แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 326

บทที่ 326 ขิงแก่ย่อมเผ็ดกว่าขิงอ่อน

นรมนจับจ้องบุริศร์ที่นอนไม่ได้สติ ด้วยความอาลัย แต่ก็ฝืนลุกขึ้นฝากเขาเอาไว้ที่เตียงข้างๆคุณนายทวีทรัพย์ธาดา พร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นห่มกายให้กับเขา

เธอจ้องมองบุริศร์หลับใหลด้วยความเอ็นดู พร้อมเอ่ยเสียงแผ่ว “ขอโทษนะ ฉันจะให้คุณลำบากเพราะเรื่องของฉันไม่ได้อีกแล้ว ฉันรู้ว่าคุณทำทุกอย่างเพื่อฉันได้ แต่คุณรู้อะไรไหม? ฉันก็รู้สึกเช่นเดียวกับคุณเหมือนกัน หลังจากที่คุณได้รับบาดเจ็บ คุณก็ไม่เคยได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เลย ถือโอกาสนี้พักผ่อนให้เต็มที่ คุณวางใจได้ ฉันจะกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน”

จบประโยค นรมนประทับริมฝีปากลงที่หน้าผากกว้างของบุริศร์ ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป

กิมจิได้รอเธอที่ข้างนอกอยู่ก่อนแล้ว

เพียงแค่นรมนส่งสายตา กิมจิก็เร่งฝีเท้าเดินตามเธอไปอย่างรู้งาน คนที่เฝ้าอยู่หน้าประตูถูกสับเปลี่ยนเป็นคนของอาณาจักรรัตติกาลเป็นที่เรียบร้อย

เมื่อขึ้นมาบนรถ นรมนเผยสายตาดุกร้าวเล็กน้อย

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เกิดเรื่องขึ้นกับทางด้านธิดาครับ ป้าโอจับเธอเอาไว้ยังส่งคลิปวิดีโอหนึ่งให้กับเราด้วย นี่ครับ”

กิมจิยื่นคลิปวิดีโอให้กับนรมน

ในคลิป ธิดาถูกทรมานจนแทบตายทั้งเป็น เลือดชโลมไปทั่วร่าง

แม้ในอดีตธิดาจะทำเรื่องที่ผิดต่อเธออยู่ไม่น้อย

แต่ในวินาทีนี้ ธิดาทำเพื่อนาวินเธอยอมสละชีวิตให้กับนรมน

ดูมาถึงตรงนี้ คิ้วทั้งสองข้างของนรมนขมวดเข้าหากันเล็กน้อย

“นายหญิง นี่เป็นกับดัก”

กิมจิกล่าวขึ้น

นรมนพยักหน้ารับ “ฉันรู้ ฉันดูออก นี่เป็นกับดักที่ป้าโอเอาไว้ล่อฉันโดยเฉพาะ นายหมายความว่าไม่ให้ฉันสนใจความเป็นความตายของธิดางั้นเหรอ?”

กิมจิไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้อย่างไร แต่เขาก็ยังคงพยักหน้าหงึก “ธิดาเป็นเพียงหมากตัวนึงของเราอยู่แล้ว ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ เป็นเพราะเธอพลาดเอง ตอนนี้เป็นเวลาที่สำคัญ นายหญิงไม่ควรเสี่ยงเพื่อคนแบบนี้ แถมตอนนี้ท่านประธานบุริศร์ก็ไม่อยู่ด้วย ถึงตอนนั้นท่าน…..”

“กิมจิ พวกเราคืออาณาจักรรัตติกาล ถึงแม้ว่าธิดาจะไม่ใช่คนที่เราฝึกฝนขึ้นมา แต่ยังไงซะตอนนี้เธอก็เสี่ยงชีวิตเพื่อฉัน หากคนที่ตกอยู่ในอันตรายเป็นคนของอาณาจักรรัตติกาลเอง นายจะสนใจรึเปล่า? จะปล่อยไว้แบบนี้ไหม? ฉันยอมรับว่าแต่ก่อนธิดาไม่ใช่คนของอาณาจักรรัตติกาล แต่หลังจากที่เธอสัญญาว่าจะทำทุกอย่าง ฉันก็มองว่าเธอเป็นครอบครัวแล้ว นี่เป็นคำมั่นสัญญาที่ฉันมีต่อเธอ”

ประโยคของนรมน ทำให้กิมจิไม่รู้ว่าควรพูดอะไรต่อ แต่แววตาของนรมนเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

“นายหญิง ทั้งๆที่รู้ว่านี่เป็นกับดักแต่ก็ยังจะไปเสี่ยงอีก มีแผนการอะไรใช่ไหม?”

“ใช่แล้ว แผนซ้อนแผน สุภาษิตเค้าว่าเอาไว้ไม่ใช่เหรอ ไม่เข้าถ้ำเสือหรือจะได้ลูกเสือ ในเมื่อป้าโออยากให้ฉันตกหลุม ฉันก็จัดให้ มีเพียงแค่ฉันตกหลุมของเธอ เธอถึงจะผ่อนคลายลงได้ หลังจากนั้นเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตต่อไป ทำในสิ่งที่พวกเราต้องการ กิมจิ นายไปเตรียมการ แล้วลงมือตามความเหมาะสม”

นรมนเตรียมแผนการนี้เอาไว้ตั้งนานแล้ว

เพราะแผนนี้ค่อนข้างอันตราย เธอจึงไม่สามารถให้บุริศร์ตามไปด้วยได้ และจะให้บุริศร์ได้สติไม่ได้เป็นอันขาด เพราะเธอเข้าใจเขาดีกว่าใคร บุริศร์ทนเห็นเธอลำบากไม่ได้

กิมจิไม่คิดว่านรมนจะใจกล้าถึงเพียงนี้ เขาเอ่ยด้วยความกังวล “นายหญิง ทำแบบนี้มันเสี่ยงเกินไปไหม?”

