แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 327

บทที่ 327 เธอคิดว่าฉันทำเพื่ออะไร

เมื่อเห็นนรมนกัดฟันกรอด ทีท่าที่ต้องการแล่เธอเป็นชิ้นๆนั่น ป้าโอหัวเราะอย่างได้ใจมากกว่าเดิม

“แกคิดว่ายี่สิบกว่าปีนี้ที่ฉันอยู่ตระกูลโตเล็ก อำนาจของฉันที่เมืองชลธีแกคิดว่าแกกับบุริศร์จะหักล้างได้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ บุริศร์ดีต่อฉันมากในอดีต เขาเป็นเด็กดีมากเลยล่ะ แต่ทุ่มเทเพื่อเธอมากเกินไป เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจ ทำให้เขาหลุดออกจากการควบคุมของฉันไป ทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่เอาญาติพี่น้อง แม้จะรู้ว่าฉันเป็นแม่แท้ๆผู้ให้กำเนิดเขาก็ยังจะต่อต้านฉัน หากไม่ใช่เพราะเธอ ความฝันของฉันก็จะสมปรารถนา อาณาจักรรัตติกาลเองก็จะเป็นของฉัน! นรมน คนสนับสนุนแกแค่นั้นไม่พอหลอกนะรู้ไหม?”

ป้าโอกล่าวอย่างได้ใจ พร้อมเข้าไปข้างหน้า ฟาดเข้าที่พวงแก้มของนรมน นรมนรู้สึกได้เพียงกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งในปาก ความเจ็บปวดแล่นขึ้นมายังใบหน้า

“เป็นอะไร? เจ็บใช่ไหม?”

ป้าโอคว้าเส้นผมของนรมนเอาไว้ พร้อมเอ่ยอย่างดุดัน “ฉันเคยบอกแล้ว ฉันเป็นแม่แท้ๆของบุริศร์ เป็นแม่ยายของเธอ แต่เธอกลับกล้าลงมือกับฉัน ต่อให้พระเจ้าไม่ลงโทษเธอ วันนี้ฉันจะสั่งสอนเธอเอง นรมน จากวันนี้เป็นต้นไป ทางที่ดีเธอเตรียมใจเอาไว้ได้เลย ฉันไม่ยอมให้เธอมีชีวิตที่สุขสบายเกินไปหลอก!”

นรมนเจ็บจนรู้สึกหนังหัวแทบหลุด ต่อให้เป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ไม่วายพ่นสิ่งแปลกปลอมใส่หน้าป้าโอ

“ถุย! แกคิดว่าตัวเองจะควบคุมทุกอย่างนี้ได้จริงๆน่ะเหรอ? ฉันจะบอกอะไรให้ บุริศร์ตื่นมาเค้าไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เธอคิดฝันลมๆแล้งๆหวังว่าลูกชายฉันจะมาช่วยเธอเหรอ? น่าเสียดาย หากเธอไม่ทำให้บุริศร์หมดสติไป บางทีเขาอาจจะมาช่วยเธอจริงๆ แต่ตอนนี้ฉันจะบอกอะไรเธอให้ บุริศร์จะหลับยาวถึงคืนพรุ่งนี้ แกคิดว่าความสามารถเล็กๆน้อยๆอย่างเจตต์ จะสามารถสับเปลี่ยนคนของฉันได้ทั้งหมดงั้นเหรอ? ใสซื่อชะมัด! ไม่เพียงแต่บุริศร์ที่ตื่นขึ้นมาไม่ได้ แม้แต่คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเองก็ไม่แน่ว่าจะตื่นขึ้นมาได้ เมื่อลูกชายฉันตื่นขึ้นมา เธอก็กลายเป็นศพแช่แข็งไปแล้ว ถึงตอนนั้นทุกอย่าง ก็สายเกินไปแล้ว”

ป้าโอมอบกำปั้นให้กับนรมนอีกครั้ง

นรมนรู้สึกปวดจุกบริเวณช่วงท้องอย่างรุนแรง แทบจะระเบิดออกมา

ที่แท้ป้าโอก็เป็นพวกมีวิชา!

เธอดูแคลนป้าโอเกินไป

นรมนเจ็บจนตัวสั่น จนเม็ดเหงื่อไหลพราก

แต่ป้าโอกลับชอบความอนาถของเธอในตอนนี้

เธอหัวเราะออกมาเสียงดัง “คิดไม่ถึงเลยใช่ไหม? ว่าแม่บ้านของตระกูลโตเล็กอย่างฉัน ผู้หญิงที่เป็นคนใช้ที่ยากลำบากของตระกูลโตเล็กมากว่ายี่สิบปี จะมีความสามารถถึงเพียงนี้ใช่ไหมล่ะ? ฉันก็ไม่กลัวที่จะบอกเธอ ฉันเป็นยูโดสายดำ! เพราะฉะนั้นเธอคิดว่าผู้หญิงอ่อนแออย่างเธอ คิดจะควบคุมฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”

“แกไม่ตายดีแน่!”

