น สายตาของเธอก็ส่งความอิจฉาริษยาออกมาทันที
โรงงานแปรรูปรถยนต์ของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดเขมิการู้จักดีว่ามันอยู่ไหน เธอดูเวลาแล้ว ขับรถออกไปด้วยอย่างเร็ว และเข้าไปในงานโดยอาศัยช่วงชุนลมุน
ขณะที่นรมนเดินทางมาถึงโรงงาน บุริศร์ออกมารับเธอด้วยตัวเอง
“บุริศร์ คุณหมายความว่าอะไร?”
ตอนแรกนรมนยังพอรับได้ แต่เมื่อเธอมองเห็นคนมากมายในงาน ความรู้สึกที่ถูกชักนำแบบนั้นก็ทำให้เธอหัวร้อนขึ้นทันที
บุริศร์กลับจับไปที่มือของเธอ ยิ้มแล้วพูด“วันนี้เธอเป็นตัวแทนของบริษัทHJกรู๊ปจำกัดนะ อีกอย่างหรือว่าเธอไม่อยากมาเห็นโรงงานแปรรูปรถยนต์ของฉัน? รถสปอร์ตที่เธอออกแบบน่ะฉันเคยเห็นมาแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะโชคร้ายซื้อไม่ทันเลยสักคัน แต่พอเห็นการออกแบบแบบนั้นแล้ว ก็มีส่วนคล้ายกับของฉันเหมือนกัน ฉันคิดว่าในภาษานักธุรกิจเนี่ย ไม่ว่าเธอจะมีความเห็นกับฉันยังไง ในเมื่อเราได้มาทำธุรกิจร่วมกันแล้ว ก็ควรทำให้มันออกมาดีถูกไหม?อีกอย่างนี่ก็ผ่านมาแล้วหนึ่งอาทิตย์ ร่างกายเธอก็น่าจะแข็งแรงดีแล้วใช่ไหม?”
คำพูดเหล่านี้ นรมนถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว ทำได้เพียงส่งสายตาเคืองโกรธไปให้เขา
“เอาหละ วันนี้มีนักข่าวมาไม่น้อย อย่าทำให้พวกเขารู้สึกว่าเธอเป็นคนที่ไม่ควรคบค้าสมาคมด้วย คราวหลังกลุ่มๆนี้ ก็จะด่าว่าเธออีกถูกไหม?”
บุริศร์จูงมือนรมนเดินเข้าไปข้างใน
นรมนพยายามขัดขืน แต่ถึงยังไงก็ดึงมือตัวเองออกมาไม่ได้สักที นักข่าวรอบข้างที่เดินผ่านอยู่ก็ไม่ใช่น้อย พร้อมพยักหน้าให้พวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...