“เรื่องที่ไร้ความเสี่ยงจะมีอาณาจักรรัตติกาลของเราอยู่ไปทำไมกัน? หากไร้ความเสี่ยงป้าโอจำเป็นต้องผลิตยาถอนพิษเองเหรอ? หลังจากที่ฉันได้อำนาจดูแลอาณาจักรรัตติกาล ยังมีเรื่องอะไรที่ไร้ความเสี่ยงด้วยเหรอ? ขอเพียงแค่เราวางแผนมาดีพอ ทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี เชื่อฉัน”

นรมนจ้องกิมจิเขม็ง เพื่อสื่อสารด้วยสายตา

กิมจิไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้อย่างไรกับผู้หญิงตรงหน้าดี

ในตอนแรก เขาไม่ยอมรับในตัวนรมน ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดจากนายหญิงคนก่อน แต่นรมนค่อนข้างอ่อนโยนมาก แม้ว่าไม่มีความสามารถอะไรเลย ต่อให้รับการฝึกฝนอย่างหนักมาสองปี แต่เธอก็ไม่สามารถให้ความรู้สึกแข็งแกร่งได้เลย

แถมเหตุการณ์ในครั้งนี้โดยส่วนใหญ่แล้วบุริศร์เองที่เป็นคนคอยดำเนินการณ์ แม้นรมนจะเป็นคนรับหน้าเอง แต่กิมจิมีเพียงรู้สึกว่าเธอเป็นหุ่นเชิดของบุริศร์เท่านั้น อาณาจักรรัตติกาลจะถูกบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดหลอมรวมจนหมดสิ้น จะถูกบุริศร์ควบคุมในที่สุด เขาอยากจะโทรศัพท์หาตรินท์ ให้ตรินท์กลับมาจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย

แต่ตอนนี้การดำเนินการของนรมนอยู่เหนือความคาดหมายของเขามาก

ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่มีความกล้าหาญชาญชัย มีความรับผิดชอบ แถมยังมีออร่าที่ทำให้เขารู้สึกเคารพอีกด้วย

นายหญิงก็คือนายหญิง

ทีท่าของกิมจิมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล

เขาเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ “คุณตรินท์เดินทางถึงเมืองชลธีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาสามารถให้ความร่วมมือกับเราได้ทุกเมื่อ ทางด้านคุณชายน้อยหากมีความต้องการ ก็สามารถ…..”

“เรื่องนี้อย่าให้กานต์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ฉันรู้ กานต์เป็นผู้สืบทอดของอาณาจักรรัตติกาล แต่ยังไงซะเขาก็ยังเด็ก ฉันหวังว่าลูกชายของฉันจะเติบโตอย่างปลอดภัยและมีความสุข ส่วนเรื่องของผู้ใหญ่ เขาเข้ามาเกี่ยวข้องได้ช้าเท่าไหร่ยิ่งดีเท่านั้น มีฉันอยู่ ฉันไม่หวังว่าลูกชายฉันจะเข้าร่วมอะไรพวกนี้เร็วเกินไป สิ่งที่จำเป็นที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้คือการเจริญเติบโตเหมือนกับเด็กธรรมดาทั่วไป ฝึกฝนได้อยู่แล้ว แต่เรื่องพวกนี้อย่าเลย”

นรมนเอ่ยเสียงเรียบ ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดในน้ำเสียง

สี่ปีมานี้ ชีวิตที่เธอให้กับกานต์นั้นไม่แน่ไม่นอนอยู่แล้ว รเมศดีกับกานต์มาก แต่ยังไงก็อยู่ใต้รั้วคนอื่น ต่อให้นรมนจะอยากทำลายสิ่งเหล่านี้มากเท่าไหร่ แต่ความเป็นจริงยังไงก็หนีไม่พ้น

รเมศดีกับกานต์มาก แต่ความดีเช่นนั้นต่างจากความดีของพ่อและแม่ผู้ให้กำเนิด

ตอนนี้กลับไปยังตระกูลโตเล็ก กานต์ถึงได้ดูเหมือนเด็กสี่ห้าขวบขึ้นมาบ้าง

นรมนไม่มีทางยอมให้ใครหน้าไหนทำลายความสุขในเวลานี้ของกานต์เป็นอันขาด ต่อให้เพื่อปกป้องเขาก็ไม่สามารถปล่อยให้เล็ดลอดออกไปได้แม้แต่น้อย

กิมจิพยักหน้า

ทั้งคู่มาถึงสถานที่ที่ป้าโอนัดหมายอย่างรวดเร็ว และเป็นที่ที่ธิดาหายสาบสูญไป

ที่นี่ห่างจากตัวเมืองมาก อยู่ในเขตชานเมือง หากไม่ใช่เพราะป้าโอเป็นคนกำหนดสถานที่ นรมนไม่มีทางคิดได้เลย ว่าเขตที่อยู่อาศัยธรรมดานี่จะมีคนที่อันตรายอย่างป้าโอซุกซ่อนอยู่ เค้าว่ากันว่าผู้ที่มีความสามารถมักซ่อนตัวในเมือง เป็นเช่นนั้นจริงด้วย

เมื่อรถของนรมนมาถึงชนบท ทางด้านป้าโอได้รับข่าวสารเป็นที่เรียบร้อย

เธอมองไปที่ภาพกล้องวงจรปิด ก่อนหัวเราะอย่างเย็นชา "ในที่สุดก็มาซะที"

นรมนเองก็รู้ดีว่าเธอได้เข้าสู่เขตพื้นที่ของป้าโอ