นรมนพ่นเอาน้ำเลือดออกมา เธอดูแคลนความสามารถของป้าโอเกินไป

ป้าโอหัวเราะด้วยความชอบใจอย่างหนัก

“ฉันไม่ตายดีงั้นเหรอ? เธอก็คงไม่มีโอกาสได้เห็นแล้วล่ะ วันนี้ฉันจะให้เธอตายก่อน มีเพียงแค่เธอตายไป ฉันถึงจะได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ ลูกชายของฉันถึงจะกลับมาหาฉัน นรมน อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็โทษที่เธอขัดขวางทางของฉัน”

“คงจะเป็นทางของคนเบื้องหลังแกด้วยสินะ?”

นรมนเอ่ยอย่างไม่ไว้หน้า

ป้าโอนิ่งไป ก่อนที่จะหัวเราะอย่างเย็นชา “แม้แต่ฉันเธอยังสู้ไม่ได้เลย ยังจะนึกถึงคนข้างหลังฉันอีกเหรอ? อย่าฝันกลางวันอยู่เลย ชีวิตนี้เธอไม่มีทางไปถึงจุดที่เขายืนอยู่ได้หลอก ยิ่งไม่มีทางรู้ว่าเขาเป็นใคร!”

เมื่อเห็นความเคารพในดวงตาของป้าโอ้ นรมนรู้สึกอึ้งเล็กน้อย

“แกทำทั้งหมดนี่ก็เพื่อคนๆนั้นใช่ไหม? อันที่จริงคนที่เธอรักจริงๆไม่ใช่พ่อของบุริศร์ แต่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังแกใช่ไหม?”

คำถามของนรมนจี้จุดอ่อนของป้าโอเข้าเต็มประดา

เธอฟาดฝ่ามือใส่นรมนด้วยความโมโห

“เธอมีสิทธิ์อะไรที่วิจารณ์เขา? เธอเป็นใครกัน?”

แรงที่มหาศาล นรมนรู้สึกเจ็บเสมือนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เธอปลิวลู่ไปกับพื้นกระแทกผนังอย่างแรง ก่อนที่จะดีดเด้งออกไป รวมกับธิดา

ธิดาไร้เรี่ยวแรงหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย

เมื่อเธอเห็นสภาพของนรมนในตอนนี้ น้ำตาพลันเอ่อไหลออกมาเป็นทางอย่างหักห้ามไม่อยู่ “ทำไมเธอถึงได้โง่แบบนี้? ทำไมฉันถึงได้ทำข้อตกลงกับผู้หญิงที่โง่งมอย่างเธอ? เธอจะมาที่นี่ทำไม? ทำไม?”

นรมนที่เห็นความสิ้นหวังในดวงตาของธิดา

เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้อย่างไรดี

เธอพ่นเอาเลือดสีแดงสดออกมา ร่างกายเธอรับไม่ไหวอย่างเห็นได้ชัดเจน

“เธออ่อนแอเกินไป นรมน! แต่ฉันไม่ยอมรับไม่ได้เลยนะ ว่าเธอเป็นคนมีแผนการอยู่บ้าง ที่สามารถทำให้ธิดาหักหลังฉันได้ ฉันชื่นชมในตัวเธอ หากปล่อยให้เธอเจริญเติบโตต่อไป เธอคงจะเป็นศัตรูตัวฉกรรจ์ของฉัน เพราะงั้น เธอควรจะไปตายได้แล้ว!”

ป้าโอเหยียบเข้าที่อกของนรมน

ทันใดนั้นนรมนรู้สึกเหมือนถูกภูเขาลูกหนึ่งทับร่าง ทำให้เธอหายใจติดขัด

เธอต้องการขัดขืน แต่มือทั้งสองข้างกลับถูกมัดเอาไว้ ทำให้เธอไม่สามารถออกแรงได้ เธอพยายามสูดเอาอากาศบริสุทธิ์ แต่หน้าอกกลับถูกกดทับแน่นกว่าเดิม หนักกว่าเดิม

ธิดาร่ำไห้อย่างสิ้นหวัง

คนอื่นอาจไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดธิดาถึงร้องไห้ออกมา แต่นรมนเข้าใจดี เธอร่ำไห้เพราะเธออาจจะตายแล้วจริงๆ แต่ก่อนตายกลับไม่สามารถได้พบกับนาวินได้